همه چیز در هاله ای از ابهام‌قرار دارد. همه چیز به اما و اگر سپرده شده است و ‌به نظر هم‌ نمی رسد هیچ اراده یا امکانی برای مدیریت در جزئی ترین‌ مسائل مربوط به پیش آمدهای بحران ناشی از شیوع کرونا در استان وجود داشته باشد. طی این مدت از بیرون تا داخل کشور و استان از کارشناس البته اگر قائل به وجود کارشناس مطلع در استان باشیم تا بیسوادترین افراد در حوزه پزشکی، از مدیر تا منتخبین مجلس، از بازار تا وضعیت واتس آپ اکثرا مجازی بازها و ... هر کس به نوبه خود راجع به کرونا قلم فرسایی می کنند که بخش زیادی از نوشته ها انتزاعی و بیشتر بر محور خوش خیالی و ساده انگاری بحرانی است که مهم‌تر از خود بیماری هراس و جوانب آن جامعه را در یک‌ تعلیق مرگ بار فرو برده است. ما در جایگاهی نیستیم که راجع به این بیماری و یا حتی نحوه مواجهه و برخورد با آن چیزی بگوییم‌ و بنویسیم بلکه صحبت بر سر تناقض مسئولین و آشفتگی و بلاتکلیفی آنهاست. صحبت بر سر جان و سلامت مردم بی پناهی است که در صورت گرفتار شدن به این بیماری کوچکترین امکانات و یا حتی مکان درستی برای مراقبت وجود ندارد؛ صحبت بر سر پزشکان و پرستارانی است که خود نیز نمی دانند پایان این‌ماجرا کجاست. کل صحبت مسئولین آن است که توصیه ها را جدی بگیرید ولی توصیه ها هم‌ جز کلی گویی چیز دیگری نیست؛ از یک طرف مردم را به ماندن در خانه تشویق می کنند و از طرف دیگر بر حضور در ادارات تاکید دارند. از یک طرف بر قطع زنجیره کرونایی تاکید دارند ولی از طرف دیگر ورودی ها شهرهای استان‌ ترافیک سنگینی از خودروهای در حال ورود به استان شکل گرفته است. در شبکه دنا صحبت از رعایت نکات بهداشتی می شود اما در داروخانه ها ماسک و سایر اقلام موردنیاز یافت نمی شود. استاندار و تیم‌ مدیریتی استان که پیش از این شبانه روز خود و استان را وقف و تعطیل انتخابات کرده بودند در موضوع کرونا بخوبی نشان دادند که مدیر بحران نیستند و کل عملکرد و هنرشان برگزاری همان‌انتخابات بود. از نمایندگان‌ مجلس نیز خبری نیست و منتخبین جدید هم بدون رعایت ابتدایی ترین اصول پیشگیری در حال برگزاری جلسات نمایشی و بی حاصل هستند. همه به امید معجزه نشسته اند و اینکه زمان بگذرد، غافل از اینکه طبق پیش بینی های ساده زمان به سادگی نخواهد گذشت و تا همین جا نیز نشانه ها گواه بر وقوع بحران می باشد. بحرانی که برای کاستن از شدت آن جایی برای پناه بردن نیست جز اینکه مردم‌ خود دست به کار شوند و با قرنطینه خود و شهر و دیارشان از شدت گسترش این ویروس شاید تا حدودی کاست. گلبونگ