فاطمه سلیمان پور افزایش مبتلایان و روند رو به رشد نمونه های مشکوک به کرونا ، همزمان با آغاز تعطیلات و میزبانی استان از مسافرین ، نشان می دهد شیب این اپیدمی نامبارک خیال ملایم شدن ندارد . اینجا در این استان کوچک هر چند تعداد مبتلایان کم ثبت شده است ولی نسبت به جمعیت در ردیف های بالای کشوری قرار دارد و مسولین نشان داده اند سیاست و استراتژی مشخصی برای این روزها ندارند. نمونه های آزمایشگاهی با تاخیر چند روزه اعلام میگردد و اطلاع رسانی ها به روز نیستند . هیچ اطلاع دقیقی از زیر ساخت ها بهداشت و درمان برای مقابله با این بحران در روزهای پیشینه ی بحران در دسترس نیست و شواهد حاکی از آن است تنها بیمارستان معین برای این بیماری فاقد سی تی اسکن بوده که در غیاب آزمایشگاه موثر ترین روش تشخیص می باشد . مدیران بخش درمان به جای همصدا شدن با رسانه ها و فعالین اجتماعی و مدنی در بالا بردن حساسیت و تلاش برای جذب تجهیزات و اعتبار تلاش دارند شرایط را کنترل شده نشان داده و کارنامه ی موفقی از خودشان ارائه داده و منتقدین را به " تسویه حساب های سیاسی و انتخاباتی " متهم می کنند . در حالی که این اپیدمی جهان را در شوک فرو برده است و روند عادی دنیا را متوقف کرده است و همه جا تقریبا وضعیت خاص اعلام شده است شرکت بهره برداری نفت و گاز گچساران با آن بیمارستان مجهز ترجیح داده است این روزها هیچ هزینه ای نکند و خود را درگیر این بحران نکند . در کنار تمام این موارد " بلبشوی " مدیریتی در سطح استان بیداد میکند . به گواه اکثر اگاهان جمعیت زیادی از مسافر و هم استانی مقیم دیگر استان ها راهی استان هستند و چنین روندی فروردین پر حادثه و پر خطری را نوید می دهد این در حالی است در دیگر استان ها مدیریت سیاسی و امنیتی تمام و کمال پای کار آمده و حتی با تحریک مردم اقدام به بستن راه های ورودی کرده اند. هر چه هست نمی توان وضعیت خوب و دلگرم کننده ای برای مردم این استان در روزهای آتی شاهد بود و بخش زیادی از فاجعه ی احتمالی متوجه عملکرد منفعلانه و محتاطانه ی مسولینی خواهد شد که نشان داده اند مرد تصمیم های مهم نیستند.