کرونا بیماری که تا چند وقت پیش ما مردم عادی حتی یکبار نام آن را نشنیده بودیم. ویروسی کوچک که در ابتدا هیچ کسی آن را جدی نگرفت و این بیماری را به چیزی در حد سرما خوردگی پنداشتند که با گذشت حداکثر یک هفته با قرص و آمپول و شربت و دارو خوب میشود و جای نگرانی برای کسی وجود نداشت.ولی متاسفانه تشخیص ها درست نبود و بیماری هم شبیه سرما خوردگی نبود،البته علایم آن به سرما خوردگی شباهت داشت ،ولی نوع بیماری،از نوع سرما خوردگی نبود.وویروس روز به روز بر شیوع خود افزود ،به گونه ای که پا را محل زندگی خود که ووهان چین بود فراتر گذاشت و کم کم تمام چین را در برگرفته، بعد از چین گر چه اکثر کشورهای جهان مرزهای خود را به روی چین بستند و ایران به دلایلی که برای مسوولین قابل توجیه است ،ولی برای من قابل توجیه نیست،راه را بر روی چین نبست. و هر روز هواپیما از مبدا ایران به چین و‌ چین به ایران در حال رفت و آمد بود و اینگونه این ویروس وارد ایران شد.گر چه در حال حاضر دیگر فرقی نمیکند و این ویروس نه تنها ،ایران و چین ،بلکه کلیه سیاره زمین ازنیمکره شمالی تا جنوبی را فرا گرفته،و به هر حال از طریق هواپیمای چین نشد،از طرف دیگر این ویروس نحس همانطور به سمت تمام جهان پیشروی کرده،به سمت ایران هم اتوماتیک وارد میشد. چگونه شد که یک بیماری کوچک،جهان را زیر و رو کرد؟ به گونه ای که همین ویروس ،باعث تعطیلی مدارس،دانشگاهها، مغازهاهها و........شد و فقط خوار و بار فروشی ها و دارو خانه ها با شرایط ویژه برای مراجعین و کادر خدمات مثل پوشیدن ماسک و دستکش و ایستادن درحدقل یک متری نفر بعد،شد خوار و بار فروشی برای زنده ماندن مردم و نمردن از گرسنگی و داروخانه برای تجهیزات ایمنی کرونا و سایر بیمارها. حال این ویروس کوچک تمام مردم جهان را در پستوی خود حبس کرده،مبادا با خارج شدن از خانه و رعایت نکردن مردم ،اثری از این بیماری و ویروس مرموز به آنها برخورد کند. گر چه برخی از مردم با رعایت نکردن اصول بهداشتی و مراقبتهای پیشگیری از ورود ویروس کرونا به بدن،هم به خود و خوبه دیگران آسیب می رسانند و این بی احتیاطی و بی فرهنگی عده ای از مردم ،متاسفانه جان افرادی که سیستم بدنی ضعیفی دارند را میگیرد و آنها را از پای در می آورد،و به مرگ بیمار مظلوم منتهی میشود.گر چه بسیاری از مردم که سیستم ایمنی قویتری دارن،توانسته اند از این ویروس جان سالم به در ببرند. اولین مورد مرگ در اثر کرونا در همان ووهان چین که بیماری و ویروس از آنجا شروع پیدا کرد و کم کم به کشورهای دیگر نیز سرایت کرد،به گونه ای که در بعضی کشور ها،بنا به دلایل بسیاری که از این مقال خارج است،میزان مرگ و میر به نسبت جمعیت کشور از خود چین نیز بالاتر رفته،برای مثال می توان ایتالیا را مثال زد که اینقدر تعداد بیماران زیاد و تخت‌های بیمارستان و پرسنل درمان کم است که کادر درمانی با بازی گل یا پوچ تصمیم میگیرند که کدام مریض را زنده نگه دارند و کدام مریض را به حال خود رها کند تا بمیرد! لازم به ذکر است که ایران هم از قافله صدر نشینان مرگ و میر در اثر کرونا ،عقب نیست و یکی از ده کشور اول در آمار مرگ و میر در اثر کرونا ست و با کمبود دارو و کمبود پرسنل و همچنین با رعایت نکردن مردم به خاطر حفظ جان خودشان!به جای متوقف شدن بیماری ،ویروس روز به روز در حال گسترش بیشتری است. متاسفانه هنوز برای این بیماری جدید و ناشناخته(ناشناخته تا حداقل هفت هشت ماه پیش)دارو و درمان و واکسن خاصی ساخته نشده است و در حال حاضر پیشگیری،بهترین راه درمان است. پیشگیری هایی که اینقدر در رسانه های جمعی تکرار شده است که دیگر نیازی به تکرار مکررات نیست. البته ترساندن و هراساندن مردم و بزرگنمایی بیش از حد این بیماری،شاید از نظر عوامل روحی روانی ، بعضی از افراد را از ترس دچار ،خود بیمار انگار پنداری و مجبور به قرنطینه اجباری کرده است با سپاس از ریاست محترم بیمارستان شهید رجایی گچساران و با سپاس از گروهی از پزشکان فوق تخصص بیماری های عفونی. خدیجه مظاهرپور