ترس و دلهره ی ناشی از شیوع ویروسی بی رحم اما عبرت آموز، سراسر دنیا را فرا گرفته است ویروسی که بر اسب غرور سوار شده و در میدان استیصال بشر یک تازی می کند تا همگان را گوشه نشین قدرت خود نماید و از جعبه ی جادو تماشاگر بازی او باشند.. جهان را به تفکر عمیق و دگرگونی اساسی سوق می دهد و باورهای زندگانی را قلم خطا می کشاند،سردرگمی بی جوابی ذهن ها را به خود مشغول نموده و جوامع را غرق تلاطمی ویرانگر کرده است.. کرونا سیاست ها و رویه های زندگی را با قدرت تمام زیر رو کرده است و خط بطلانی بر سند ها وچشم اندازهای گوناگون کشیده است.کرونا مغزهای خفته را بیدار ومغزهای نیمه هوشیار را هوشیار نموده است.. در این مطلب سعی شده است به گوشه از نگرش ها غلط ،قبل ودر زمان این فاجعه پرداخته شود .فاجعه ای که باید در مورد اثرات آن در تمام جوانب زندگی بشر فیلم ها و کتاب ها ساخته و نوشته شود.. کرونا به تمام سیاست مداران و دولت مردان ثابت نمود ،مهم ترین و اساسی ترین نیاز بشر بهداشت،آموزش و فرهنگ سازی می باشد و به جای اینکه هر روز تیتر اصلی اخبار ،میزان رشد اقتصادی یک کشور باشد ،باید به رشد ،کمیت و کیفیت نیاز ها ی اساسی ذکر شده پرداخته شود.کرونا به مردم و حاکمان گوشزد نمود که غرور در علم جایگاهی ندارد و علم تنها قله ی غیر قابل فتح می باشد،علم پایانی ندارد و کسانی که برایش پایانی تصور می کنند در ضلالت کامل به سر خواهند برد.. کرونا توجه همگان را به علمی که در لابه لای اقتصادهای سرمایه داری و نگرش های غلط مردم در حال رنگ باختن بود دوباره معطوف نمود.. کرونا مطالب ،فیلم ها و آهنگ ها یی را با نظم خاصی در جهان پهناور به آدمیان عرضه می کند که مهم ترین محتوای آنها "جایگاه علم و آموزش دهنده گان آن در جامعه می باشد" با یک نگاه واقع بینانه در دنیا به این نتیجه پی خواهیم برد که هم حاکمان و هم مردم از تاثیر و قدرت علم و جایگاه معلمان در زندگی بشر غافل شده بودند.اما کرونا برگ برنده ی علم و معلمان را برای همیشه در ذهن مردم رو کرد و به همگان اعلام نمود هیچ نیرویی قدرت علم و آموزش دهندگان آن را ندارد و ثروت تا زمانی که زیر پرچم علم باشد ارزش وبهاء دارد. . اما با نهایت تاسف در چنین روز هایی که جهانیان دست های تسلیم را در برابر علم و معلمان بالا برده اند ،در کشور ما عده ای نادان ،با انواع روش ها سعی در پایین آوردن جایگاه ارزشمند معلمان نموده اند با ساختن انواع جک ها و هزل های بی معنی ،معلمان عزیز را آماج هجمه های بسیار قرار داده اند و این قشر زحمت کش را به خاطر این مدت به ظاهر تعطیلات(تمام معلمان عزیز کشورمان در این مدت شبانه روز در فضای مجازی مشغول آموزش بوده اند)مورد مضحکه و انواع توهین ها قرار دادند.. خدمت این اندک افراد نادان عرض شود: معلمی شغل ظریف کاریست ،شغلی هست که با روح وجسم آدم ها سرکار دارد..چطور یک طراح ساختمان که با چند ساعت کار ،خدا تومان پول می گیرد یا یک سازنده موسیقی که با چند ساعت کار میلیارد ها دلار درآمد دارد،یا یک دلال که با تماس تلفنی ،یا یک فوتبالیست یا هنرمند که ثانیه پول می گیرند مفت خور نیستند؟فقط و فقط معلمان دیده می شوند. آیا ارزش کسانی که شما را سرگرم می کنند بیشتر خواهد بود یا کسانی که روح وجسم شما را صیقل خواهند داد وبه کمال انسانت نزدیک وشما را آماده زندگی آینده خواهند ساخت؟ نهایت درد است همین افرادی که جایگاه والای معلمان را به سخره می گیرند،نه توانایی و نه تحمل ده دقیقه آموزش به فرزندان خود را ندارند ،بارها در این مدت از افرادی شنیده ام که می گفتند و اقعا اعصاب و حوصله ی معلمان را باید طلا گرفت ،پس چطور به خود اجازه خواهند داد چنین برداشت های غلطی را درمورد معلمان در فضای مجازی ارسال نمایند.. برایم سوال است که همین افرادی که برای چند ماه حقوق به ظاهر حقوق(پایین ترین حقوق در بین کارکنان دولت ،حقوق معلمان هست)معلمان گلو پاره می کنند و انواع مطالب طنز گونه که قاعدتا برگرفته از تفکر معیوب درون ذهنشان می باشد را نشر می دهند .چرا در مقابل این همه دزدی و غارت در کشور ،فریاد نمی کشند؟چرا جایگاه عده ای دیگر را که سال ها در این کشور حقوق های نجومی می گیرند را مورد نقد و هزل گویی قرار نمی دهند؟چرا نسبت به میلیارد ها سرمایه این کشور که توسط آقازاده ها به یغما می رود فریاد نمی زنند؟چرا نسبت به سیاست های غلط حاکمان اعتراضی ندارند؟ در پایان باید گفت ،متاسفانه مردم ما قدر چیزهای خوب مثل سلامتی و آموزش را نمی دانند و این به یک قانون نا نوشته تبدیل شده است سلامتی را تا وقتی که خود رایگان دارند سبک می شمارند و آموزش را همچنین تا وقتی که با هزینه ی کم بدست می آورند. متاسفانه عادت کردند که جایگاه و ارزش هر چیز و هر کس را با معیار غلط پول سنجش کنند.. حال ضمن تبریک فرا رسیدن روز معلم خدمت ای