روزگاری نه چندان دور که از قضا زمان صدارت نماینده فعلی هم بوده حتی بعضاً سیاسیون و مجریان اداری نیز جایگاه کمیسیون و ضرورت حضور در کمیسیون خاص و تأثیرگذار را واقف نبودند. اما امروزه یک امر اثبات شده، بدیهی و حداقل خواست عموم از یک منتخب است تا جاییکه عضویت در کمیسیون و توان احراز مسئولیت آنهم در کمیسیون های مهم به تبع دانایی، توانایی و کارایی، کم اهمیت تر از دوئل انتخابات مجلس نیست بی شک، مسئولیت نانوشته ی یک نماینده در حوزه های کم برخوردار حتی شاید فراتر از مسئولیت ذاتی اش باشد. به ویژه برای کسی که ادعای کسب کرسی ریاست مجلس شانتاژ تبلیغاتی خود و هوادارانش بود. زمانی که سید علی محمد بزرگواری به عضویت کمیسیون کشاورزی درآمد بعضی بر او خرده گرفتند که شما را چه به کمیسیون کشاورزی؟! اما با نیازسنجی، بررسی و مطالعه ی پتاسیل منطقه( وجود آب، زمین، نیروی انسانی و...) بر انتخابش احسن گفتند. اما مهندس هاشمی پور به لطف رزومه ی قوی (تخصص، تجربه و کارایی) در گام اول با اکثریت آرا به عضویت مهمترین کمیسیون مجلس درآمد که در سال اول به عنوان رئیس کمیته گاز و پتروشیمی و سپس در سه سال بعد نایب رئیس کمیسیون انرژی شد. از قِبَل همین کمیسیون بود که نام و آوازه ای برای کهگیلویه دست و پا شد و خدمات بی نظیری از جمله: گازرسانی به اقصی نقاط حوزه انتخابیه در کمترین زمان ممکن، اخذ اعتبارات کلان خارج از اعتبارات استانی و ملی از وزارت نفت، اخذ پروانه بهره برداری آب از سد مارون، پروژه آبرسانی به ۴ شهر و لیکک بهمئی از سد کوثر، آغاز عملیات اجرایی سد آبریز به رغم مخالفت ها و شکایات نمایندگان خوزستان و چندین و چند پروژه دیگر در حوزه ی آب، برق، نیرو و انرژی که مردم شریف مستحضرید و دکتر اردکانیان وزیر نیرو در آیین افتتاحیه آبرسانی به ۴۰ روستا در تنگ پیرزال ضمن سپاسگزاری فراوان، مهندس هاشمی پور را از نمایندگان برجسته و تاثیرگذار مجلس به ویژه در حوزه آب و نیرو دانست. بی شک، اولویت قرار دادن کمیسیون انرژی از سوی جناب موحد اگر چه در عضویت ناکام ماند اما خود دلیل محکمی بر نیازمندی کهگیلویه به خدمات این کمیسیون به ویژه در حوزه زیرساختی و توسعه ی شهرستانهای ۴گانه و انتخاب احسن سردار هاشمی پور و نیاز مبرم به لزوم حفظ و استمرار این جایگاه ارزنده. اگرچه به فرض محال پذیرش سید محمد موحد، هرگز امکان برخورداری از جایگاه خاص و عضویت در هیئت رئیسه کمیسیون ممکن نبود. اما کمیسیون اصل ۹۰ تنها شانس و امکان حضور نماینده فعلی کهگیلویه عضویت در این کمیسیون بود که نه تنها محقق نشد بلکه آنچنان باعث سردرگمی ایشان و نزدیکانش شده که مسئول دفترش در تهران که از قضا تجربه ی رئیس دفتری در مجلس شورای اسلامی را هم دارد(مسئول دفتر نماینده اهواز) در کامنتی در فضای مجازی برای دوستانش نوشته: [سید محمد موحد بدون از هیچگونه توهین و تهمت به هیئت رئیسه مجلس] نسبت به موضوع معترض شده است. واقعاً مگر قرار هست یک نماینده مجلس با توهین و تهمت پیگیر حقوق خود و موکلینش باشد؟!!! بگذریم از این نوع ادبیات تأسف بار شبهه و سوال؟ منهای ریاست کمیسیون اصل نود که آنهم دور از دسترس جناب موحد بود و قطعاً میتوانست برای این حوزه منشأ خیر و برکت باشد، عضویت عادی چه ره آوردی می توانست برای کهگیلویه بزرگ داشته باشد؟ درثانی مرکز پژوهش های مجلس و تیم رسانه ای جناب موحد که فعلا در محاق هستند برای مردم توضیح دهند که ره آورد جناب موحد از عضویت در این کمیسیون برای کهگیلویه چی بوده و مهمتر آنکه چه حجم از پرونده های کلان وارده به این کمیسیون در آن زمان منجر به صدور رأی شده و چه میزان مختومه اعلام شده اند؟ به هرحال عدم حضور نماینده کهگیلویه در یک کمیسیون تاثیرگذار، ضایعه ای سیاسی، دردناک، ....... و ناامید کننده است. سید حسین رهی

(یادداشت نظر نویسنده است انتشارآن به معنی تمام یا بخشی ازآن نیست)