افتونیوز _ احمدی‌نژاد شاید عجیب‌ترین رییس‌جمهور ایران باشد. مردی که از سال ۸۴ تا به امروز صحبت ها و مصاحبه ها و موضع گیری هایش چه در ایران چه در خارج از ایران جنجال برانگیز بوده است. بهمن بابازاده خبرنگار حوزه موسیقی گفت و گوی بسیار جالبی با این عجیب ترین رییس جمهور ایران داشته است. به گزارش مردم سالاری آنلاین، در این گفت و گو  صحبت از معین و حبیب تا شجریان و افتخاری و هیچکس به میان می آید و تقریبا در تمام گفت و گو احمدی نژاد شعار می دهد؛ شعارهای زیبا. او البته از بیشتر مشکلاتی که در حوزه هنر در دو دوره ریاست جمهوری او اتفاق می افتد شانه خالی می کند و مقصر را جریان قدرت و دیگرانی می داند که طبق معمول از آنها اسمی نمی آورد. در ادامه بخش هایی از گفت و گو را که فیلم آن در آپارات منتشر شده بخوانید:   --"در پاسخ به این سوال که چقدر موسیقی گوش میدادید و میدهید؟ چه نوع موسیقی گوش می کردید؟": قبل از انقلاب موسیقی های گوناگون عرضه می شد. من در دوران جوانی و نوجوانی گرایشم به موسیقی اعتراضی بود. داریوش و ستار دوره جوانی ما بودند و برای ما جاذبه داشتند. بنان، گلپا، ایرج، آغاسی اما در آن دوره جوان ها به داریوش و ستار گرایش داشتند. البته فقط به اینها محدود نبود قبل از انقلاب خانم ها هم بودند!   --آمنه اغاسی را شنیدم اما گرایشم سمت سبک اعتراضی بود. البته در همان دوره هم محدودیت هایی بود. آنها هم می خواستند سبک خاصی را در جامعه غالب کنند. عده ای هستند که فکر می کنند خودشان بهترینند و فکر می کنند بقیه مثل آنها باشند. خود فرد باید تشخیص بدهد که کدام موسیقی برایش خوب است و کدام بد. تشخیص با خود فرد است.   --ما بحث کلی تری داریم که موسیقی محدود نمی شود. انسان استعدادهای گوناگون دارد که باید شکوفا شود. هر ارزشی که در ذهن ما هست همه آنها در سایه آزادی و حق انتخاب انسان است. اگر حق انتخاب را از انسان بگیرید فرقی با دیگر موجودات ندارد. کار خیر هم اگر بدون حق انتخاب باشد ارزشی ندارد. مجازات کردند و پاداش دادند؛ رشد و سقوط بدون آزادی معنا ندارد. اما یک عده ای به خاطر این که خودشان را برتر می دانند و میخواهند جامعه را کنترل کنند همیشه سعی کردند سبک های خاصی را در جامعه غالب کنند.   --زندگی بر اساس سلیقه است. مثلا لباس و مو! یکی میخواهد مویش را بالا بزند یکی می خواهد کوتاه کند. جامعه که پادگان نیست. ما هفت و نیم ملیارد انسان داریم با بی نهایت سلیقه و آرزو! مگر میشود یک قالب تعیین کرد؟ اما یک عده را بگذاریم و بگوییم هر کسی می خواهد تولید کند بیاید از اینها اجازه بگیرد؟ خب چرا؟ اصلا برای چی؟ این افراد کی هستند؟ این حق از کجا آمده؟!   -- (صدای حبیب پلی می شود. مرد تنهای شب. احمدی نژاد همخوانی می کند با موسیقی: من مرد تنهای شبم. صد قصه مانده بر لبم.  اوسپس با اشاره به ماجرای حبیب اینطور می گوید:)  وقتی یک عده ای خودشان را اصل و معیار می دانند و می خواهند آن را اعمال کنند و با قدرتی که در اختیار دارند در عرصه های  مختلف دچار مشکل می شویم. حبیب یک انسان عارف و پاک بود. مورد ظلم قرار گرفته بود و از وطن دور بود. ایشان درخواست داد بیاید ایران. من گفتم حق دارد. انسان است، آزاد است وطنش است. من معتقدم هرکس هرجا را بخواهد میتواند به عنوان وطن انتخاب کند. زمین برای همه انسان هاست. یک عده در ایران هستند تنبل و جاهل و خودخواه هستند. خودشان را مجهز کردند و همه چیز کشور را خراب کنند. فرهنگ، همه چیز ممکلت است. امکان ندارد شما در عرصه فرهنگ بلنگید و بتوانید اقتصاد را درست کنید. یک عده میگفتند ایشان نباید بیاید. من می گفتم چرا باید بیاید. به من می گفتنند باشد اما به او زنگ می زنند می گویند نباید بیایی.     --با دسته بندی هنرمندان با عناوین داخلی و لس انجلسی مخالفم. این دسته بندی چرا به وجود آمده؟ انسان ها باید با هم زندگی کنند. نباید جدا باشیم. سلایق گوناگون است. این یک عده که محدویدت میگذارند جاهلند. نمیدانند موسیقی چیست؟ اگر هم می خواهد امنیت برقرار کنند نمیرود با نرم افزار امنیت برقرار کند. یعنی با اتحاد و رضایت مندی مردم. فقط با نفی و ممانعت عمل می کند. این نتیجه اش معکوس است.   --- خانم بازیگری رفته بود اروپا و جایزه گرفته بود بدون روسری رفته یا دست داده به آقایی. اینها می گفتند نه حق نداری برگردی. من میگفتم چرا؟ مگر ما مالک مردم هستیم؟ ما نماینده مردمیم. حالا به حکومت رسیدیم باید به مردم خدمت کنیم. اینها می گفتند نباید بیاید. انقدر من نوشتم به وزیر و مسئول و پا فشاری می کردم به من می گفتند چشم اما به او زنگ می زدند می گفتند اگر بیایی فرودگاه میگیریمت. این خاطره تلخ من است که یک انسان را خرد کردیم و آن خانم هم دیگر برنگشت.   --- ساختار اجرایی ما پیچیده است و کارها دست یک نفر نیست! یکی به ما زنگ زد گفت کنسرتی قرار بوده برگزار شود بلیط فروخته شده اما در سالن راه نمیدادند. ما زنگ زدیم که بروید ببینید چه خبر است. اینها مجوز داشتند و بلیط فروختند و موقع اجرا مامورها گفتند رییس جمهور گفته لغو بشود! من دیدم خیلی نامردی است. این ها را دعوت کردم. از اندونزی آمده بودند و برای من توضیح دادند و از آنها عذرخواهی کردم.   --- من یکبار مسئول مربوطه انتظامی را صدا کردم گفتم چرا ماشین میبرید در خیابون مردم را می گیرید؟ چرا خانم ها را می گیرید؟ من مخالفم. به مردم می گفتند احمدی نژاد گفته و همان ها عکس یک سری خانم ها را که پوشش خیلی نامتعارف داشتند چاپ می کردند و خدمت علما در قم می بردند و به علما می گفتند ما میخواهیم با این ها مقابله کنیم احمدی نژاد مخالف است. من به انها گفتم اگر می خواهید جزوه چاپ کنید و با دلیل و برهان توضیح دهید کدام بهتر است و چرا؟ یک شاخه گل در خیابان به هرکس که می خواهد بدهید تا خودش تصمیم بگیرد.   --من به عنوان رییس جمهور بایکوت بودم و تحت فشار بودم.   --افرادی که در عرصه هنر هستند. هنرشان را در عرصه انسانی حفظ کنند. کار هنر کار فرهنگی و کار انسانی است. من هیچ وقت تلاش نکردم هنرمندان را وارد عرصه سیاسی خاص بکنم و هیچ وقت نخواستم از آنها استفاده سیاسی بکنم.   --احمدی نژاد: قانون داریم برای ممنوعیت خوانندگی زنان؟ بابازاده: مشکل فقهی داریم. احمدی نژاد: پس قانون نیست.   --موسیقی "یک روز خوب میاد" از هیچکس پخش می شود و احمدی نژاد لبخند می زند و در جواب سوالی مبنی بر این که او را میشناسی می گوید: باید بروید سراغ خلاف کارهای اصلی ت ت ت ترورشون کن. (اشاره احمدی نژاد به قطعه جدیدی از هیچکس در آلبوم آخر این خواننده است)   --- بیشترین حرف ها را من زدم! دوبار صحبت کردم و مملکت به هم ریخت. یکبار در مجلس، یکبار در مناظره! به من اعتراض می کردند چرا به مردم توضیح میدهی و همه حرف ها را به مردم می گویی.   --- یکی از نواهایی که از بچگی در گوش ماست نوای استاد شجریان است. ایشان بر گردن موسیقی و فرهنگ کشور حق دارد. شجریان استاد است. موسیقی تفنگت را زمین بگذار آرمان من است. آرزو دارم همه کارخانه های اسلحه سازی بسته شود.   -- احمدی نژاد در جواب به سوال بایکوت شجریان در دوران ریاست جمهوریش با خنده می گوید: بایکوت من در دوران خودم اتفاق افتاد. من به ممنوع کردن و محبوس کردن و محدود کردن هیچکس در هیچ جای دنیا راضی نیستم. توضیح دادم به من خیلی ارتباط ندارد. من شجریان را دوست دارم و دوست داشتم. هرکس در انتخابات به هر کی دوست دارد می تواند رای بدهد. در همان دوران آقای مشایی با ایشان دیدار کرد. ما با کسی مرز ایجاد نکردیم. (احمدی نژاد البته توضیحی درباره دیدار نمی دهد) من معتقدم همه چیز باید شفاف باشد هرکس هر حرفی میزند و هر کاری می کند باید مسئولیتش را بپذیرد.   --جزو باورهای قطعی من است که اگر فضا را به هنرمندان بدهیم و آنها را در خلاقیت آزادی مطلق بگذاریم در کمتر از ۵ سال تولیدات فرهنگی ایران قله های جهان را فتح می کند. چون هم استعداد ایرانی و هم ذخایر فرهنگی غنی داریم. تصمیم گیرنده ها نگران نباشند اگر مردم را آزاد بگذاریم مردم خراب نمی شوند.   --در شورای انقلاب فرهنگی گفتند تعطیلات نوروز را کم کنیم چون تعطیلات زیاد داریم و من مخالفت کردم و قرار شد بروند تحقیق کنند. بعد از دوسال آمدند و متوجه شدند که در همه دنیا تعطیلات بالای ۱۰۰ روز است و در ایران و یمن زیر ۱۰۰ روز است. در ایران ۶۸ روز است. من گفتم تعطیلات عید فطر را زیاد کنیم. مخالفت کردند و گفتند در تعطیلات مردم فساد می کنند. من از آن عضو مخالف پرسیدم آیا شما در تعطیلات فساد می کنید؟ جا خورد. ما نباید فکر کنیم ارباب مردم هستیم. نباید خود برتربینی داشته باشیم.خلاصه ما تعطیلات عید فطر را افزایش دادیم.