به نام خدا   خبرنگار؛ تعهد و مسئولیت اجتماعی/علیرضا کفایی رسانه ها را رکن چهارم دموکراسی می نامند، همین تعبیر و تعاریف و مفاهیمی که از آن به ذهن صادر می شود خودبخود بار سنگینی از مسئولیت و تعهد ایجاد می کند زیرا در برابر آزادیخواهی و آرمانهای بشری و مبارزات سیاسی و انعکاس آلام جامعه و نیز حرکت جمعی و ایفای نقش هدایتگری تاثیرگذار است. قدرت افکار عمومی و موجهایی که می تواند در جوامع ایجاد کند بر کسی پوشیده نیست و آگاهی بر قدرت افکار عمومی منوط بر آگاهی بر قدرت نفوذ عواملی است که بر افکار عمومی موثرند که رسانه ها نقش اصلی و اساسی را در آن دارند و این قدرت نفوذ به خبرنگاران باز می گردد، خبرنگار است که می تواند رسانه را هدایت کرده و افکار عمومی را شکل دهد؛ مطالبه گری نماید و موجب تغییرات در جهت منافع مردم گردد، لذا در هر کار خبری و برای هر خبرنگاری نوعی تعهد و مسئولیت اجتماعی وجود دارد هم تعهد حرفه ای برای اطلاع رسانی دقیق و منصفانه و هم تعهد برای پیشبرد دموکراسی و حقوق شهروندی. وظیفه و نقش خبرنگار نظارت بر قدرت و به چالش کشیدن صاحب منصبان است، خبرنگار متعهد و رسانه مردمی باید بتواند در میان هیجان ها و غوغاسالاری و نیز پروپاگاندای خبری و سیاسی صاحبان قدرت که حتماً تلاش می کنند از طریق رسانه های درون گروهی، خود را تطهیر کنند و در میان مردم و افکار عمومی بطریق پوپولیستی و با ابزارهای حاکمیتی که در دست دارند نفوذ کرده و بر آن تاثیر گذارند؛ جانب مردم را گرفته و از تهدیدها نهراسد و تطمیع هم نشود و مسیر دشواری در پیش رو خواهد داشت خصوصاً در جوامع غیر دموکراتیک که هر آن امکان دارد با باندهای مافیایی روبرو شود و یا به حبس در افتد زیرا حاکمیت سیاسی استبدادی از قدرت سیاسی، زور، سرنیزه، زندان و سرمایه در دست و رسانه مطیع به نفع قدرت‌ خود سوءاستفاده می‌کند و می خواهد خبرنگار را به استخدام قدرت در آورد کما اینکه سالهاست مشاهده کرده ایم. روزنامه‌نگار همیشه باید قلمش در نقد قدرت تیز باشد چه قدرت سیاسی فاسد باشد چه صالح، خبرنگار وجدان آگاه و بیدار جامعه است و می بایست به سود شهروندان عمل ‌کند و این مسئولیت اجتماعی اکید خبرنگار و رسانه است زیرا یکی از فونکسیون‌ها و کارکردهای اساسی هر خبرنگاری بر آفتاب افکندن سوءاستفاده‌ صاحبان قدرت از قدرت است و ‌ خبرنگاری یعنی کنشگری صادقانه اجتماعی و سیاسی و توجه به تعهدات حرفه ای و مسئولیت اجتماعی و این یعنی وظیفه دموکراتیک در امر خبررسانی لذا باید پاسخگو و مسئول باشد. خبرنگار متعهد و مسئول باید به آرمانهای دموکراتیک و ارزش‌های انسانی پایبند باشد و از در غلطیدن به ورطه یک "رسانه باز!" بپرهیزد و جانب حق و راستی را گرفته، موضع‌ خود را نسبت به قدرت حاکم سیاسی مشخص کند، خبرنگاری که برای اطلاع رسانی و در رسانه ای که رکن چهارم دموکراسی خوانده می شود عمل می کند باید عقلاً و اخلاقاً و به جهت مسؤولیت سیاسی و اجتماعی و احترام به حقوق عامه با قدرت حاکم سیاسی که از مواهب و اختیارات و امتیازات بسیار حاکمیتی برخورداراست فاصله داشته باشد و همیشه منتقد قدرت خاصه قدرت بی حد و حصر و مطلقه باشد. در محافل خبرنگاری و در میان روزنامه نگاران نام گذاری های خاصی البته درون گروهی وجود دارد که با خبرنگار "زرد" _خبرنگار"هوچی" _خبرنگار "خودمحور" .... برخی از خبرنگاران را خطاب قرار می دهند. "خبرنگار زرد" هدفش ایجاد جنجال است، رسانه ای به او هدیه کرده اند و اهدافی برایش تعیین نموده اند تا در موقع لزوم آنچه را که می خواهند از آن بهره ببرند و گاهی هم خود را به جریانات و احزاب سیاسی الحاق می کنند یا ژست سیاسی و حربی می گیرند اما در واقع دیکته قدرت را نشر می دهند؛ گاهی هم با هوچی گری یک "فرد" که در دایره حزبی و سیاسی قرار نمی گیرد با پروپاگاندا و جنجال و متمرکز کردن افکار جامعه هدف؛ بعنوان یک جریان سیاسی ریشه دار معرفی می کنند و به انحای مختلف سعی در تجزیه و تفرقه میان یک تشکل سیاسی و حزبی دارند، اینان خبرنگار نیستند بلکه مطربان خبری اند که بجای قلم؛ "دف و نی و تنبک" می نوازند، مواجب بگیر حاکمیت هستند و به دستور عمل می کنند. "زردنویسی" و "هوچی گری" سم مهلک رسانه است، در خدمت قدرت قرار دارند و به ستایش آن می پردازند و فرد یا افرادی را که حاکمیت امر می کند بر می کشند تا یک جریان سیاسی را به اضمحلال بکشانند، رذیلت اخلاقی این قماش با چنین اعمالی موجب میشود تا پیشرفت فکری و اجتماعی و سیاسی جامعه به تعویق افتد. خبرنگاران راستین باید حساب خود را از این نحله قلم به مزد جدا نمایند و در نقش و وظیفه اصلی خود به گردش آزاد اطلاعات و نقد قدرت یاری رسانند و در جهت دموکراتیک کردن جامعه عمل کنند. روز خبرنگار مبارک