افتونیوز _ بی توجهی به وضعیت نابسامان ورودی شهردهدشت نیز یکی از مواردی است که شهروندان بارها در رسانه ها و مطبوعات محلی و غیرمحلی به آن اشاره کرده اند. چرا که ورودی هر شهر نمادی از آن شهر هستند و هر میهمان، مسافر و گردشگری که وارد شهر می‌شود، بر اساس آنچه می بیند در خصوص شهر قضاوت می کند. حال آنکه ورودی دهدشت در بدترین وضعیت ممکن قرار دارد و تاکنون هم هیچ فکری برای ساماندهی آن نشده است. در این سالها ، شهرداری دهدشت با این بهانه که ساماندهی ورودی شهرها در حوزه اختیارات شهرداری‌ها نیست و این وظیفه بر عهده راه و شهرسازی است خود را از انجام هر اقدامی در این خصوص مبرا کرده است. اداره راه و شهرسازی هم به دادن وعده و وعیداکتفا کرده و با وجود اینکه این مسئله به عنوان یکی از معضلات شهر در دستور کار مدیران سنوات قبل و مدیریت جدید قرار داشته اما تاکنون هیچ اقدام مفیدی صورت نگرفته است. از هر گوشه‌ای که به شهر دهدشت بنگری و وارد شهر شوی در نگاه اول ورودی‌های غمبار گرفته‌ای نمایان می‌شود که انگار وارد شهر جنگ زده می‌شود. در این سالها، جلسات مکرر برپا شده و وعده‌های بیشماری داده شده ولی ناتوانی بیشتر از توانایی در عملکرد مسئولان نمایان است.  مدیر کل راه وشهرسازی استان کهگیلویه و بویراحمد که پیش از این در همین دولت معاونت عمرانی استانداری را عهده دار بوده و  به مشکلات ورودی‌های دهدشت اشراف و آگاهی دارد تاکنون اقدام ملموس و معنی داری بر اصلاح و ترمیم ورودی های شهر دهدشت انجام نداده است! و مشخص نیست چرا ورودی های مرگبار دهدشت همچنان جز اولویت های وی نمی باشد؟ و باید چند انسان دیگر رخت مرگ بپوشند تا آقایان متقاعد شوند که باید کاری کرد! عدل هاشمی‌پور نماینده وقت مردم شهرستان در مجلس در سالیان اخیر به رسانه‌ها گفته بود«وزیر راه و شهرسازی اداره کل راهداری و راه و شهرسازی استان را ملزم به ساماندهی ورودی های دهدشت کرده است.» اما حتی شعار ها و ژست سازندگی و عمرانی هاشمی پور نتوانست حداقل خواسته مردم ( استاندارد کردن) ورودی های شهر به سرانجام برساند. هاشمی پور در حالی صحبت از محرومیت زدایی در دیشموک و سایر مناطق محروم میکرد که حتی نتوانست دروازه آبرومندی برای شهر دهدشت ایجاد کند. نماینده کنونی کهگیلویه که در ۱۶ سال وکالت خود در مجلس کوچکترین نگاهی به مشکلات ارتباطی کهگیلویه نداشت و خود به مانند صدها خانواده دیگر قربانی ها این جاده ها ست، تاکنون قدمی برای این امر مهم برنداشته است. محرومیت و دروازه شهر دهدشت باید تبدیل به عرق شرمی شود که بر پیشانی تمامی نمایندگان و مسولان شهرستان بنشیند.  ورودی‌ها که نه نیاز به تونل یا خاک برداری و کوه بری دارد بلکه با کمی درایت و پیگیری می‌توان با از ظرفیت داخلی خود ادارات برای ساماندهی ورودی شهردهدشت وارد عمل شد و به سرانجام رساند تا بیش از این جان نگیرد.