کیان نیکبخت ( فعال فرهنگی) افتونیوز - «طردشدگان» یا «دست نیافتنی‌ها» دو معنی‌ای هستند که در اکثر ترجمه‌های فارسی برای نام فیلم (Intouchables) انتخاب شده است که به نظرم بیننده پس از تماشای فیلم یکی از این دو را با توجه به محتوای فیلم و تجربه خود از شرایط معلولان در کشور ما انتخاب خواهد کرد؛ و اینکه انتخاب این فیلم برای من به دلیل تجربه مشابهی است که با شخصیت محوری و ویلچری فیلم طی شش سال گذشته داشته‌ام. فیلیپ با بازی «فرانسوا کلوزه» چتربازی که طی یک حادثه به دلیل آسیب نخاعی از گردن به پایین فلج می‌شود؛ زمانی که به دنبال جانشینی برای مراقب قبلی‌اش است، چندین داوطلب با خصوصیات معمول و لازم برای این شغل نزد او می‌آیند و او با آن‌ها مصاحبه می‌کند تا گزینش شوند. اما در میان این افراد یک شخص عجیب‌وغریب هم حضور دارد؛ این شخص جیب‌بر کارتن‌خواب و خلافکاری به نام «دریس» با بازی «عمر سای» است. دریس تنها به این دلیل درخواست مصاحبه‌ی شغلی داده تا به مأموران دولت اثبات کند که واقعاً دنبال کار می‌گردد و از این طریق بتواند بیمه‌ی بیکاری دریافت کند. فیلیپ که پیش‌ازاین زندگی کسالت‌بار و غیرقابل‌تحملی داشته است تحت تأثیر روش جالب و رفتارهای خاص دریس طی مصاحبه قرار می‌گیرد و او را استخدام می‌کند. پس از استخدام دریس و بگومگوها و اختلافات اندکی که بین آن‌ها سپری می‌شود، فیلیپ که با پرستارهای قبل رابطه صمیمی نداشته است متأثر از رفتارهای جالب دریس و اخلاق رُک و طنزگونه او رابطه عمیقی برقرار می‌کند. فیلم سرشار از اشتراک‌ها و اختلاف‌هایی است که دریس با روحیه خاص خود به آن‌ها معنا می‌دهد و آن را تبدیل به یک فیلم تماشایی می‌کند. در واقع هر آنچه فیلیپ نمی‌تواند انجام دهد دریس به‌جای او و برای او انجام می‌دهد؛ حتی درجایی از فیلم دریس به او می‌گوید من دست‌های تو هستم. با اینکه لحظات زیادی از فیلم به‌صورت طنز می‌گذرد اما تمامی این لحظات در یک درام به نام معلولیت جای می‌گیرند. در ابتدا یادآوری می‌شود که این فیلم بر اساس یک داستان واقعی ساخته‌شده است. موضوع فیلم رفاقت هست؛ رفاقتی که در شرایط سخت بیشتر نمایان می‌شود و بدون شک در چنین شرایطی سطح کیفیت افراد رابطه مستقیمی با دوستان، رفقا و افراد نزدیک به خود دارد. رفاقت و داشتن دوستان خوب نعمتی است که در این چند سال به‌نوعی با آن روبه‌رو شده‌ام و حتی با داشتن خانواده و فرزند نقشی که رفاقت و دوستان در زندگی معلولان دارند پررنگ و ارزشمند است. پس از اتفاقات هولناک یا آسیب‌هایی که در زندگی افراد روی می‌دهد نگاه و نگرشی متفاوت به رفاقت درست می‌شود که شاید همه آن‌ها که در زمان سلامت فکر نمی‌کردی کمترین ارتباطی با آنان داشته باشید تبدیل به نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین دوستان شما می‌شوند؛ اگرچه ‌برعکس آن‌هم صادق است. با این تجربه «دست نیافتنی‌ها» را انتخاب ارزشمندتری برای نام فیلم می‌دانم.