به گزارش افتونیوز به نقل از روزنامه آفتاب یزد عرصه سیاسی در ایران را تقریبا نمی‌توان با هیچ کشوری مقایسه کرد چرا که عجایبی دارد خاص این جغرافیای جهان! به نظر می‌رسد هرچه به جلو حرکت می‌کنیم این ویژگی‌های خاص نیز بیشتر می‌شود. یکی از جدیدترین موارد آن را باید به جلساتی که محمدباقر قالیباف به عنوان رئیس مجلس با برخی وزرای دولت داشته مربوط بدانیم. جلساتی که قالیباف در توئیتر خود این چنین از آن یاد می‌کند:« در جلسه با پنج عضو اقتصادی دولت و روسای کمیسیون‌های اقتصادی، چهار تصمیم مهم و عملیاتی برای کاهش ناکارآمدی‌های اقتصادی اتخاذ شد: ‌اول- تشکیل سندیکای صادرکنندگان خوشنام برای استفاده از ظرفیت اعتباری و تسهیل فعالیت بازرگانی آنها، دوم- تشکیل اتاق تهاتری مرکزی کالا با کالا در وزارت صمت برای نظارت دقیق بر اجرای مستقیم عملیات واردات در برابر صادرات بدون نیاز به تبادل ارز و صرفا برای کالاهای ضروری و مواد اولیه تولید، ‌سوم- تشکیل پنجره واحد صادرات نفت در برابر واردات کالاهای اساسی که در دولت مسئولیت مستقیم آن با وزارت نفت است. ‌چهارم- تامین کسری بودجه دولت از طرق کم هزینه مانند انتشار اوراق دولتی و بازارگردانی آن از سوی بانک مرکزی در قالب عملیات بازار باز.» توئیتی که با واکنش دو مشاور سابق و فعلی حسن روحانی مواجه شد. حسن ابوطالبی، مشاور سابق رئیس جمهور با بازنشر توئیت قالیباف در واکنش به آنچه بیان شده بود نوشت: «شگفتی‌ها در حال رشد است: در اثر چالش مجلس ‌انقلابی با دولت، نهاد دولت، کارچندانی با مجلس ندارد؛ مجلس، چون تعداد قوانین را فراوان می‌داند کاری با قانون‌نویسی ندارد و دنبال اداره‌کردن وزارتخانه‌ها است؛ نظارت میدانی و جلسات کاری با وزرا زیر تیغ استیضاح برقرار است؛.. امنیت کامل درحکمرانیِ خوب جاری است!» حسام الدین آشنا مشاور رسانه‌ای روحانی نیز خطاب به قالیباف نوشت: «اشتباه نفهمید؛ وزرا در قبال مجلس پاسخگو هستند و نه رئیس مجلس. رئیس مجلس هم به وزرا ماموریت نمی‌دهد. وزرا به دعوت نمایندگان در کمیسیون‌ها، فراکسیون‌ها، جلسات علنی و غیر علنی حضور پیدا می‌کنند تا نمایندگان محترم را با واقعیات غیر شعاری کشور آشناتر کنند و به سوالات آنان پاسخ دهند.» در ایران مانند بسیاری از کشورها طبق قانون رئیس مجلس یک نماینده است مانند سایرین که تنها به منظور اداره جلسات مجلس از سوی نمایندگان انتخاب می‌شود. در واقع به همین دلیل است که نه در ایران بلکه در هیچ کجای جهان رئیس مجلس با رای مردم انتخاب نمی‌شود چرا که اساسا وظیفه او به طور مستقیم با مردم ارتباطی ندارد و باید هماهنگ‌کننده و مدیر جلسات باشد. در واقع در سایر نقاط جهان حتی عنوانی به نام رئیس مجلس نیز وجود ندارد و واژه «speaker» برای آن استفاده می‌شود که به معنای سخنگو است و نه رئیس! با این حال در شرایط فعلی نوع مدیریتی که قالیباف به عنوان رئیس مجلس برگزیده است را می‌توان ذیل دو موضوع مورد تحلیل قرار دارد. تیپ مدیریتی قالیباف و ۱۴۰۰ نخستین مورد شخصیت مدیریتی قالیباف است، او همواره تلاش کرده خود را به عنوان یک مدیر میدانی یا جهادی معرفی کند که دوست دارد جلسات میدانی برگزار کند، کلاه ایمنی بگذارد از این پروژه به آن پروژه پرسه بزند و خلاصه مدیر یکجا نشین نیست! ویژگی‌هایی که اساسا با ریاست مجلس سنخیتی ندارد! رئیس مجلس باید برسر صندلی خود بنشیند، مجلس را اداره کند، قانون اساسی را مسلط باشد و در جلساتی حقوقی و نه میدانی به ایفای نقش بپردازد! البته قالیباف نیز خود واقف است که ویژگی‌های او با مجلس همخوانی ندارد و به همین دلیل نیز بارها برای ریاست جمهوری تلاش کرد و نشد! حالا به نوعی به اجبار ریاست مجلس را برعهده گرفته است اما برای او سخت است که قالیباف همیشگی نباشد به همین دلیل است که شاهد هستیم رئیس مجلس به جای بهارستان در روستاهای سیستان و بلوچستان یا خوزستان دیده می‌شود! موضوعی که موجب شده برخی به این گزاره فکر کنند که قالیباف احتمالا بازهم به پاستور و ریاست جمهوری فکر می‌کند و در عین ریاست بهارستان نیم نگاهی به ۱۴۰۰ دارد! محسن پیرهادی، نماینده تهران و عضو هیئت رئیسه هم درباره شائبه ‌انتخاباتی-‌تبلیغاتی‌بودن سفرهای استانی رئیس مجلس و احتمال کاندیداتوری قالیباف در ۱۴۰۰ به روزنامه همشهری گفته: محمدباقر قالیباف یک مدیر عملگرا و میدانی است‌. برای عملگرایی نیاز دارد که در بازدیدهای میدانی مسائل را بشناسد تا برای حل آن به ایده‌ای اجرایی و عملی دست یابد. از طرفی هم یکی از وعده‌های انتخاباتی آقای قالیباف در شهر تهران رسیدگی به مشکلات مردم در حوزه‌های انتخابیه بود، در کنار انگیزه شخصی او برای ورود و رسیدگی بی‌واسطه به مشکلات مردم‌. مزید بر اینها اخیراً او در مقام رئیس مجلس مذاکراتی با نمایندگان داشت که برای پیگیری بهتر امور بهتر است به حوزه‌های انتخابیه سرکشی کند تا از نزدیک در جریان مشکلات و کاستی‌های نقاط مختلف کشور قرار گیرد. پیرهادی می‌گوید: ما نمی‌توانیم به هر کنشی که از سوی یک مسئول یا چهره سیاسی صورت می‌گیرد، برچسب انتخاباتی بزنیم‌. اما از سوی دیگر برخی فعالان اصولگرا نیز چندان به این سفرها خوشبین نیستند! حسین کنعانی‌مقدم، فعال سیاسی اصولگرا، در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین در این‌باره اظهار داشت: حساسیت نمایندگان مجلس نسبت به چگونگی اجرای امور فی‌نفسه عمل خوبی است و می‌تواند به بهتر شدن امر نظارت کمک کند. با این حال سفرهای استانی آقای قالیباف به عنوان رئیس مجلس بی‌شک شائبه انتخاباتی دارد. به هر حال مجلس حدود ۲۹۰ نماینده دارد که هر یک از آنها می‌توانند امور مربوط به حوزه انتخابیه خود را زیر نظر بگیرند و ضرورتی برای سفر رئیس مجلس به استان‌های مختلف احساس نمی‌شود. دبیر کل حزب سبز در ادامه سخنانش گفت: آنچه واضح است و انکار نمی‌شود،‌ این است که سفرهای استانی قالیباف با انگیزه انتخاباتی انجام می‌شود. ایشان در حالی از مسئولیت قانونی بهره‌برداری انتخاباتی می‌کند که سایر رقبای احتمالی‌اش در انتخابات ۱۴۰۰ از چنین موقعیتی محروم هستند. پس به راحتی می‌توان اینطور نتیجه‌گیری کرد که رئیس مجلس باید به این سفرها خاتمه بدهد، تا عدالت کم‌رنگ نشود. همچنین رئیس مجلس باید به جای اینکه به فکر حضور در انتخابات سال آتی باشد، به امور مربوط به نمایندگی مردم در مجلس رسیدگی کند. او تصریح کرد: مجلس یازدهم کمی بیشتر از ۴ ماه است که شروع به کار کرده و تا همین امروز هم کلی لایحه و طرح بر زمین مانده‌اند و صفی طولانی از لوایح و طرح‌های نیمه‌کاره منتظر تعیین تکلیف هستند. به همین دلیل نمایندگان مجلس یازدهم باید به مسئله سفرهای قالیباف ورود و از حق نمایندگی‌شان برای خاتمه دادن به این کار استفاده کنند. بنابراین یک دلیل دیدارهای رئیس مجلس با وزرا به شکل فعلی این است که تیپ شخصیتی قالیباف با ریاست مجلس سنخیت ندارد و نوع ریاست مورد علاقه قالیباف باعث شده که او جلساتی در هیبت رئیس جمهور را با وزرا داشته باشد! انفعال دولت اما دومین دلیل درباره اینکه قالیباف دست به چنین اقدامی می‌زند به حسن روحانی مربوط است! درحالی که موج شدید کرونا و فشار تحریم‌ها مصائب بسیاری را بر مردم تحمیل کرده است، حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور تمایلی به حضور حداکثری در مسائل مختلف، دیدارهای میدانی و... ندارد! او بسیاری از فعالیت‌ها را پشت مانیتور خود و به شکل ویدیو کنفرانس دنبال می‌کند که طبیعتا نتیجه لازم را نخواهد داشت. در چنین فضایی قالیباف که همیشه رقیب روحانی بوده این فضا را یافته تا به مخاطب بگوید اگر روحانی حاضر نیست از لایه امن دفتر خود برای حل مشکلات خارج شود اما من به عنوان رئیس مجلس فراتر از حیطه معمول گام بر می‌دارم تا مشکلات حل شود! روحانی حتی جلسات سران قوا را نیز به دلیل نگرانی از ابتلا به کرونا تعطیل کرده است. بنابراین اگرچه مشاوران روحانی به رفتارهای قالیباف تذکر می‌دهند اما واقعیت این است که وقتی روحانی میدان را کامل رها کرده است نمی‌توان انتظار دیگری داشت. در همین زمینه خبرگزاری اصولگرای فارس مطلبی را منتشر کرده که مضمون آن این است که درحالی که روحانی هیچ گامی برنمی‌دارد قالیباف مجبور است به دنبال جایگزین‌هایی باشد. این رسانه نوشته است: « جلسه شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا به دلیل غیبت رئیس جمهور نزدیک ۲ ماه است که برگزار نمی‌شود. آخرین جلسه شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا مربوط به مخالفت روسای قوای تقنینی و قضائی با تشکیل بورس نفت بود که از آن روز تاکنون جلسه اقتصادی سران قوا تعطیل شده است. پیگیری‌های خبرنگار ما از نمایندگان مجلس حکایت از این دارد که بعد از تعطیلی جلسات شورای هماهنگی، طرح جایگزینی را مجلس در سطح وزرا برای پی‌گیری مسائل کشور دنبال کرده است. در همین راستا قالیباف به عنوان رئیس مجلس، جلساتی با وزرا و مدیران ارشد دولتی برگزار کرده و به نوعی امر ضروری تعامل قوا را در سطح ارتباط با وزرا و ارائه توضیح و گزارش از آنها درخصوص مسائل مختلف پیگیری می‌کند. پی‌گیری وضعیت بازار ارز و جلسات مستمر ۱۰ روزه با هدف کاهش قیمت دلار و تثبیت بورس و جلوگیری از قیمت‌گذاری دستوری فولاد در همین راستا تلقی می‌شود.. همچنین برگزاری نشست‌های رئیس مجلس و نمایندگان با رئیس کل بانک مرکزی، وزیر اقتصاد، وزیر نفت و وزیر جهاد کشاورزی برای پی‌گیری مسئله اقتصاد و معیشت، سیاست‌های پولی، مالی و تجاری، نحوه حمایت از واردات کالاهای اساسی با ارز ترجیحی و حمایت از تولید از جمله اقدامات اخیر و تعاملی دولت و مجلس محسوب می‌شود. در این جلسه نمایندگان نقطه نظرات و انتقادات خود را پیرامون مسائل مختلف از جمله نفوذ دلالان در بحث توزیع نهاده‌های دامی و خودرو و... مطرح کردند. در جلسه مذکور عنوان شد که فعالیت دلالان در بخش خودرو باعث شده تا ورق فولاد و قطعات یک و نیم برابر قیمت به دست خودروسازان برسد که این مسئله تاثیر قابل توجهی در افزایش قیمت خودرو در کشور دارد.» این گزارش به خوبی نشان می‌دهد که در عمل مشاوران روحانی به جای گله از قالیباف باید به رئیس خود مشاوره بهتری بدهند! با لاریجانی واکنش دولتی‌ها چه بود؟ درباره این موضوع با یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفتگو کردیم. علی صوفی به «آفتاب یزد» گفت:«اینکه برخی فعالیت‌های آقای قالیباف شبهه‌برانگیز است به خاطر اینکه در مظان کاندیداتوری برای ۱۴۰۰ است یک واقعیت است و به نظر می‌رسد که قالیباب باید به آن توجه کند و تلاش کند تا حدی این شائبه را رفع کند.» او افزود:«اما فعالیت‌هایی که تا کنون داشته همچون جلسات با وزرا یا سفرهای استانی از بُعد دیگری برای اشراف بر مسائل کشور قابل توجیه است.» این فعال سیاسی اصلاح‌طلب بیان داشت:«موضوع دیگری که قابل طرح است اینکه آیا چنین جلساتی یا برخی سفرها را آقای لاریجانی نداشت؟ و اگر داشت واکنش نزدیکان روحانی به فعالیت‌های لاریجانی چه بود؟ این درحالی است که می‌دانیم برخی وزرا همچون وزیر کشور در کابینه روحانی در واقع سهمیه‌های حاصل از نفوذ لاریجانی بودند که از قضا وزارت خانه‌های مهمی نیز به‌شمار می‌رود.» او افزود:«از پشت پرده‌ها خبرنداریم که این جلسات به درخواست خود وزرا است یا رئیس مجلس، به هرحال اگر درخواست رئیس مجلس باشد وزرا باید موضوع دعوت را با رئیس جمهور مطرح کنند و این روحانی است که می‌تواند اعمال اراده و سلیقه کند.» صوفی در ادامه گفت:«یکی از دلایلی که موجب نگاه متفاوت به فعالیت‌های قالیباف است در واقع انفعال روحانی است، به طور کلی دولت در مواجهه با مردم و ارائه گزارش کار درباره فعالیت‌هایی که دارد خود را پاسخگو نمی‌بیند، این رویه‌ای است که از ۹۶ به بعد از دولت شاهد بوده‌ایم به طوری که گویی دیگر نیازی به مردم ندارد و بی‌اعتنا است. در چنین شرایطی نه آقای روحانی و نه وزرا لازم نمی‌بینند برای مردم توضیح بدهند که شرایط چیست و اقدامات و تصمیمات آنها با چه ادله‌ای است، آنچه فکر می‌کنند درست است انجام می‌دهند و همین رویه هم امروز جامعه را سرخورده و مایوس کرده است. این درحالی است که هیچکس توقع بالایی ندارد مردم باشعور هستند و درک بالایی دارند، آنها انتظار دارند رئیس جمهور توضیح دهد چه وعده‌هایی داده شده بود، چه شد که به سرانجام نرسید، موانع را مطرح کند، در دور اول چالش‌های زیادی بین دولت با سایر بخش‌ها بود چون روحانی موانع را مطرح می‌کرد و بخشی از گروه‌های قدرت نیز عکس العمل نشان می‌دادند اما در دور دوم چنین گزارشاتی را نمی‌بینیم و رویه دولت بیشتر سازشکارانه با دیگر بخش‌ها و دفع الوقت با تصمیمات بی‌محابا و بدون ملاحضه برای مردم است!»