با وجود وضعیت شکننده و خطرناک بیماری کرونا و هشدارها نسبت به شکل گیری یک پیک جدید شاهد سفر کاملا انتخاباتی محسن رضایی به استان و دید و بازدیدهای زیاد وی هستیم. در حالی که روزانه مردم از برگزاری هر نوع تجمعی منع می شوند و استاندار و رئیس دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد ادامه و گسترش بیماری را ناشی از ازدحام در برگزاری مراسمات تشییع جنازه عنوان می کنند اما در زیر سایه سکوت و چشم پوشی آنها آقای رضایی در سه روز اخیر نشست های انتخاباتی بسیاری برگزار کرده است . نشست هایی که محور اصلی انها موضوع انتخابات ریاست جمهوری و تلاش رضایی برای راضی کردن جریان های اصولگرایی به حمایت از نامزدی وی است .

اما براستی جایگاه سیاسی رضایی کدام است؟ آیا اساسا می توان رضایی را عضوی از تشکیلات اصولگرایی دانست؟ آیا رضایی هیچ برنامه و راهکاری جز توسل به همان شعارهای قومی و تمرکز بر جغرافیای زاگرس دارد ؟ جواب این سوالات را تا حدود زیادی پیشینه و عملکرد رضایی پاسخ می دهد . وی از ۸۴ تاکون به غیر از ۹۶ در هر انتخاباتی از جنبه احتمالات و یا حضور نهایی محل بحث بوده است ولی هرگز این مجال را برای ظاهر شدن در قامت یک نامزد واقعی و مورد قبول بخش های حداقلی جامعه را نداشته است. رضایی اوایل تلاش داشت تا خود را بیشتر یک چهره مستقل و غیر جناحی نشان دهد و در عین حال بر روی رای مناطق لر نشین نیز حساب ویژه ای باز کند . اما بعد از کلی اتفاقات سیاسی در کشور و بویژه حوادث سال ۸۸ او ناگزیر به حرکت به سمت اصولگرایان شده است . اصولگرایانی که در مرکز هرگز روی خوشی به رضایی نشان نداده و نمی دهند و به عبارتی رضایی را از خود نمی دانند و بعید است که در این دوره نیز هیچ شانسی برای حمایت گروه های اصولگرا جز یکی دو تشکل محدود و نزدیک به محسن رضایی از وی وجود داشته باشد. با این وجود اما در کهگیلویه و بویراحمد و بعد از یک دوره طولانی دوری نیروهای این جریان از مناصب دولتی آنها سفر محسن رضایی به استان را بهانه خوبی برای جمع شدن و اعلام آمادگی برای کارزار انتخابات می دانند . نشست هایی که اگر چه به بهانه حضور محسن رضایی در استان برگزار می شود ولی کاملا روشن است که این افراد و گروه ها هیچ تعهد قبلی و بعدی برای حمایت از رضایی نخواهند داشت و در نهایت حول فردی که بیشترین شانس پیروزی را خواهد داشت جمع خواهند شد.

البته در این میان به نظر می رسد سید علی محمد بزرگواری بیش از بقیه نسبت به حمایت از رضایی جدی است . دلیل این موضوع نیز روشن نیست ولی وی که در ماه قبل شدیدترین مطالب را علیه سفر قالیباف به استان نوشته بود و با بهانه کرونا خواستار ممانعت از سفر وی به استان شده بود این بار به شکلی برای سفر رضایی تبلیغ می کرد که گویا هیچ کرونایی در استان نیست. واقعیت آن است محسن رضایی در تشکیلات اصولگرایی و با وجود تلاش های بسیار برای آن که خود را بخش مهمی از آنها جلوه دهد جایگاه تاثیر گذاری ندارد . او فاقد تشکیلات قوی و حتی رسانه های چندانی است و تنها بعد از مرگ آیت الله هاشمی رفسنجانی تلاش داشته است برخی از جوانان معروف و تریبون دار اصولگرا را به دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام انتقال دهد تا بدین ترتیب صدای بلندتری برای خود دست و پا کرده باشد.

در حال حاضر گزینه های اصلی اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری سیزدهم آیت الله رئیسی، محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی هستند و اگر هم ایت الله رئیسی نیاید و بر روی دو گزینه دیگر اجماع کامل اصولگرایی صورت نگیرد هیچ نشانه ای از اجماع بر روی رضایی وجود ندارد و ممکن است اتفاقی شبیه ۹۲ برای اصولگرایان پیش آید و در ان صورت رای کم آنها با درصد های پایین میان نامزدهایشان تقسیم شود .

فعالیت های سیاسی و سفر اشخاص سیاسی حتی ضعیف ترین آنها به استان هیچ ایراد و اشکالی ندارد و بر عکس فرصتی است برای کنش گری و فعالیت بیشتر جوانان در عرصه عمومی . اما باید شرایط خاص کشو را در نظر گرفت و کمی هم به دستورالعمل ها و مقررات احترام گذاشت چرا که هزینه کوچکترین سهل انگاری را باید همه مردم و بویژه کادردر مان پرداخت نمایند و شایسته است خود اصولگرایان برای ان که قانون مندی و توجه به سلامتی مردم را نان دهند جلوی این سفرها و دید وبازدید ها بایستند چرا که هیچ امیدی به واکنش منطقی و صریح استاندار و معاون سیاسی و امنیتی اش د رمقابل این مسائل دیده نمی شود و آنها تمکر زخود راب ر موضوعات فرعی و بی اهمیت تری همچون بهانه گیری از مدیران تاجگردونی قرار داده اند .