افتونیوز : چرام ای یادگار ماندگاران - شعری از ایمان پرویزی

چرام ای یادگارِ ماندگاران... تو ای منزلگَهِ فرهنگْ داران... چرام ای شهرِ سبز، ای عشقِ فردا... زمینِ تو بهشت و سبزه زاران... به هر جایت بود، رنگی ز یک فصل... زِ هر فصْلَت بُوَد بومی ز یاران... همان بلقیسِ خوش رنگ نگاهت... نگینِ سبز بر انگشت باران... و آن چشمه سیاه پر زلالت... بُوَد شاهی میان چشمه ساران... تو تاریخ وجودت خوش اصالت... همه خاکت سرای سربداران... تنت سرشار از پاکی، نجابت... سراسر چشمه ها و آبشاران... سنت های قشنگت ناب و نیکند... به بالینت همه یاد سواران... نگین سبز استانی تو شهرم... سرای ماندگارِ لر تباران... چنان با قِدمَت و پر افتخاری... بسان قُله ها در کوهساران... تمام مردمانت دست و دل باز... پر از شادی، ابهت چون چناران... تو تاریخی ز فرهنگ و ز شعری... شعور ایلِ تو، توصیف دوران... سرایت مأمن گردشگران است به آغوش محبت چون هزاران... زمینت پر زِ هر حاصل شود باز... همه چشمِ امیدِ بازیاران... همان بی بی رشیده در کنارت... بُوَد تسکینِ دردِ بی قراران... تمام واژگان از وصفِ نامت... کم آیند و نباشَنْدَم فراوان... بیاییم و بسازیم شهرمان را... چنان زیبا بسانِ شهرداران... ببندیم عهد و پیمانی دوباره... برای سربلندی چون دلیران... به پایانْ دلنوشته، گشته لیکن... کنم تقدیر از ارشادِ یاران... بسی زحمت کشیدند بهر این روز... خدایا زندگی شان چون بهاران... دهم بهمن ماه 1395...