افتونیوز - نصرالدین پارسه این نوشته باید در یکی از روزهای ۱۴، ۱۵ و یا ۱۶ اردیبهشت به رشته تحریر در می آمد؛ اما دو دلیل این قلم را به صرافت انداخت و تا به امروز طول کشید. آن دو دلیل یکی آن است که منتظر واکنش مسئولان مربوطه و فعالان رسانه به چنین روزی بود، و اگر این قلم بخواهد کمی شوخ طبع باشد باید بگوید و آن دومی این است که بیم آن داشت وقتی که نام و عکسش در صفحه سایت در بالای این متن قرار بگیرد به عنوان کاندیدای شورای شهر شناخته شود چه اینکه این روزها نوشته هایی از این دست با یک عکس انتخاباتی در بالای آن و با القاب سفارشی مختلف برای نویسندگان در بالای صفحات سایت های استانی خودنمایی می کند. البته این توضیح بد نیست که این اتفاق (قلم زدن کاندیدای شورای شهر) نه تنها ایرادی بر آن وارد نیست که اتفاقا به نسبت کنش های دورهای قبل: مانند آن حضورهای عجیب در روز ثبت نام و یا برخی جلسات خاص و یا بعضا پیامک های کلی بی محتوا بسیار میمون تر و مبارک است.

نامناسب بودن ۱۵ اردیبهشت از اصل ماجرا و روز ۱۵ اردیبهشت غافل نشویم، یک تصمیم عجیب در سال های قبل که بر مبنای آن روز ۱۵ اردیبهشت روز ملی یاسوج نامگذاری شده بود، اینکه مبنای این تصمیم گیری چه بود به درستی توضیح داده نشد و طنز تلخ ماجرا آن بود که هیچ وقت روشن نشد آیا در این فرایند انتخاب روز ملی و جلسات تصمیم گیری حتی یک کارشناس یا مسئول آگاه پیدا نشد که بگوید روز ۱۵ اردیبهشت به نام شیراز سند خورده است؛ توسط شورای شهر آن دیار پیشنهاد داده شده و به تائید مجلس شورای اسلامی وقت نیز رسیده است. حتی اگر دلایل متقن و قوی ای برای سند زدن آن به نام یاسوج وجود داشته باشد عملا با توجه به اینکه این روز همه را به یاد روز شیراز می اندازد هیچ وقت آن طور که باید، آن اهداف اتفاقا خیر در شناساندن یاسوج و فرهنگ این دیار به دیگر مناطق کشور محقق نخواهد شد، و چه بسا به عکس؛ بجای گرامی داشتن و محترم شمردن این شهر، مایه طنزپردازی دیگران خواهد شد.

ضرورت نامگذاری یک روز به نام یاسوج باری هدف اصلی این نوشته این یکی مورد هم نیست چه اینکه از بیخ بی اساس بودن چنین تصمیمی آنقدر روشن بود که مسئولان وقت در همان زمان هم تلاشی برای شفاف سازی دلایل و ابعاد این تصمیم نکردند و می بینیم بعد از گذشت تنها چند سال هیچ کسی حتی به درستی یادش نمی آید روزی (احتمالا سال ۹۴) چنین تصمیمی گرفته شده است، حالا دیگر اینکه بخواهیم چنین روزی را بهانه ای قرار دهیم برای محترم شمردن یاسوج و معرفی فرهنگ غنی آن به دیگر مناطق کشور، و دعوت برخی مسئولان به این استان و دریافت اعتباری به این بهانه و یا افتتاح مکانی به احترام این روز پیشکش همه مسئولان گذشته، وقت و کنونی در استان. تاکید شد هدف اصلی این نوشته سرزنش و یا حتی نقد این تصمیم نیست که اتفاقا آن نیت اولیه برای نامگذاری روزی به نام یاسوج را هم بسیار محترم و هم بسیار سازنده و واجب می داند، اما این روز جوری انتخاب شود که مردم شهرتان با افتخار از آن یاد کنند. استان کهگیلویه و بویراحمد ظرفیت های بسیار زیادی در حوزه گردشگری و مسائل فرهنگی دارد؛ شایسته است روزی به نام یاسوج در تقویم گنجانده شود، اگر چنین اتفاقی رخ دهد می توان از منابع ملی برای مقوله گردشگری استفاده کرد و به این بهانه اعتباری تخصیص داد. با توجه به ظرفیت های ویژه ای که یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد دارد، و نظر به اینکه اگر روزی به نام روز ملی یاسوج انتخاب شود خیر آن به همه استان خواهد رسید، البته به شرطی که این روز، مطابق قاعده و اصول انتخاب شود. اگر به این بهانه در آن روز خاص برنامه ها و همایش هایی به صورت مستمر برقرار گردد و حتی از چهره های مطرح کشوری نیز دعوت شود، بیش از پیش و آن طور که شایسته است موجب خیر و برکت برای مرکز این استان و به طبع و تبع آن کل استان خواهد بود. در یکی دو سال اخیر بهانه ی خوبی به نام کرونا نیز برای مسئولان محترم وجود دارد، کسی هم انتطار به راه انداختن همایش و نشست ندارد، اما مسئله اصلی آن است که مسئولان محترم ما زیر بار سنگین! مقدمه ی کار یعنی انتخاب روزی بجا و شایسته به نام روز ملی یاسوج پنچر شده اند، آن مخلفات و بقیه ی داستان پیشکش وجود مبارکشان.

دعوت به یک چالش استانی برگردیم به آن مقدمه اول نوشته و دست به قلم شدن کاندیداهای محترم شورای شهر. این نوشته شما کاندیداهای محترم شورای شهر را به یک چالش دعوت می کند؛ هم علم و تجربه خودتان را وسط بیارید و هم با اهل فرهنگ، تاریخ، هنر و ادبیات مشورت کنید و با دلایل قابل قبول یک روز را به نام روز ملی یاسوج پیشنهاد بدهید. و اصلا چرا تنها کاندیداهای شورای شهر؟ این نوشته خاضعانه همه فعالان محترم رسانه ای، سیاسی، اجتماعی، و حتی کاندیداها و فعالان عرصه انتخابات مجلس شورای اسلامی و البته نمایندگان سابق و کنونی را به این چالش دعوت می کند، در این چالش استانی و خرد جمعی خود را سهیم بدانید و اگر کسی ایده ای دارد آن را نوشتاری یا تصویری با بقیه به اشتراک بگذارد، و البته امیدواریم مسئول و متولی اصلی و مجموعه فرهنگی زیر مجموعه اش بلند نظری لازم برای جمع بندی نهایی و رسیدن به یک نقطه مشترک در این هم افزایی و چالش استانی را داشته باشد.

تکلمه تا الان هر آنچه از این نوشته را خواندید فراموش کنید و دور بیندازید الا همان یک گزاره که هدف ابتدایی و غایی این قلم در این نوشتار بوده است؛ همه ی ما دعوت هستیم به یک چالش استانی در ارائه پیشنهاد دادن یک روز خاص به نام روز ملی یاسوج، تا این دیار یک روز به نامش سند بخورد و آنطور که شایسته و بایسته است و آن اهداف ابتدایی (رونق و سر و سامان دادن گردشگری استان، معرفی رسومات و فرهنگ دیارمان طی همایش ها و نشست هایی، تخصیص اعتبار لازم و ...) را فراهم می آورد؛ معرف یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد به دیگر مناطق کشور و چه بسا جهانیان باشد.