آل بویه بی شک یکی از ماندگارترین و شجاع ترین مدیران دولت یازدهم نه در این استان که در کل کشور است. البته او بی حاشیه و بی ادعا بود. در تعریف شجاعتش همین بس که او موضعی گرفت که خیلی از مدعیان اصلاح طلبی جرات بیان و نوشتنش را ندارند. البته چون غیر بومی بود چون اهل هیاهو نبود چون به هیچ طایفه و ایلی وابسته نبود چون نه سردسیری بود و نه گرمسیری، پس دیده نشد و حتی یک خسته نباشید ساده هم کسی به او نگفت.

خسته نباشید که گفته نشد حالا گفته می شود او را عزل کردند و شاید هم قربانی مدیران راحت طلبی شد که در سه سال گذشته یک کلمه از دولت دفاع نکرده اند .آل بویه قربانی شد چون غیر بومی بود چون اهل تملق نمایندگان نبود.

نکته تاسف برانگیزتر در این معادله نیروی جایگزین است که معلوم نیست کجای جریان اعتدال و حمایت از دولت بودند . هوادران دولت عادت کرده اند به این اتفاقات عجیب و غریب و اینکه هیچ کس پاسخگو نیست و هر کس که اراده کند بدون هماهنگی با اقای استاندار ابلاغ ریاست می گیرد . نیروی جایگزین اگر چه در دولت قبل هم مدیر بوده است اما بعید است اصولگرایان نیز قبولش داشته باشند.

اینجا شاید شایسته نباشد به جهت حرمت سیاست بحث سیاسی را به میان کشید و از منظر سیاسی به اتفاق و عمق فاجعه سیاسی انهم در استانه انتخابات ریاست جمهوری پرداخت که در این مورد مشکل و مسئله چیز دیگری است که یک ارزشیابی ساده از دانشجویان ناتوانی و همه چیز را به خوبی نشان می دهد.

همین دیروز بود که اقای خادمی بر ضرورت همراهی مدیران استانی با دولت تاکید کرد و حال چگونه در روز روشن در یک دستگاهی که از صدر تا ذیل مصداق عینی اعتدال است چنین نیرویی آنهم به جای آل بویه معرفی می شود.

واکنش آقای استاندار و سایر مقامات و جلوگیری از چنین حکمی ( اگر امکانش باشد) اب رفته را به جوی بر نمی گرداند و نمی تواند از هویدا شدن ضعف مدیریت ارشد استان ممانعت کند و تنها شاید کمکی باشد به دانشجویانی که باید مبالغ هنگفتی را در دانشگاه آزاد هزینه کنند و حالا زیر نظر مدیرانی باشند که ممکن است دغدغه های دیگری داشته باشند.