به گزارش اَفتوخبر ، دکتر سیاوش نریمان،شاعر،نویسنده و استادیار دانشگاه در نوشتار ذیل به مناسبت روز خبرنگار نگاشته است: باسمه الحقِّ المبینِ /به نام خداوند جان آفرین/حکیمِ سخن در زبان آفرین با اهداء مراتب سلام و ارادت به آستان شما خوبانِ این سرای نامور و به ویژه اهالی گرانمایه خبرنگاران. ۱۷ مردادماه سالروز عروج سرخِ خبرنگار شهید، محمود صارمی توسط تروریست های طالبان در مزار شریف افغانستان است که به نام روز خبرنگار،مزیَّن شده است. این روز،تکریم و تبجیل از عناصری ست"بی مزد و منَّت" که با سلاح مبارک قلم،ایثارگرانه،بی ادعا و صبور و با تقبُّل انواع مرارت ها و گاهی بی مهری ها،حقایق مکتوم را به نگاههای تشنه مردم تقدیم می کنند. با اهداء تهنیتِ این روز خجسته،والایی و ارجمندی آن را در کلام زعیمِ حکیم مان حضرت آیت الله خامنه ای"حَفَظَهُ اللهُ"به وضوح می بینیم که ایراد فرموده اند:"اگر زحمت شما"خبرنگاران"نباشد،این لحظه ها هرگز ماندگار نمی شود.شما آن را حفظ می کنید و در اختیار افکار مردم قرار می دهید". نگارنده این سطور معتقد است،این سلسله خدوم، زبان گویا و چشم تیزبین آحاد مردم اند که برای انعکاس دردها،تنگناها و صد البته ظرفیت ها و فرصت ها،مصائب و مصاعب را برای نیل به مقاصد بلند،متحمل می شوند تا افقی نو برای فردایی روشن تر که همان توسعه و تعالی کشور است،ترسیم نمایند. پسندیده است اهالی قلم و رسانه،به زیورِ علم و آگاهی،تجارب و اندوخته های موثر و فاخر و اخلاق حرفه ای آراسته شوند تا حلاوت و تاثیرِ حرفه مبارکشان در ذائقه مخاطبان،مضاعف گردد. جسارت و شجاعت در تهیه،درج و انتقال وقایع و آراستگی به ممیِّزه صحَّت و صواب در تبیین اخبار،حرفه خبرنگاری را در ذهن و زبان همگان،ماندگار و جاویدان می کند. اینان بسان دیگر صنوف جامعه،بار مسئولیت حساسی را بر دوش می کشند و از محملِ وسایل ارتباط جمعی نظیر: تلویزیون،رادیو،خبرگزاری و روزنامه و جراید،نقش و رسالت حیاتی در تنویر اذهان و ترقی و تعالی جامعه دارند. اهالی خبر،به تعبیر قرآن"وَ ما علیَ الرَّسولِ الاَّ البلاغِ"رسالت و وظیفه ابلاغ را بر دوش دارند تا متولِّیان و دولتمردان را نسبت به حوادث جاریه،بیاگاهانند و مآلاََ برای برون رفتِ از مشاکل موجود،تدبیری عاجل بیندیشند که گفته اند:/من آنچه شرطِ بلاغ است با تو می گویم/تو خواه از سخنم پند گیر،خواه ملال/. نصِّ صریح قرآن نیز تصریح می کند که مردم بدانچه اشراف علمی ندارند،پیروی نکنند بلکه اخبارِ موثَّق و متقن را در داوری هایشان، مطمح نظر قرار دهند تا باعث تشویش و آشفتگی فضای جامعه نشود؛آنجا که خدای حکیم فرموده است:"وَ لا تقفُ ما لیسَ لَکَ بِهِ علمُ".بنابر این،خبرنگارانِ نستوهِ بی ادَّعا علاوه بر تغذیه خبری مردم از مجاری مطمئنه،می توانند در تلطیف روابط انسانی و تحکیم مناسبات اجتماعی هم گامهای بلندی را بردارند. ایجاد روحیه نشاط و امید در کالبد جامعه،پرهیز از سیاه نمایی و تکدیر افکار، تفاهم بین دولت و ملَّت و در سطوحی بالاتر، ایجاد روابط حسنه در میان ملل و دُوَل از رسالت های ذاتی خبرنگاران است. عکس قضیه نیز صادق است بدین معنا که اگر خبرها مشوب به تحریفات و اکاذیب شود،هم امنیت و سلامت روانی جامعه مخدوش می شود و هم نزاهت و منزلت این حرفه ارجمند در نگاه مردم،تنزُّل می یابد. بزرگان و اولیاء الهی،بلاء و مصیبتِ انسان را در زیرِ زبان او دانسته اند که گاهی یک سخن و خبرِ ناموثق،عالَمی را ویران می کند:"بلاءُ الاِنسانِ مِنَ اللِّسانِ" به تعبیر آن عارفِ شاعر:/عالَمی را یک سخن،ویران کند/روبَهانِ مرده را شیران کند/ آدمی مخفی ست در زیر زبان/این زبان پرده ست بر درگاهِ جان/ای زبان هم آتشی هم خرمنی/تا به کی آتش بدین خرمن زنی/ در پایان این وجیزه،هنرِ این قلم بر کفانِ عرصه خبر را ارج می نهیم و دریا دریا سلام به چشم های بصیرتمندشان هدیه می کنیم. و این دو بیت شعرم را هم بالبداهه به قاطبه خبرنگاران دل آگاه این آب و خاک،تقدیم می کنم:/ ایرانی ام دل آگاه،این است افتخارم/چشمِ تمامِ مردم،زیرا خبرنگارم/در خاکِ پاکِ ایران،با عشق می نویسم/از جان و دل برایِ این خاک می نگارم/ ۱۴۰۰/۵/۱۷