اَفتونیوز - چند صباحی است که تغییر و تحولات در سطوح مختلف مدیریتی استان آغاز شده است و با تغییر دولت بر شدت آن افزوده خواهد شد در این میان دانشگاه یاسوج نیز از این امر مستثنی نبوده و قاعدتا از این تحولات مصون نخواهد بود.

بسیاری براین باورند دانشگاه یاسوج اندک اندک خود را برای خداحافظی با احمد عریان آماده می‌کند و بعد از اسامی مانند مرحوم عسکریان، اردوان ارژنگ، شاپور رمضانی، محمود رضا رحیمی بزودی فرد دیگری به صندلی ریاست دانشگاه یاسوج تکیه خواهد زد.

در این میان، حرف و حدیث های مختلفی مطرح شده است. برخی معتقدند عریان بواسطه چهل سال فعالیت دانشگاهی و مدیریتی بزودی بازنشسته خواهد شد اما برخی دیگر بر این باورند که وی بواسطه آشنایی قبلی با وزیر کنونی علوم، فعالیتهایی را برای تمدید حکم ریاست خود انجام داده و خواهد داد.

اما بنظر میرسد موج تغییر و تحولات آنچنان تند باشد که با انتصاب استاندار جدید و همچنین نقش نماینده ها در چینش مدیریتها در دولت جدید، شانس عریان برای ماندن در دانشگاه یاسوج بسیار کم خواهد بود.

بهادر کرمی، استاد تمام گروه شیمی دانشگاه یاسوج یکی از جدی‌ترین گزینه‌های مطرح شده برای ریاست این مجموعه علمی است. از سال ۹۲ و با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و انتصاب دکترشاپور رمضانی به عنوان رئیس دانشگاه، کرمی نیز از گزینه‌های تصدی ریاست دانشگاه بود و بعدها نیز پیش از روی کار آمدن رحیمی و عریان از وی بعنوان گزینه اصلی ریاست دانشگاه یاد می شد اما در نهایت بحث ریاست وی هیچ گاه محقق نشد.

کرمی به همراه کشکولی و عوض پور از جمله افرادی بودند که در تثبیت و تحکیم ریاست عریان نقش اصلی را ایفا کردند ولی عریان در مقام ریاست دانشگاه هیچ نقش در معادلات دانشگاه به آنها نداد تا خود، محور همه تصمیم گیری های دانشگاه باشد و این افراد مجبور به رفتن و استعفا از مسئولیت خود شوند. کرمی اکنون حمایت تام و تمام نماینده کهگیلویه و همچنین برخی از اعضای هیئت علمی را با خود دارد و بیش از پیش خود را به صندلی ریاست دانشگاه نزدیک می بیند اما همراهی با دولت سابق شاید برای وی گران تمام شود و مجددا از رسیدن به صندلی ریاست محروم شود.

هم رشته ای بودن و داشتن مراودات علمی و دانشگاهی کرمی با محمدعلی زلفی‌گل وزیر علوم می‌تواند امتیاز مثبتی برای رسیدن وی به ریاست دانشگاه باشد.

عباس ظریفی استاد گروه فیزیک و ریاست سابق دانشگاه علمی کاربردی استان نیز از دیگر گزینه های مطرح نزدیک به نماینده کهگیلویه قلمداد می شود که در برخی محافل از وی به عنوان ریاست آینده دانشگاه نام برده می شود.

ستار هدایت خواه نماینده اسبق مرکز استان و چهره شاخص اصولگرایان استان که سابقه طولانی اعمال نفوذ در دانشگاه یاسوج دارد و نامه دست نویس وی به وزیر علوم وقت برای اعطای بورسیه به دوستان و شاگردانش مدتی در فضای مجازی استان جنجالی شده بود، نیز از مدعیانی است که به دنبال تحمیل نیروی موردنظر خود به وزیر علوم است. نیروهای وفادار به وی در دانشگاه بیکار ننشسته و به دنبال یارگیری می باشند و از مراد علی پیوند بعنوان گزینه ریاست دانشگاه نام می برند. البته در روزهای اخیر، از پیوند بعنوان یکی گزینه های استانداری استان نیز یاد شده است.

پیوند رئیس اسبق سازمان جوانان بوده و مسئولیت فرمانداری دنا را در دولت احمدی نژاد بر عهده داشت و هم اکنون نیز عضو هیئت علمی گروه ریاضی دانشگاه یاسوج است.

بنظر میرسد اعمال نفوذ هدایت خواه باعث خواهد شد که موحد و روشنفکر روی یک گزینه واحد به تفاهم برسند و اگر یکی از گزینه های نماینده کهگیلویه به ریاست دانشگاه منصوب شود احتمالا معاونین دانشگاه و ریاست دانشکده ها و شاید مدیرکل آموزش و پرورش به روشنفکر خواهد رسید.

سید امین موسایی از دیگر بخت های ریاست دانشگاه محسوب می شود وی سابقه ریاست دانشگاه علمی و کاربردی استان، معاون آموزشی دانشگاه یاسوج و همچنین رئیس بسیج اساتید را دارد.موسایی نیز به دلیل چندین مسولیت مهم در دولت گذشته مطلوب بسیاری از حامیان دولت کنونی در دانشگاه نیست.

از دیگر احتمالات تغییر مدیریت در دانشگاه یاسوج به دلیل تعدد گروه ها در دانشگاه و آشتی ناپذیری و تنش بین آنها ، ممکن است سبب شود وزارت خانه تصمیمی دیگر گرفته و نیروهای غیر بومی چه غیربومی های که تحت استخدام دانشگاه یاسوج قرار دارند و یا نیروهای غیربومی در سایر دانشگاه را به ریاست دانشگاه یاسوج منصوب کند.

در این بین روشنفکر نقش اصلی را نیز می تواند ایفا کند. وی از اعضای کمیسیون آموزش مجلس هست که احتمالا وزیر علوم برای ریاست دانشگاه یاسوج، روی حرف و نظر او حساب ویژه می‌برد. این نماینده نیروی جدی برای ریاست دانشگاه ندارد اما احتمالا در ائتلافی تاکتیکی با موحد، سعی بر این دارد که اول با گزینه موردنظر موحد همراهی کرده و سپس در چینش معاونان و مدیریت های دانشگاه نقش ایفا کند. قطعا یکی از اهداف روشنفکر در این ائتلاف، بایکوت نیروهای نزدیک به هدایتخواه در آینده مدیریتی دانشگاه است.

در این میان، نقش سید ناصر حسینی در تحولات دانشگاه نامشخص است و بنظر می‌رسد وی چندان وارد معادلات بازی نشده است.