اَفتونیوز _ بدعت سیلی نواختن و پشت گردنی یک سالی است که متداول گردیده است...! عنابستانی در جایگاه نماینده مجلس با تکبر، تبختر و ویژه خواری به صورت سرباز مظلوم می نوازد و سرهنگی در خطه آذربایجان به گوش استاندار و در نهایت پشت گردنی همکاری فرهنگی در تجمع صنفی بازنشستگان یاسوجی سومین سیلی را ثبت سینه تاریخ می نماید...! هر سه سیلی نوعی هنجارشکنی است و محکوم و مذموم اما مستلزم ریشه یابی...! فرق است میان سیلی عنابستانی فربه از رانت نمایندگی مجلس با سیلی ناشی از خصومت شخصی سرهنگ آذری زبان با سیلی حیرت آور بازنشسته فرهنگی لر زبان...! ضارب یاسوجی به رغم درد مشترک با مضروب که بر پایه رفع تبعیض و توجه به عدالت اجتماعی همگام با سراسر کشور شکل گرفته بود، با عدم سعه صدر و ظرفیت انتقاد پذیری از انحراف در موضوعی صنفی و شاید انفعال از افراد مغرض در عقبه این تجمع به جهت انحراف در خواسته های صنفی بر همکار خود شورید و دیکته سیاسی و غیر صنفی خود را مدار حق و حقیقت دانست و پشت گردنی به رفیق زد که نوعی جهالت است در تشخیص درد صنفی، اما سیلی عنابستانی و سرهنگ آذری زبان درد شخصی بود...! در واقع شکل تازییدن هر سه مهاجم جرم زاست اما کژتابی فکری هر سه ماهیت جدای از هم دارند که حاکمیت باید ریشه یابی کند...! شاعر چه زیبا از این تحرکات رمز گشایی کرده است. خال مه رویان سیاه و دانه فلفل سیاه/ هر دو جانسوزند اما این کجا و آن کجا...! وقتی قانون اساسی صراحت دارد بر اینکه تجمعات صنفی باید دارای مجوز باشد و مدیریت شود، بخاطر همین حوادث غیر قابل پیش بینی تاسف بار است و باید عواملی که خوراک رسانه ای در فضای التهاب آمیز مجازی تهیه می کنند، هم پاسخگو باشند تا جامعه به غلط از عنابستانی های فربه از رانت الگو نگیرد که تسامح با نماینده مدعی قانونگذاری موجب قداره کشی نشود..! درد مشترک معلمین نالان از معیشت و تنگدستی، تداوم حضور عنابستانی های مدعی قانونگذاری در مجلس است که پایه گذاران فرهنگ را در جولان سهم خواهی ها فراموش کرده اند و تعجب نباید کرد که چنین غفلتی عنابستانی های دیگری نیز بزاید...! بد نیست گریزی بزنم به تحصن فرهنگیان در آغاز دهه ۸۰ که فرمانده انتظامی وقت بدستور شورانگیز "استاندار اسبق" دستور ضرب و شتم فرهنگیان را صادر کرد و فرهنگیان بی دفاع در مقابل باطوم نظامیان مامور با پرتاب گلوله برفی از خود دفاع می کردند اما متحصنین در نبرد نابرابر باطوم و برف بازنده و تار و مار شدند...! فرهنگیان هنوز هم نمی دانند که فرمانده پرافتخار تیپ ۴۸ فتح آن مقطع وقتی داستان غم انگیز برخورد فیزیکی با متحصنین را شنید، متعرض شورانگیز و فرمانده نظامی وقت می شود که "آمر به باطوم کشی و فرهنگ سوزی باید برود و من نخواهم نشست تا هر دو بروند و اتفاقاً هر دو هم رفتند با پرونده ای سیاه در محضر افکار عمومی و احکم الحاکمین..." اکنون روی سخن با مجلسی است که مفتخر به انقلابی است و مدعی حل نابسامانی ها و ظلم دولت لیبرال روحانی...! چگونه است که چون عنابستانی نه حاضر به شفاف سازی می شوند و نه دغدغه رفع مشکلات فرهنگیان را دارند...! بیم آن می رود که مشی عنابستانی را پیش گرفته باشند...! پشت گردنی ها و ناهنجاری های امروز حاصل تبعیض دیروز و رفتار های برخی مسئولان است. نباید کتمان کرد که حاکمیت هم در این بسترسازی ها سهیم نیست که هست...! این سیلی نواختن ها و پشت گردنی های تعجب برانگیز نوعی واکنش به رفتار غلط مسئولان و بازتاب عملکرد آنان در طی چهار دهه اعم از تقسیم بودجه، بی عدالتی، ویژه خواری، خویشاوند سالاری، نکبت زادگی و بی توجهی به قشر فرهیخته فرهنگی است...! از فساد کنکور و درصد های خاص تا سهمیه فرزندان هیات های علمی و دولتمردان، حقوق های نابرابر و ویژه خواری در صندوق هایی که برخاسته از حقوق فرهنگیان، به نام و اعتبار فرهنگیان و به کام نکبت زادگان و داماد ها در قالب هلدینگ ها، فروشگاههای زنجیره ای، رفاه، افق کورش، پتروشیمی ها به گستره شمال تا جنوب است، همه و همه عقده شده بر آحاد جمعیت فرهنگی که ناظر بر این فسادند و دادرسی نمی بینند...! بعید نیست که بجای ریشه یابی درد و مطالبه گری منطقی به صورت هم چنگ بزنند، زیرا هنوز با کژ تابی فکری نمی دانند که مجلسیان در ادوار مختلف با محوریت نوبخت الدوله ها و حداد عادلی که می خواست ایران را ژاپن اسلامی کند، با نگاه شمال و جنوب یا منفعت مداری خود چه آشی برای امروز آنان پخته اند...! مشکل این است که فرهنگیان نمی خواهند و نمی دانند هنوز هم باید با جهل و جهالت در وادی رسالت خویش مبارزه کنند و بر عکس با جهالت تمام به پشت گردنی و خشونت و پرخاش روی می آورند که نانی در آن نیست و بلکه باید در جایگاه متهم بایستند...! رانت خواران بر مایملک بازنشستگان نشسته و سفره های رنگین گسترانیده و هیچگاه بازخواست نشده اند که چگونه و از کجا آورده اند؟! اوج افتخار صندوق بازنشستگی با سرمایه های کم نظیر ناشی از اموال منقول و غیر منقول این قشر این است که بازار را با خبر خبر ساز " حقوق بازنشستگان واریز شد...!" ملتهب نمایند. متولیان صندوق بازنشستگی جامعه را با این پیامک های حقوقی و وام ۷ میلیونی مضحک و کارت اعتباری و غیر ذالک سرگرم می کنند تا کسی به تحقیق و تفحص از بلایی که بر سر سرمایه های فرهنگیان در پتروشیمی های وابسته و هلدینگ ها و ...آمده نپردازد. جامعه فرهنگی و فرهیخته باید بدانند که مطالبه گری و شفاف سازی از میزان سرمایه و نکبت زادگانی که امروزه آن را در تصرف دارند، اولویت اول آنان است...! رویکردهای تحقیرانه به فرهنگیان و قاطبه بازنشستگان باید به رویکردهای کریمانه و در شان این قشر تغییر کند و در برابر شان و جایگاه معلم و تعلیم و تربیت سر تعظیم و تعذیر فرود آورند و بیش از این فضای جامعه را ملتهب ننمایند...! رئیسی، رئیس جمهور عدالتخواه و انقلابی که با شعار مردم مداری به این منصب رسیده است باید بدانند که آمال و آرزوی همه دلسوزان و زخم خوردگان از دولت های بی توجه به حقوق مردم موفقیت او در سامان دادن به امور است اما محال است که با این نگاه و نگرش به جامعه فرهنگی، دروازه های موفقیت را به روی مردم بگشاید. امروزه احساسات قشر فرهنگی از نوع نگاه او به معرفی وزیر آ.پ بشدت جریحه دار شده است. بیش از دهها سال از تصویب برنامه های پنجم و ششم توسعه با بحث نظام هماهنگ و همسان سازی می گذرد و مجلسی نیست که در مقام سئوال برآید که برنامه ریزان و برنامه سازان در تعارض منافع چه چوب حراجی بر سر این قانون و اسناد بالا دستی در جدل های سیاسی زده است...! بی توجهی به اقشار فرهنگی به تدریج متراکم شده و در حال انفجار به شکل تجمعات خودجوش است و این محصول تبعیض و بی توجهی دست اندرکاران اجرای قانون و توزیع نابرابر ثروت و فرصت بین همه اقشار بوده است که مهمترین خاستگاه جامعه یعنی عدالت را متاسفانه زیر چرخ تعارض منافع له نموده اند...! مقام معظم رهبری به کرات خواهان اصلاح رویکردهای غلط به آموزش و پرورش به عنوان دستگاه مبنایی شده است ولی هنوز این رویکردهای غلط در نوع نگاه و نگرش خودنمایی می کند...! رئیسی باید با وجود فشارهای انباشت شده و ناجوانمردانه دولت قبل که علاوه بر گسل های سیاسی و اجتماعی در قالب ۴۰۰ هزار میلیارد بدهی رخ در رخ مردم نمایان است، از تداوم سیاست های غلط و نگاه تحقیرآمیز به قشر فرهیخته فرهنگی جلوگیری نماید و همانگونه که گفت " برای یکبار باید حل شود" که این پاشنه آشیل اوست. و شایسته است در اجرای توصیه های موکد رهبری معظم، رویکردهای تحقیر آمیز، غیر منصفانه و مخالف کرامت انسانی و جایگاه رفیع معلم را به رویکردهای کریمانه مبدل نماید... جان کلام آنکه؛ مطالبه همترازی، متناسب سازی و نظام هماهنگ حقوق موضوع قانون تعطیل شده خدمات کشوری که بیش از یک دهه به تضییع حقوق این قشر منجر شده است نباید وجه المصالحه بازیگران سیاسی قرار گیرد و آن را به انحراف ببرند...! اقشار فرهنگی بعنوان وفادارترین قشر به نظام اسلامی بر سر آرمان های خود ایستاده است و هر گونه خشونت و پرخاشگری را به مثابه خیانت برخی دولتمردان سابق در عدم اجرای نظام هماهنگ می دانند و باید با تکیه به احیاء حقوق تضییع شده خویش به آگاهی بخشی بر شکستن حصار سنت های غلط دولتمردان و مجلسیان سابق همت گمارند... مدیر مسئول روزنامه عصر انتظار