اَفتونیوز _ در روزهای اخیر شاهد تجمعات گسترده مردم در استان های اصفهان و چهارمحال و بختیاری هستیم. موضوع چیست : آب! کشاورزان استان اصفهان حق آبه خود را مطالبه می کنند و خواستار جاری شدن آب در رگ های زاینده رود هستند تا از ره آورد آن کشاورزی شان رونق بگیرد. مردم شهرکرد نیز اعتراضات گسترده ای را به پا کردند و خواستار عدم انتقال و برداشت آب از حوزه آبی شان برای دیگر استان ها از جمله اصفهان هستند، آنها به صراحت گفته اند اجازه تونل آبی برا صدور آب این استان به اصغهان را نمی دهند. دلیلشان هم اینست که وقتی اصفهان را بدون دوراندیشی و در اقدامی غیر منطقی ناعاقلانه پر کرده اند از صنایع آب بر چرا باید تاوانش را استان محروم چهارمحال و بختیاری بدهد که چشم بسیاری از مردمش به همین آب برای کشاورزی است! در کهگیلویه و بویراحمد هم اتفاقاتی در حوزه آبی در حال رخ دادن است که خبر از یک آینده بد می دهد! آبریز سد مارون و دریاچه آن در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد، اما بهره برداری آن در استان خوزستان است.اکنون از سد مارون حقآبه‌ای به استان کهگیلویه و بویراحمد اختصاص داده نشده است، این بخشی از سخنان استاندار است که نشان از ظلمی عجیب به کشاورزان کهگیلویه دارد. چرا باید بخش زیادی از منابع آبی استان در سدی برود و در نهایت هیچ منفعتی از آن هم به استان نرسد؟ در کنار آن سد تنگ سرخ بشار هم یکی دیگر از سدهای در حال اجرا است، سدی که آن هم بخش زیادی از ره آوردش برای استان فارس است و قرار است آب صنعت و شرب بخش هایی از فارس و شیراز را تامین کند. جالب آنکه بودجه این سد هم از منابع ناچیز و قطره چکان کهگیلویه و بویراحمد باید هزینه شود و فارس تنها بهره بردار و مصرف کننده آب خواهد بود! مردم کهگیلویه و بویراحمد چطور باید به وعده ها در خصوص تنگ سرخ دل خوش باشند، وقتی سد مارون که تمام تغذیه آن در استان است اما هیچ سهمی از آن سهم استان نمیشود چطور میتوان به سد تنگ سرخی که از همین الان بر سر سهم استان ها بحث است امیدوار بود؟!