ما ضمن استقبال و بهره گیری از فرهنگ ، ادبیات ، سنت ها و دیگر دستاوردها و اندوخته های ذهنی و علمی سرزمین ملی خود و جهان پیرامونی نمی توانیم و نمی بایست به فرهنگ ، آداب و رسوم و ادبیات و زبان و دیگر اندوخته های خود بی توجه باشیم ویا تک بعدی بنگریم. هر کلام و پیامی و اندوخته ای که ریشه در وجود و بستر تاریخ ما دارد برای ما دلنشین و سازنده است . اصالت وجودی هر قومی وقتی پایدار و برازنده و پویا و بالنده است که هر چه بیشتر اتصال و پیوستگی اش به بنیان و میراث های خود ریشه ای تر ، سرچشمه ای تر و قوام یافته تر باشد . ضمن پذیرش تغییر و تحولات مقتضی و عدم تعارض با دنیای امروزی ، پاسداشت این گوهران گرانبها همراه با پیوند یافتگی و بهره بری از تجارب ودستاوردهای دیگر اقوام و ملل دست در دست هم داده و شکوفایی و بالندگی افتخار آمیز آتیه را رقم می زنند و بر ذهن ، روان ، اندیشه ، گفتار و نحوه زیستن و کردار ما تاثیر گذار خواهدبود و در یادها ، خاطره ها و طرز تفکرآیندگان ما هم تاثیر بسزا و شاینده ای خواهد داشت . درغیر این صورت قوم یا ملتی که گذشته خود را فراموش کند با مشکل مواجه خواهد شد .

هیچ اثبات و مصداقی نیافته و هیچ عقل سلیمی این تفکر را برنتافته که قومی – ملتی بانفی یا کم انگاری گذشته تاریخی و دستاوردهای فرهنگی و میراث های ذهنی مادی خود به پیشرفت اصیل و حقیقی ، پایدار و ماندگار و عمیقی دست بیابد . چنانچه ما هیچ گیاه و رستنی تنومندی بدون بهره بری و تغذیه از ریشه و خاک خود نیافته و نخواهیم یافت ، به جز تصنعی بزک گونه که بعد از چند صباحی رنگ و روی خواهد باخت و با دلزدگی به گم گوشه ای افکنده خواهد شد .

مردمان قوم لر استان کهگیلویه و بویراحمد و هم زبانان ، هم فرهنگ و هم خلق و خوی شان دارای سنت ها ، آداب ، رسوم ، تاریخ و گویش یا زبان خاص خودند که ریشه ای عمیق و تاریخی و آمیخته و آغشته در وجود این مردم شجاع و دلیر و شکوهمند دارد . همه این فرهنگ و میراث و ادبیات از جنگ و ستیز برنخاسته همچنان که نه از خونریزی های عاشوریان ، نه از شمشیر و خود بزرگ پنداری اعراب ، نه از کشتار مغولان و تاتارها ، اندیشمندانی نظیر فردوسی ، عمر خیام ، حافظ و سعدی و نه فیلسوفان و شعرایی نظیر سقراط ، افلاطون ، ارسطو ، هومر و و .. برنخاست . بلکه فرهنگ و ادبیات غنی و اسطوره ها و آیین ها ، فداکاری وعشق ونوع دوستی و حماسه آفرینی بود که این چهرههای و دستاوردهای عظیم جهانی را رقم زد .

ضمن دفاع از دلیری و شجاعت غیور مردان و جنگ های دفاعی و بعضا اجتناب ناپذیر وتحمیلی که اشعار حماسی مان هم از آن ها سرچشمه گرفته است ، اما میراث مردم خود را به جنگ ها که بعضی شان با تعامل اجتناب پذیر بود خلاصه نکنیم که در نتیجه به کم انگاری و ضعف پشتوانه مردمی و یا نفی هویت اصیل وهمه جانبه خود نظر دهیم . بقول استاد کم بدیل وکم نظیر باستانی پاریزی تاریخ وفرهنگ را منحصر به شاهان وخواص وجنگها نکنیم .تاریخ سرگذشت زندگی ونتیجه تلاش همه آحاد مردم یک قوم یا ملت است وهمه در آن نقش آفرین بوده اند . تفاوت تاریخ نویسی علمی با تاریخ نویسی سنتی ووقایع نگاری صرف وجدا از عوامل پیرامونی وجهانی درهمین جاست .متاسفانه تاریخ نویسی در استان ما از این نقیصه بزرگ وتعصب آلود مبرا نیست.

ما اشعار زیبا در وصف طبیعت زیبا و روح انگیز خود داریم که نمونه برجسته آن" یاریار خوانی" است ، برای شادی ها ، غم ها و مناسبت ها ویژگی ها و آیین های خاص خود را داریم، حکایات و تمثیل ها و آداب و رسوم و شعر سرائی و بذله گویی و حاضر جوابی ویژه خود را داریم . یک میراث بزرگ و با اهمیت بنام زبان یا گویش لری با لهجه های گوناگون و سرشار از واژه های اصیل ایرنی و دارای قواعد و دستور زبانی مخصوص خود را داریم که شایسته و سزاوار است که در جمع آوری ، ثبت و ضبط و نگارش آن ها همت گماریم . ضمن افتخار وبالیدن به شجاعت ،غیوری ودلیری پهلوان رستم گونه فرزندان این آب وخاک باید اذعان کنیم که دستاوردها و ویژه گیهای قومی ما پهنه وگستره وسیعی دارد و همه مردم به سهم خود در آن نقشی ایفا نموده اند و منحصر به جنگ و ستیز نبوده است.