اَفتونیوز _ مریم پارسا: استاندار روز گذشته گفت با پیگیری هایی که به همراه حجت الاسلام موحد نماینده کهگیلویه، بهمئی، چرام و لنده در مجلس شورای اسلامی در صنایع پتروشیمی کشور انجام دادیم ، این پتروشیمی دو دهدشت مصوب شد.
مسئولیت امروز نگارنده آگاهی به جامعه و مردم در مورد خطرات ساخت پتروشیمی دوم در منطقه ی کهگیلویه است .
در ابتدا به دلایل کلی مخالفت با احداث پتروشیمی در این مناطق می پردازم:
- پتروشیمی صنعتی با مصرف بسیار بالای آب است که حجم بسیار زیادی آب را می طلبد و برای ساخت یک پتروشیمی در مرحله ی اول باید به فکر تامین آب مورد نیاز آن باشیم .
- پسماندها و آلودگی های زیست محیطی حاصل از پتروشیمی ها غیرقابل انکار است و امکان تولیدات کشاورزی و حتی زندگی را در محیط اطراف آن تا کیلومترها ممنوع می کند.
- اکثریت تجهیزات برای ساخت و بهره برداری مجتمع های پتروشیمی از نوع وارداتی هستند و قطعا با وضعیت ارزی که به بهانه ی نبود بودجه بسیاری از پروژه های مهم و تاثیر گذار منطقه در حالت سکون قرار دارند تامین چنین بودجه ای امری محال است
- حال اگر تمام مشکلات را پشت سر قرار دهیم و با سرعت بالایی نیز به افتتاح پتروشیمی برسیم باید بدانیم برای در مدار قرار گرفتن پتروشیمی نیاز به کارکنان تخصصی وجود خواهد داشت و افراد شاغل برای ساخت نیز حذف می شوند و افراد تخصصی عموما از طریق آزمون جذب می شوند که قطعا همه ی این افراد در شهرستان وجود نخواهند داشت فلذا پتانسیل شغلی برای رفع مشکل ایجاد اشتغال را نخواهد داشت و آماری که برای ایجاد شغل ارائه می شود غیرتخصصی و نادرست است .
گواه تمام ادعاهای ذکر شده در بالا پتروشیمی اول دهدشت است که در سال ۱۳۸۶ کلنگ زنی شده و بعد از ۱۶ سال هنوز به پیشرفت ۵۰ درصدی نرسیده است .
اما حال سوالاتی ذکر می کنم که امیدوارم پاسخی برای آنان پیدا شود
- اگر مسئولین شهرستانی و استانی پتانسیلی برای رایزنی و تصویب پتروشیمی دوم دارند چرا این پتانسیل را صرف اتمام پتروشیمی اول و بهره برداری از آن و ایجاد صنایع پایین دست آن نمی کنند؟
- فاصله ی بین دهدشت و چرام ۲۰ کیلومتر( حال با اندکی کم و زیاد) است و سراسر این فاصله را زمین های کشاورزی یا روستاهای کوچک گرفته است این پتروشیمی قرار است بنیاد کدام روستا را بر هم زند یا کدام زمین های حاصل خیز را نابود کند؟
حال به صورت موردی چرایی نه به پتروشیمی تولید اوره و آمونیاک را تفسیر می کنم
در ابتدا باید ذکر کنم که گاز آمونیاک یکی از پر مصرف ترین و در عین حال خطرناک ترین گازهای موجود است .
چه تضمینی وجود دارد در حین تولید و انبار گاز آمونیاک نشتی صورت نگیرد؟‌
چه تضمینی وجود دارد که حین تولید اوره که آمونیاک جز مواد اولیه تولید آن است نشتی آمونیاک صورت نگیرد؟
لازم به توضیح است در مراحل تولید اوره و آمونیاک خطرات دیگری نیز وجود دارد که برای راحتی صرفا یک مورد و مهم ترین آن ها یعنی نشت گاز آمونیاک را بررسی کردم.
نتایج یکی از تحقیقات علمی برای تخمین دامنه حاصل از نشت گاز آمونیاک (به صورت موردی یک کارخانه صنایع غذایی گلستان) را برای شما بیان می کنم تا خواننده متن عمق نگرانی بنده را در این مورد با یک مثال درک و لمس کند.
این کارخانه تنها دارای یک مخزن ذخیره ۱۰‌تنی آمونیاک می باشد .
داده های تحقیق به صورت: جهت غالب باد ۲۷۰ درجه ، از غرب به شرق ،آسمان صاف و بدون پوشش ابر ،دما حداکثر ۴۵/۴درجه سانتی گراد( هر چه دما بالاتر باشد شرایط نشت خطرناک تر است) ،مدت نشت یک دقیقه ،مساحت سوراخ نشت نیم اینچ مربع لحاظ شده است .
منطقه ی قرمز نشت گاز امونیاک که در آن غلظت گاز ۱۱۰۰ppm و بیشترین خطر را دارد و ابدا هیچ کس نباید در این محیط قرار داشته باشد و در فاصله ی ۳۸ متری از نقطه ی نشت قرار دارد.
منطقه ی نارنجی که در آن غلظت آمونیاک به ۱۶۰ppm می رسد در فاصله ی ۷۱ متری نقطه ی نشت قرار می گیرد.
نقطه ی زرد که در آن غلظت آمونیاک به ۳۰ppm می رسد در فاصله ی ۱۷۱ متری نقطه ی نشت قرار دارد.
این یک‌مثال ساده درباره ی تخمین دامنه حاصل از نشت گاز آمونیاک است ،حال شما تصور کنید اگر این اتفاق در یک پتروشیمی رخ دهد چه مخاطراتی برای منطقه خواهد داشت و قطعا نشت گاز در این پتروشیمی و پتروشیمی های مشابه غیرقابل کتمان است.
فاصله ی اندک روستاهای مسیر تا نقطه مورد نظر برای احداث پتروشمی را مد نظر بیاورید آنگاه مثل من نه تنها با این خبر ذوق نمی کنید بلکه عصبانی و ناراحت هم می شوید.

زمین های حاصل خیز بین دهدشت و چرام و طبیعت بکر این دو شهرستان با رواج صنعت گردشگری و کشاورزی قطعا پتانسیل ایجاد شغل های بسیاری را خواهد داشت اگر مسئولین ایده هایی برای رونق کشاورزی و گردشگری در این مناطق را ندارند لااقل زمینه ی نابودی آن را فراهم نکنند و به قول سعدی شیرین سخن می توان بعد از دیدن خبر تصویب این پتروشیمی به مسئولین شهرستانی و استانی گفت :
مرا به خیر تو امید نیست،شر مرسان