برای جان‌هایی که جاده گرفت

در این ایام تیر و ماه سرطان، چه تیرباران مصیبت و سرطانی از آسمان بارید و سر مردم فرود آمد!

برای جان‌هایی که جاده گرفت

اَفتونیوز| علی سینا رخشنده مند عضو بنیاد ملی نخبگان ایران، در یادداشتی نوشت، در این ایام تیر و ماه سرطان، چه تیرباران مصیبت و سرطانی از آسمان بارید و سر مردم فرود آمد!.  «صدایی گر شنیدی، صحبت سرما و دندان» که نه، بلکه صدای ضجه و فریاد است. « این چه حزنی است که در همهمه کاشی‌هاست؟  جامه سوگ سیاوش به تن پوشیده است»!، از این حادثه دلخراش، «ابرهای همه عالم در دلم می گریند» و «هوا دلگیر، درها بسته، سرها در گریبان، دستها پنهان، نفسها ابر، دل‌ها خسته و غمگین، ... زمین دلمرده، سقف آسمان کوتاه، غبار آلوده مهر و ماه، زمستان، [نه، که تابستان] است»!

ضمن عرض تسلیت به همه مردم شریف استان، به ویژه خانواده‌های محترم داغدیده این حادثه دلخراش، و طلب مغفرت و آمرزش برای عزیزان از دست رفته و آرزوی صحت، سلامتی، تندرستی و عافیت برای مصدومان. باید گفت؛

جان آدمیزاد، همیشه نخستین ارزش است. برای همین است که در پی وقوع هر حادثه‌ای، مهمترین بخش خبر، میزان قربانیان آن است نه خسارت مادی.

این آمار به دلیل روند طولانی مدتی که دارد دیگر محل تعجب نیست، اما آنچه جای تعجب و شگفتی دارد، این است که مگر بیماری منحوس کرونا و پدیده زلزله که این قدر مردم و ایضاً مسئولان را می‌ترساند و نگران می کرد و می‌کند به خاطر تلفات انسانی اش نیست؟ این طور بگوییم چرا وقتی هواپیمایی سقوط می کند، جار و جنجال عظیمی بلند می‌شود و مطبوعات هر روز پیگیر آخرین اخبار جعبه سیاه می‌شوند و افکار عمومی در پی مقصر می‌گردد و کارشناسان اظهار نظر می‌کنند، حتی ممکن است امتیاز آن شرکت هواپیمایی لغو شود... و رئیس دولت و مسئولان پیام های تسلیت صادر می کنند. اما هر ۳ روز که معادل یک هواپیما در جاده های کشور کشته می شوند آب هم از آب تکان نمی خورد!!

ما عادت کرده ایم به خیلی از اتفاقات غیر منطقی مثلاً آموخته ایم که هواپیما نباید سقوط کند اما ماشین ها باید تصادف کنند و سالانه به اندازه سرنشینان ده‌ها هواپیما کشته بدهیم. همان طور که کشته شدن آدم‌ها در زلزله را غیر طبیعی و وحشتناک می‌دانیم کشته شدن آدم‌ها در جاده را امری طبیعی می‌دانیم که گویی در عالم خلقت چنین مشیتی حاکم است! آمارها گواه است که بیش از ۷۰ درصد تصادفات عامل انسانی دارد، یعنی مقصر آن کسی است که پشت فرمان است  و از همین روی، جاده های کشور مسلخ های فراموش شده نسل های بعدی شان شده است. هیچ دولتی در طول یک شب یا یک سال یا یک دوره نخواهد توانست این آمار وحشتناک را جابه جا کند این کار نیازمند آموزش شهرنشینی و زندگی در دوران ابزارمندی تغییر زیربنایی رفتار مردمان است تغییری که اگر قصد و اراده ای برای آن باشد دست کم به نیم قرن زمان نیاز دارد.

 

شنیدم که خسرو به شیرویه گفت

در آن دم که چشمش ز دیدن بخفت

بر آن باش تا هرچه نیت کنی

نظر در صلاح رعیت کنی

خداترس را بر رعیت گمار

که معمار ملک است پرهیزگار

___________________

توضیح: در برج های دوازده گانه، سرطان = تیر ماه



نظرات پس از تایید انتشار خواهند یافت
کاربر گرامی نظراتی که حاوی ناساز، افترا و هر گونه بی حرمتی باشند منتشر نخواهند شد.

ارسال نظر




نظرات ارسالی 1 نظر

  • 1 رز 1402/4/5 23:55:20

    شهرداری فکری برای دستفروشان لب جاده کنند بعضی مواقع سینی میوه تاوسط جاده میاد

    پاسخ
سایر اخبار
برگزدیدها