اَفتونیوز| سید علیرضا ولایتی روحانی کهگیلویه ای و فعال اجتماعی در یادداشتی که در اختیار  این پایگاه خبری قرار داده است نوشت:  سید ابراهیم رئیسی مهرماه سال 1400 یک بار و هفته پیش نیز برای دومین بار به کهگیلویه و بویراحمد سفر کرد. هر چند بار اول، تنها یک روز در استان ماند و می‌توان بهانه تراشید که زمان چندانی برای حضور در کهگیلویه نداشته، اما بار دوم که در تیرماه 1402 به استان آمد، سفر او دو روزه بود و هیچ بهانه‌ای برای نیامدن به شهرستان کهگیلویه وجود نداشت، اما باز هم نیامد.

ابراهیم رئیسی که خود را مدافع گفتمان دفاع از مستعضعفین می‌داند و حتی بارها این را به طرق مختلف اعلام کرده، حاضر نشد به شهرستان کهگیلویه که در زمینه‌های مختلف بار محرومیت را به دوش می‌کشد، سفر کند. مطالبه ما این است که کهگیلویه با این سابقه تمدنی، با این حجم از جمعیت که یکی از بیشترین نرخ‌های بیکاری را در استان و به تبع آن در کشور دارد چرا باید نادیده گرفته شود؟

اگر قرار است این سفرها برای رفع مشکلات و محرومیت‌ها باشد، خب کهگیلویه و چرام باید در اولویت قرار می‌گرفتند که سال‌هاست رنج محرومیت را به جان خریده‌اند. در این منطقه نه تنها بیکاری موج می‌زند، بلکه حتی کمترین مراکز درمانی و بیمارستانی را دارد و همان‌ها نیز از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند.  

البته ممکن است مقصر این نادیده گرفته شدن، تنها رئیس جمهور و تیم او نباشند، بلکه باید مسأله را در نماینده این شهرستان در مجلس پیگیری کرد.  

شاید بی‌حرمتی به مردم این دو شهرستان به دلیل بی‌حرمتی نماینده به مردم باشد که آنها را به کلی رها کرده است.  

بنابراین پرسش مهم‌تر ما از نماینده است که گویی کل فعالیتش در این دوره محدود شده به در کنار هم قرار دادن مردم و گاومیش‌ها که در حضور وزیر کشور آن را داد زد.  

فعالیت نماینده انگار باد در غبغب انداختن و فریاد زدن‌های بی‌نتیجه‌ای است که نمودی از آن را در عمل نمی‌بینیم.  

ما احساس نمی‌کنیم سید محمد موحد که حالا ششمین دوره حضورش در مجلس را دارد به پایان می‌رساند، پیگیر مسائل کهگیلویه و دغدغه‌های مردم این حوزه انتخابیه باشد.  

به‌نظر می‌رسد موحد مسائل عمومی مردم و دغدغه‌های آن‌ها را به کلی رها کرده و حتی ریز اطلاعات مربوط به پروژه‌های شهرستان را ندارد؛ انگار نمی‌داند سد آبریز، جاده لنده به تشان و برخی دیگر از پروژه‌ها در حال حاضر در چه وضعیتی به‌سر می‌برند. نه تنها در این سفر، سخن چندانی از سوی رئیس جمهور در مورد آبریز گفته نشد، بلکه حتی تناقضات موحد در مورد جاده لنده به تشان سر بازد کرد. در حالی که نماینده کهگیلویه قبلا از عدم مجوز این  پروژه گفته بود، اما در حضور رئیس جمهور، گفت که جاده لنده به تشان دارای مجوز ماده 23 است.  

از سوی دیگر، بسیاری از پروژه‌ها همچون چهار خطه کردن دهدشت به خیرآباد بلاتکلیف هستند و سرنوشت کارخانه سیمان سپو و نیروگاه سیکل ترکیبی پادوک به عنوان برخی از مهمترین پروژه‌های آینده کهگیلویه به وضعیت نامعلومی دچار شده‌اند.  

موحد علیرغم شش دوره حضور در مجلس، گویا هنوز آداب دیپلماسی و فوت و فن رایزنی با رئیس جمهور و هیئت دولت را یاد نگرفته است و حتی اگر هم یاد گرفته باشد، نمی‌تواند از آن استفاده کند و از این بدتر، انگار کسی از دولت برای فریادهای او اهمیتی قائل نمی‌شود؛ وقتی که موحد در شورای برنامه‌ریزی خطاب به رئیس جمهور و وزار خواهش می‌کند به کهگیلویه نیز سفر کنند، نه‌تنها سفری صورت نمی‌گیرد بلکه حتی در همان جلسه پاسخ او را نیز نمی‌دهند؛ گویی نماینده کهگیلویه نه تنها سخنانش برش قانونی ندارند، بلکه خبری از کاریزمای او نیز دیگر نیست.

حال مردم کهگیلویه مانده‌اند و حجمی از محرومیت، با نماینده‌ای که نه تنها خود پیگیر مسائل مردمی نیست، بلکه اعضای دولت نیز توجهی به او نمی‌کنند.