اَفتونیوز| تضاد منافع در سایر نظام ها و ارگان های دولتی اگر وجود  باشد قابلیت جبران دارد اما در نظام سلامت اگر تضاد منافعی باشد قطعا غیر قابل جبران است زیرا در این نظام با مهم ترین دارایی انسان یعنی سلامتی روبرو هستیم و کوچک ترین تقابل فرد در  نظام سلامت با مسئولیت هایش ممکن است خسارت جبران ناپذیری برای عموم مردم داشته باشد و قطعا سخت گیری ها و حساسیت های خاص خود را می پذیرد.

شهرستان کهگیلویه از حیث مراکز درمانی و توجه به آن ها در هاله ای از پوشش ها قرار دارد و عدم شفافیت کاری باعث بروز شبهاتی در این شهرستان به مرکزیت شهر دهدشت داشته است.

درمانگاهی منتسب به یکی از مسولان رده بالای حوزه درمان دانشگاه علوم پزشکی یکی از این موارد است که عملکردها و شرح وظایفش نمونه بارزی از تعارض منافع در این شهر است.

 در برهه ای از زمان پزشکان با تعرفه دولتی در این درمانگاه به ویزیت می پرداختند اما آزمایش ها در این درمانگاه به مقصد خاصی هدایت میشد و ظرافتمندانه سعی در جاانداختن درمانگاه در بین عموم مردم بوده است که بنا به دلایلی این روند در برهه ای از زمان متوقف شد اما ماموریت کامل شده بود!

عمل های خاصی مثل لوزه که ممکن است اندک درآمدی نصیب بیمارستان دهدشت کند به ناگهان با تکمیل ظرفیت و لیست انتظار ۶۰۰ نفره برای آن تعیین شد و بیماران به ناچار به سمت و سوی درمانگاه خاص هدایت شدند و پازل تکمیل شد جاانداختن درمانگاه نزد مردم، نزدیکی درمانگاه به بیمارستان، تعبیه اتاق عمل برای درمانگاه، لیست انتظار ۶۰۰ نفره برای عمل های سرپایی و هدایت ناچاری مردم به سمت درمانگاه خاص!

عمل های زیبایی لیپوساکشن شکم و پهلو در بیمارستان های یاسوج و گچساران به سهولت در حال انجام است اما جناب مسول تاکید دارند اینگونه عمل ها در بیمارستان امام خمینی دهدشت انجام نگیرد تا  با این حساسیت خاص  به جای بیمارستان به درمانگاه هدایت می شوند؟ این درحالی است یکی از مطلعین در این خصوص به اَفتونیوز گفت، دو سال پیش حداقل ۴۰ عمل در هفته بصورت vip و با قیمت مناسب تر در بیمارستان صورت می گرفته که هم درآمد قابل توجهی برای بیمارستان  محسوب می‌شد و هم اینکه شهروندان از کیفیت عمل و قیمت رضایت داشتند.

علاوه براین، بیمارستان گاها با کمبود پزشک بیهوشی مواجه است چون پزشکان بیهوشی شهر اولویتشان درمانگاه خاص است شاید مخاطب به درآمد پزشک فکر کند اما اگر درمانگاه منصوب به این مسول  نبود باز می توانست چنین درمان هایی را از جیب بیمارستان و دولت خارج و به جیب خود وارد کند؟ اگر درمانگاه ملک خصوصی آقای مسول نبود آیا گنجایش معرفی به درمانگاه در این سطح وسعت داشت؟

نکته دیگر ماجرا  این است  که، کیفیت اتاق عمل این درمانگاه برای همه مبهم است و مشخص نیست در چه سطحی قرار دارد.

قطعا در پاسخ به این گزارش، از مسولی که اخیرا در مقابل رسانه ها ژست طلبکارانه گرفته گفته می شود  بیمارستان دهدشت ظرفیت انجام این عمل ها را ندارد و تعداد تخت ها پاسخگوی تعداد بیماران نیست اما باید روان تر پرسید، افزایش سرانه تخت های دولتی این بیمارستان و احداث بیمارستان دوم برای این شهر در تعارض با منافع کدام شخص یا نهاد است که اینگونه مردم بازیچه منفعت طلبی ها شدند؟

حق مردم است که با تعرفه دولتی از امکانات بهداشتی و درمانی برخوردار باشند نه صرفا یک مسئول با استفاده از جایگاه اش و محرومیت منطقه در پی جمع آوری پول و پر کردن جیب خود باشد و نه تنها در پی رفع محرومیت نباشد بلکه حداقل درآمد را نیز با زیرکی و به بهانه ی کمبود جا ظرافتمندانه از بیمارستان محروم دهدشت بگیرد.

اگر کمبود جا وجود دارد و لیست انتظار ۶۰۰ نفره برای عمل های کوچک مانند لوزه وجود دارد به جای ساخت درمانگاه شخصی و ساخت قرارداد اجاره به فکر بیمارستان دوم در این شهر باشید.