اَفتونیوز‌| یکی از مخاطبان این پایگاه خبری طی یادداشتی حضور محمد بهرامی در صحنه انتخابات بویراحمد، دنا و مارگون را نقد کرده است، در این مطلب آمده است: 

 فضای انتخاباتی بویراحمد، دنا و مارگون تقریبا آرایش نهایی را به خود گرفته است. در این بین برخی چهره‌ها و شعارهای تکراری دیده می‌شوند که لازم است از آن‌ها عبور کرد. فضای سیاسی این حوزه‌، دهه‌ها در اختیار همین چهره‌های تکراری بوده و اتفاقا یکی از عامل‌های عدم توسعه‌یافتگی، حضور همیشگی همین افراد است.

محمد بهرامی، شهردار اسبق یاسوج که در این دوره سعی کرده با رنگ و لعاب عمل‌گرا و علم‌گرا وارد رقابت‌های انتخاباتی شود، هیچ تغییری با دوره‌های پیشین نکرده است. همان بن‌مایه‌های تکراری در رفتار و شعار او دیده می‌شود. بهرامی اگر چه تاکنون به کرسی مجلس نرسیده، اما آن‌قدر پافشاری کرده و در این رقابت‌ها مانده، که او نیز حالا تبدیل به بخشی از پدیده‌های تکراری انتخابات بویراحمد شده است. در این چهار دوره حضور در انتخابات، تغییری در روش و گفتار او دیده نمی‌شود. واضح است که نجابت شخصی بهرامی قابل احترام است، اما به نظر می‌رسد در بعد عملکردی و سیاست انتخاباتی پلن و نقشه راه خاصی ندارد. صرفا شعارهای او کمی عوض می‌شوند.

تمام تأکید بهرامی و تیم او در تبلیغات رسانه‌ای روی همان دوره کوتاه شهرداری‌اش در یاسوج است. اگر شهرداری و تیم فوتبال را از او بگیرید، اقدام شاخص دیگری در کارنامه او باقی نمی‌ماند. به‌ همین خاطر است که علی‌الدوام بر روی این دو بخش از سابقه بهرامی مانور می‌دهند. اما مگر هر کس که در شهرداری حتی اگر قوی ظاهر شده باشد می‌تواند نماینده قابلی نیز شود؟ یا مهم‌تر از آن، تقلیل تیم فوتبال شهرداری یاسوج به مدیریت بهرامی و نادیده گرفتن تلاش سایر بخش‌های سیاسی و اجتماعی نیز نمی‌تواند اثبات کند بهرامی نماینده توانایی در مجلس خواهد بود.

از سوی دیگر، در آن دوره کوتاه حضور بهرامی در شهرداری، مشکل کمبود اعتبار در کشور وجود نداشت. در دوران فوران تزریق اعتبارات فروش نفت و تورمی بسیار پایین‌تر از سال‌های اخیر، مدیریت یک تیم فوتبال توسط شهرداری اقدامی چندان عجیب نبوده است. گفتنی است بهرامی در دوره‌ نفت ۹۰ دلاری دولت محمود احمدی‌نژاد شهرداری یاسوج را بر عهده داشت و احمدی‌نژاد به‌واسطه پیشینه‌اش در شهرداری تهران توجه ویژه‌ای نسبت به شهرداری‌ها می‌نمود.

البته کسی منکر عملکرد عمرانی بهرامی در دوره شهرداری‌اش نیست. ولی تاکیدی بیش از حد روی این بخش از سابقه بهرامی، صورت می‌گیرد.

از سوی دیگر، برخی از نزدیکانش، افتخار بهرامی و تیمش را عنوان «یاسوج پایتخت طبیعت ایران» و «استان چهارفصل» می‌دانند. این عناوین نیز تاکنون نتوانسته‌اند به‌عنوان عاملی تحرک‌زا در توسعه یاسوج عمل کنند.

با این وجود بهرامی و تیم‌اش به‌صورت مداوم بر روی کلیدواژه‌های انقلاب عمرانی و انقلاب پروژه‌ای تأکید می‌کنند. در حالی که در دوره‌ای که شهرداری یاسوج را بر عهده داشت، نتوانست انقلابی عمل کند.

برای بهرامی، دوره پساشهرداری همزمان شد با دوره شرکت در انتخابات مجلس. بهرامی آن‌قدر ماند و شکست خورد که حالا با سابقه سه دوره شکست و حضور برای بار چهارم، تبدیل به بخشی از «تاریخ شکست» شده است. به‌گونه‌ای که نوجوانان امروزی، در دوره‌ای که بهرامی شهردار یاسوج بود، هنوز متولد نشده بودند.

اما مهمتر از این، جایگاه حزبی و سیاسی بهرامی است که در این دوره همچون مانعی برای او عمل می‌کند. مواضع رسمی اصلاح‌طلبان نشان می‌دهد که آن‌ها قصد حضور در انتخابات مجلس را ندارند. آذر منصوری دبیرکل جبهه اصلاحات کشور نیز این موضوع را اعلام کرده است. از سوی دیگر، اصلاح‌طلبان در بعد استانی، در حاشیه سیاست قرار دارند و کنشگری سیاسی چندانی از طرف آن‌ها دیده نمی‌شود. برخی چهره‌های مهم این جریان که در ادوار قبلی حامی بهرامی بودند، به‌صورت رسمی و غیررسمی اعلام بازنشستگی کردند. بااین‌حال روشن نیست بهرامی با چه استدلالی سعی بر ماندن در این فضا دارد. بنابراین او در چنین شرایطی نمی‌تواند حساب چندانی روی سبد حزبی باز کند و با وجود نادر منتظریان و غلام محمد زارعی، آراء در سبد منطقه‌ای و جغرافیایی نیز پخش می‌شود. افزون بر این، بهرامی در هشت سال دولت حسن روحانی نتوانست جایگاهی سیاسی به دست بیاورد و بدنه‌سازی کند، حالا که دولت غیرهمسو با اصلاح‌طلبان بر سر کار است، چگونه می‌تواند چنین کاری انجام دهد؟

بنابراین با توجه به چنین شرایطی به نظر می‌رسد بر خلاف دوره‌های پیشین که آرای او روندی افزایشی داشته، در انتخابات پیش رو، آرای او سیر نزولی طی خواهد کرد.

«این مطلب از سری یادداشت های مخاطبان است و انتشار آن به معنای رد یا تایید بخشی یا تمامی محتوای آن نمی باشد»