اَفتونیوز| یکی از مخاطبین افتونیوز در پاسخ به مطلب دردنامه مدیرعامل باشگاه فرازبام خائیز دهدشت، دل‌نوشته‌ای به شرح زیر به این پایگاه خبری ارسال کرده است:

فرزند شایسته کهگیلویه بزرگ مجید پارسائی؛ دردنامه‌ات را خواندم و با هر خطش دلم برای تنهایی‌ات لرزید و در دل، دوست داشتم می‌توانستم در این راه کمک کنم اما چه کنیم که دستان من خالی و نه قدرتی دارم و نه مقامی شاید اگر مقام داشتم به سان مسئولان امروزی برای محکم بودن صندلی بیشتر در آن فرو می‌رفتم!

پارسائی عزیز؛ تو بجنگ و نگاهت به کنارت نباشد که خالی از دوست و مسئول و پشتیبان است به پشت سرت نگاهی بینداز چشمان مردم و خانواده‌هایی را می‌بینی که تو برای فرزندانشان تلاش کردی دل مردم و نگاه مردم پشتیبان توست نه مسئولان سیاست‌زده. پس بجنگ که جنگ برای مردم و شادی دل مردم حتی اگر به نتیجه نرسید اما بهترین عاقبت بخیری است. شاید سهم تو از حمایت، خنده‌های شاگردانت است که با آن دلخوشی، پس نگران مباش و ادامه بده.

فرزند کهگیلویه؛ مبادا این خستگی و عدم همراهی مسئولان سببی باشد برای عدم ادامه راه! تو بدان دستان مردم و دعای خیر مردم پشت و پناه توست.

فرزند شایسته دیار همیشه محرومم؛ عجیب حالت را با شعری وصف کردی و من با بیتی از سعدی حجت را تمام می‌کنم که راه عشق پر از خطر است و تو نیز این راه را رفتی:

گر در طلبت رنجی ما را برسد شاید
چون عشق حرم باشد سهل است بیابان‌ها

سعدی سالها پیش برای شما و امثال شما سرود که یادتان نرود راه عشق سخت است و چون مقصدتان عشق باشد مسیر شما را خسته نکند لذا برای عشق به وطن، عشق به جوانان و عشق به ورزش، بجنگ.

فرزند شایسته شهرم؛ مشابه تو زیاد هست و خواهد بود.

من در آرزوی روزی هستم که تو استان را تبدیل به قطب هندبال کشور کنی پس راهت را ادامه بده و سنگریزه‌های مسیر خسته‌ات نکند و بدان پاداشت نزد پروردگار محفوظ است.

برای تمام تلاش‌هایت، برای تمام شب بیداری‌هایت، برای اعتلای ورزش شهر و استان از تو ممنونیم.

فرزندی از کهگیلویه بزرگ