اَفتونیوز| مجتبی اندرزیان کاندیدای جوان انتخابات در شهرستان کهگیلویه در بیانیه دوم خود نوشت:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ

(( برای برداشتن گامهای استوار در آینده، باید گذشته را درست شناخت و از تجربه ها درس گرفت، اگر از این راهبرد غفلت شود، دروغها به جای حقیقت خواهند نشست و آینده مورد تهدیدهای ناشناخته قرار خواهند گرفت.))

مقام معظم رهبری- بیانیه گام دوم انقلاب

در بررسی تاریخ طبقات اجتماعی همواره سه عامل ثروت، قدرت و احترام تعیین کننده طبقات اجتماعی بوده است. به طور کلی براساس میزان دسترسی به سه عامل ذکر شده، جامعه به سه طبقه مرفه، متوسط و زحمتکش تقسیم بندی می شود. این تقسیم بندی پس از انقلاب صنعتی و گذار از ساختار مالکیتی (فئودالیسم) شکل گرفته است، چرا که وجود طبقه متوسط متاثر از توزیع همگون ثروت و قدرت ایجاد میگردد.

آنچه در مورد فضای سیاسی کهگیلویه بزرگ در طی سالیان گذشته حاکم بوده است، وجود افراد ذی نفوذ، که همواره رای و نظر عشیره خود را بعنوان اعتباری مصادره می نمودند، این در حالیست که از نظر علوم اجتماعی، "حق رای" ابزاری جهت تصمیم گیری جامعه برای توزیع عادلانه قدرت، ثروت و احترام می باشد. نکته اساسی در مورد "حق رای" برابری همه افراد جامعه از منظر حقوق مدنی می باشد و بعنوان مترقی ترین روش مشارکت انسان در تعیین سرنوشت خود است. این در حالیست که جامعه کهگیلویه بزرگ در سالیان گذشته نشان داده که هنوزنتوانسته همگام با مفاهیم برابری جویانه اقدام نماید، و همواره رای خود را در اختیار فرادستان طایفه نسبی قرار می دهد تا بعنوان ابزار سهم خواهی در بازار فرصت ها و تقاضاها ارائه نمایند. بعبارتی عدم وجود طبقه متوسط و مستقل، جامعه را  ناچار به مبارزه در برابر هم میکند در حالیکه جامعه بایستی درکنارهم و براساس خرد جمعی برای شایسته سالاری قدم بردارد.

بعبارت ساده تر طوایف مختلف افراد فرادست نسبی  را برای رویدادهای انتخاباتی مشخص می کنند، سپس این افراد آرای طایفه منسوب را ابزاری برای ارائه تقاضاهای فردی و محلی می کنند. متعاقباً کاندیداها با دادن وعده به فرادستان در جهت اقناع آنها تلاش می کنند. بنابراین کاندیدا بجای آنکه وامدار جامعه باشد و برای رفاه و توسعه پایدار تلاش کند، خود را تنها در برابر فرادستانی مسئول میداند که طبقه فرودست معرفی نموده است. در پایان تنها فرادستان هستند که میتوانند متنعم از نتایج انتخابات گردند.

سوال اساسی آنست که راه حل برون رفت از این چرخه معیوب چیست؟ چگونه میتوان با حفظ اصالتهای دینی، فرهنگی و تاریخی، مسئله برابری و فردگرایی در "حق رای" را اعمال نمود؟ چگونه میتوان روش های ناصواب انتخاباتی همچون لشکرکشی های فاتحه خوانی، اصرار بر روابط قومی و طایفه ای و غیره  را منسوخ نمود؟ چگونه میتوان مالکیت عشیره ای در "حق رای" را با گفتمان اندیشه محور عوض نمود؟ راه حل القای نگرش توسعه محور بجای رویکرد منفعت طلبی چیست؟

پاسخ همه سوالات فوق احیاء طبقه متوسط و رجوع به نخبگان و فعالان مدنی جامعه می باشد. آنجا که نخبگان (منظور همه اقشار جامعه) دارای اصالت ذاتی ناشی از سالها تلاش جهت خودسازی و شناخت هویت و حقوق فردی خود، حاضر نیستند توسعه پایدار را فدای منافع شخصی نمایند و خود را بازیچه قدرت طلبی فرادستان کنند. در عوض برمبنای اندیشه و شایسته سالاری انتخاب می کنند و با احترام به حقوق فردی، دیگران را آزاد به انتخاب می گذارند.

اگر سالیان گذشته اجازه میدادیم جامعه همگام با نخبگان بدون هیچگونه معذوریتی و مبتنی بر اندیشه و حقوق فردی انتخاب نماید و بدعتهای ناصواب انتخاباتی را حذف می نمودیم، بدون شک شرایط کنونی کهگیلویه بسیار متفاوت تر می بود.

اینجانب به همه نخبگان و دغدغه مندان جامعه کهگیلویه بزرگ اعلام میکنم، اگر باور دارید که راه حل برون رفت از مالکیت عشیره ای در انتخابات، رجوع به هویت حق رای می باشد. اگر باور دارید که بایستی پوست اندازی در روش های انتخاباتی کهگیلویه بزرگ رخ دهد. اگر باور دارید که دیگر امکان آزمون و خطا وجود ندارد. اگر باور دارید انتخاب بایستی مبتنی بر اندیشه و برنامه مدون باشد.  اگر باور دارید جوان گرایی و تخصص گرایی لازمه تحقق شایسته سالاری است. اگر باور دارید توسعه پایدار با مشارکت طبقه زحمتکش و احیاء طبقه متوسط تحقق می یابد. و هزاران اگرهای دیگر،   دست من بسوی همه شما نخبگان و دغدغه مندان دراز هست، بیایید در کنار هم و با هم سرزمین خود را آباد کنیم.

ارادتمند – مجتبی اندرزیان