اَفتونیوز| در انتخابات ۱۴۰۲ تعداد زیادی از کاندیدا را می‌توان میانه جدولی دانست، در واقع این افراد با چشم داشت و نیم نگاهی به انتخابات های دوره های آینده وارد عرصه شده اند و در امسال سعی کرده بدنه اجتماعی آتی خود را جمع آوری کنند.

در واقع، دسته اول از کاندیدا  شانس بسیاری برای پیروزی دارند و دسته ی دوم کسانی که می توانند ادوار آینده شانسی برای تصاحب کرسی مجلس داشته باشند و دسته ی سوم کسانی هستند که هنوز ابتدای راه هستند و کاندیدای نوظهور تلقی می شوند.

ابر کاندیدهای استان، سه نماینده در قدرت(روشنفکر، موحد، حسینی پور) است و در کنار آن غلامرضا تاج گردون، سید علی محمد بزرگواری، عدل هاشمی، غلام محمد زارعی، علیمراد جعفری بواسطه سابقه نماینده مجلس بودن و چهره های مانند نادر منتظریان، محمد بهرامی، اردلان زینل زاده و علی مژدهی پور به دلیل عملکرد مناسب در انتخابات های قبلی و برخی از اقبال های عمومی از جمله کاندیدای سطح اول استان قلمداد می شوند.

در حوزه کهگیلویه بزرگ آقایان سعادتیان ، دهبانی، نجات نیا و  اندرزیان را باید از جمله کاندیدای میانی جدولی تلقی کرد،  اگرچه رضا دهبانی با پیشینه ی اصلاح طلبی به میدان آمده اما هنوز نتوانسته موج  خاصی را صورت دهد، محافظه کاری مفرط و بی تحرکی سیاسی هیچگاه  از او جدا نشده و اجازه نداده وی بعنوان استاد دانشگاه سخنی برای گفتن داشته باشد، البته تاکنون فعالیت وی رنگ سیاسی نگرفته و در حوزه ی قومیت خلاصه می شود،  وی اگر قصدی برای پیروزی در  سال های بعد دارد باید تلاش کند از این حوزه ی قومیت عبور کند.

آیت الله سعادتیان از جمله افرادی است که وارد عرصه شده اما  نمی تواند ادعا کند که همه او را می شناسند  وی هم د  گذر از قومیت موفق نبوده و نتوانسته معرفی درستی از خود داشته باشد و برای شانس اول بودن در طی ادوار بعد باید سعی کند تغییر تاکتیک دهد و با استراتژی جدید تری وارد عرصه شود.

فرزاد نجات نیا جز محدود افرادی است که در منصب های مهمی جای گرفت اما در تیم سازی ناموفق بود، وی هر اندازه که بیشتر جایگاه های ملی را اشغال می کند اما هر بار بیش از پیش اقبال عمومی  در شهرستان نسبت به او کاسته می شود.

در واقع عدم ثبات  نجات نیا در مناصب مختلف و ناتوانی ارتباط  با بدنه مردمی باعث شده که او قادر به خلق  اتفاق مطلوب نباشد. اگرچه ضعف عمده حاج فرزاد این است که در عین داشتن دایره روابط گسترده فاقد تخصص در حوزه خاصی است و سر از همه جا در می آورد.

مجتبی اندرزیان کاندیدای دهه شصتی انتخابات کهگیلویه وجه تسمیه های زیادی برای او می‌توان نوشت، او در مدت کوتاه مباحث جدیدی را در فضای مجازی وارد ادبیات سیاسی انتخابات کرده اسا.

 او را می‌توان بعنوان یکی از نیروهای بالقوه انتخابات معرفی کرد اما باید دید این ظرفیت می‌تواند بالفعل شود یا خیر؟ 

در حوزه گچساران و باشت محمد باقر شریفی و ریحان محمد پور ده بزرگی را می توان جز این دسته دانست و هر دو به امید رد صلاحیت یا کناره گیری خانواده های حسینی و تاجگردون نشسته اند و با توجه به وابسبتگی به ایل باوی شانس خود را در آرای این ایل می بینند و گویا نمی خواهند با سرمایه گذاری بر روی سایر افراد حداقل پایگاه اجتماعی قوی در میان سایر ایلات و طوایف ایجاد کنند که حداقل در حد یک کاندیدای طراز اول مطرح شوند، البته بدیهی است در آنجا همه چیز متاثر از خانواده های حسینی و تاج گردون است و هر کاندیدای برای عبور از آنها می بایست بضاعت های بسیاری را به نمایش بگذارد.

در حوزه بویراحمد ،دنا و مارگون نستهن مقدم شهردار پیشین با شرایطی  آمیخته از موافقان و مخالفان  در شهرداری به میدان آمده و صرفا فعالیت ش معطوف به فضای مجازی است و در کف جامعه چیز خاصی از او شنیده نمی شود یا حداقل نگارنده این سطور آنها را ندیده و نشنیده است، مقدم احتمالا به تاسی از بهرامی که او نیز از شهرداری آمده بود وارد عرصه شده اما با این تفاوت که بهرامی از ابتدا خود را بدنه یک جریان سیاسی نزدیک کرد، علاوه بر این او در بستری دانشگاه  قدم هایی برداشت و از فضای ایلی غافل نبود اما مشخص نیست  مقدم در این فضا چگونه قصد دارد ادامه حیات دهد. 

شیرعلی خرامین با سابقه ریاست دانشگاه پیام نور استان در دوره احمدی نژاد، در دولت رئیسی نتوانست یا نخواست مسولیتی داشته باشد، بحث معاونت استانداری وی و بعد از آن ریاست  دانشگاه علوم استان مطرح شد اما به نظر می‌رسد حلقه های اصلی قدرت موافق پست گرفتن او نبودند تا اینکه از سر اعتراض یا هر چیز دیگری وارد عرصه شد، خرامین نام نیکی در میان سیاسیون اعم از چپ و راست دارد و بعنوان چهره ای علمی و اخلاق مدار از او یاد می کنند اما باید پرسید برای پیروزی در انتخابات دشوار بویراحمد کافی است؟ او با وجود   وابستگی فامیلی به نماینده فعلی به میدان آمده و ریزش های نماینده را جذب میکند و او نیز بیشتر دلخوش به آرای ریزشی از نماینده است و مشخص نیست تا چه اندازه در این امر موفق باشد.