اَفتونیوز| طی روزهای اخیر، سران احزاب و نمایندگان همه سلیقه‌های سیاسی در نشستی چند ساعته با رئیس‌جمهور نقطه‌نظرات خود را مطرح کردند، محمد علی وکیلی روزنامه نگار اصلاح طلب این نشست را منحصربه فرد خوانده است.

یکی از مخاطبان،  یادداشتی را برای این پایگاه خبری ارسال کرده  که در ادامه میخوانیم: 

“منحصر به فرد” مناسب ترین کلمه و اصطلاحی است که می توان در مورد نشست جمعی از اصلاح طلبان با رئیس دولت سیزدهم با مدیریت وزارت کشور به کار برد.

منحصر به فرد نه از آن جهت که محمدعلی وکیلی ذوق زده بعد از این نشست مدعی آن شد که اتفاقا منحصر به فرد اصلی خود وکیلی و دوستان هم مسلکش و همین تعارف سراپا غیر واقعی اش می باشد. بار اول نیست که وکیلی تلاش می کند اغراق گونه و برای خوش آیند دولتی ها از رئیسی و دولتش تمجید کند.

بر وکیلی از این جهت که تکلیف خودش را روشن کرده است نقد وارد نیست که خود این مسیر را خواسته است و این مسیر امروز از پر رهرو ترین مسیرهای سیاست در ایران است. چرا چنین مسیری وجود دارد و چرا  این مسیر  این اندازه پر تردد است بحثی مفصل است که مجالی دیگر می طلبد.

اصلاح طلبان شرکت کننده در نشست را هم باید رهروان همین مسیر دید.  با گفت و گو هیچ مخالفتی نیست، ولی گفت و گوی با مدیریت دولت و برای توجیه عملکرد دولت اساسا گفت و گو نیست و به سخره گرفتن حق مردم و هر نوع گفت و گو، تعامل و تساهل است. این رفتارهای موعد هر بحران و برخی دعوت کردن ها به صداوسیما که در نهایت توسط کیهان به " حرف مفت زدن" متهم می شوند، نوعی بازی کردن در میدان دولتی هایی است که هیچ اعتقادی به تکثر و تنوع آرا ندارند که اگر داشتند اجازه فعالیت به احزاب می دادند، اگر داشتند مطبوعات و رسانه ها در آن از آزادی عمل لازم برخوردار بودند، اگر داشتند بدون از گلچین کردن و کنترل دانشجویان به جمع آنها می رفتند، اگر داشتند امکان تجمع و اعتراض مسالمت آمیز مردم را فراهم می کردند و اگر داشتند و اگر داشتند و اگر داشتند .....

چهره های اصلاح طلب این جلسه سال ها پیش از این تکلیف شان برای مردم روشن شده است افرادی که صرفا نام اصلاح طلب را یدک می کشند. حتی اگر قرار باشد جریان سیاسی به نام اصلاح طلب وجود داشته باشد و این افراد اصلاح طلب باشند این نسبت ها هیچ ربطی به مردم ندارد و تفاوتی برای مردم نمی کنند. نوبخت و کواکبیان و وکیلی در چند سال اخیر چه زمان طرف مردم و با مردم‌بودند؟

حسین مرعشی جز تکرار حرف های محمدرضا باهنر چهره هم اصولگرای هم استانی اش چه کار دیگری انجام داده است؟

منحصر به فرد بودن جلسه و عمق سادگی آن بیشتر آنجا روشن می شود که مجید انصاری خواستار تجدید نظر و فرصت مجدد ثبت نام برای انتخابات دوازدهم مجلس شد.

یعنی ما با کسانی طرف هستیم که نه قانون می دانند و نه اهل واقعیتند و نه هیچ چیز دیگر .بر فرض محال به خواسته انصاری هم احترام تمام گذاشته شود و احمد وحیدی بار دیگر مهلت ثبت نام را تمدید و تجدید کند ؛ قرار است چه کسان جدیدی در انتخابات ثبت نام کنند. جالب آن که چند روز بعد از این نشست، لیست نامزدهای تایید صلاحیت شده توسط شورای نگهبان منتشر شد که بقول محمد مهاجری بسیاری از نزدیکان علی لاریجانی تایید صلاحیت نشده اند و حداقل چهار نماینده منتقد دولت نیز در لیست تایید صلاحیت شدگان نیستند.

کسی اینجا از تحریم انتخابات سخن نمی گوید که اساسا قرار نیست کسی برای مردم‌تصمیم بگیرد و مردم خود در متن واقعیت زیست می کنند و مطابق و متناسب با آن برخورد خواهند کرد؛  اینجا حرف بر سر ابتدایی ترین بدیهیات است که نه انصاری آنها را می داند و نه وکیلی .شاید هم وکیلی و انصاری خوب حرف بزنند و بجا نگران منافع ملی و مردم باشند ولی آیا هنوز متوجه نشده اند حرف شنوایی برای حرف های احیانا قشنگ آنها وجود ندارد . و از کل آن حرف ها فقط تعریف وکیلی از جلسه کاربرد رسانه ای دارد و لاغیر.

وکیلی البته به خوبی می داند که شبیه این جلسات تمام رئیس جمهورها با سیاستمداران و اقتصاددانان و دانشگاهیان بسیار برگزار کردند و هیچ منحصر به فرد بودنی در کار نیست.  

واقعیت این افراد کنش گر سیاسی نبوده و نیستند تنها اعضای بعضی سازمان ها و هلدینگ های وابسته هستند که در بیرون از نقش های رسمی اما بر سر جایگاه اقتصادی دور از چشم ها،  بازار بهتری دارند و با حضور در این جلسات و اظهار نظرها بیشتر ارج گذاشته می شوند.