اَفتونیوز| مجتبی اندرزیان از کاندیدای انتخابات در کهگیلویه بزرگ است که جسارت حضور در صحنه و رقابت با نام های بزرگی را به خود داده است.

 او  از ابتدای ثبت نام خود گفته بود تا آخر خواهم ماند و اولویتم این است که مردم به ویژه قشر جوان صدایم را بشنوند، در این مجال اَفتونیوز پای دغدغه های انتخاباتی این کاندید جوان و ده شصتی نشسته است و با او حول محور مسائل مهم شهرستان کهگیلویه به بحث و تبادل نظر پرداخته است.

اَفتونیوز: برای  ورود به بحث امروز  اهداف کلی خودتان برای ورود به صحنه انتخابات را بیان کنید، در شرایطی که افرادی که سال هاست  در صحنه هستند و همه آنها  را می شناسند و با رزومه های مختلف در صحنه هستند( به ویژه سه تا از رقبای شما که پیش از این نماینده بودند) و اینکه خوب میدانید چهره جوان و نوظهوری مثل شما کار سختی پیشرو دارد.

اندرزیان: در مورد کاندیدای ادوار گذشته ما فقط می تونیم بگیم که خدا حفظشون کنه یعنی ورود ما یک بخشی به خاطر نتایج کارهای این ها بود، ولی خوب اهدافی خودمان داشتیم کهگیلویه الان شرایط خیلی بدی دارد نه اینکه شرایط خوبی ندارد شرایط بدی دارد. از لحاظ نرخ بیکاری،دوضعیت ازدواج، آسیب های اجتماعی، اقتصادی از آن  طرف با توجه به ظرفیت هایی که در حوزه های  گردشگری، منابع طبیعی، منابع آبی و….  اما یک سوال بزرگی که ذهن ما را درگیر کرده این است که چرا شرایط اینگونه پیش رفت؟!

ما قصد داریم از این تریبون استفاده کنیم و حرفمون را با جامعه بزنیم که از نظر ما جامعه بیمار یک ساختار معیوب شده و این ساختار باید تغییر کند هم در بحث انتخاب شان و هم بحث مطالبه گری شان و این دو مسئله است و تلاشمان بر این است هم به صورت مکتوب در قالب طرح ها و بیانیه ها و این چهارچوب را تعریف و به جامعه ارائه دهیم و هم اینکه در قالب تلاش های انتخاباتی و پروپاگاندا هایی که سعی می کنیم ایجاد شود  و رویکردی که برای جامعه تعریف می کنیم که در بحث انتخابات بیشتر اندیشه ها و ایدئولوژی ها و ارزش ها ملاک باشد نه روابط نسبی و قومی.

اَفتونیوز: این صحبت در شرایطی است که انتخابات در کهگیلویه نه بر مبنای اندیشه بلکه بر مبنای شخصیت هاست، شخصیت هایی است که به تعبیر شما پروپاگاندا هستند، شخصیت هایی که به تعبیر ی چیزی که در بیانیه مطرح کردید به نوعی ملوک الطوایفی رفتار می کنند  و یک سری افرادی الیت و تصمیم گیرنده اکثریتی هستند که هیچ نقشی در این تصمیمات ندارند، در این شرایط شما چه کنشگری می توانید داشته باشید؟

اندرزیان: واژه الیت با واژه فرادست را مخلوط نکنید. ما در بیانیه دوم گفتیم که این ها فرادستانی هستند که انتخابات را ابزار خواسته های خود می کنند اما الیت منظور نخبگانی است که کل حرف ما عمدتا با این نخبگان و دغدغه مندان است در واقع ما تصورمان بر این است که وارد یک مبارزه شدیم و لازمه مبارزه پذیرش سختی هاست، به صورت طبیعی اگر کهگیلویه بحران نداشت یا مشکل نداشت من جوان ۳۶ ساله ورود نمی کردم، کما اینکه خیلی از هم نسل های من بنده را یا دیگر دوستانی را که در این گروه سنی ثبت نام کردند زیاد جدی نمی گیرند و این هم به خاطر فضایی است که ما درگیر آن هستیم اما مبارزه می طلبد که همه ی صحبت ها یا بازخوردهای منفی یا مزمت ها را بشنویم اما حرفمون رو بزنیم در واقع من حرف شما را نفی نمی کنم چون فضا بدین شکل است.

اَفتونیوز: آیا هدف شما از حضور در انتخابات یک اعلام موضع است یا یک هدف منتج به نتیجه یعنی قرار است یک نتیجه یا خروجی خاصی از سبد رای داشته باشید کدام یک برای شما اولویت بیشتری دارد؟ اینطور احساس می شود که شما قصد دارید حداقل یک تلنگری به یک گروه خاصی از افراد بزنید که تحت عنوان الیت هستند؟

اندرزیان: چون به واژه ها خیلی اهمیت می دهم واژه تلنگر خیلی کوچک است، یعنی یک چیز خیلی بزرگ است ما قصد داریم ضربه کوچکی بزنیم اما نکته خوبی را گفتید ما در قدم اول آمدیم همین را بگوییم یعنی از این تریبون استفاده کنیم و با این رویکردی که وجود دارد مبارزه کنیم ممکن است جامعه ما را بپذیرد و منتج به نتیجه شود ما برای آن هم آمادگی داریم. طرح ها و برنامه ها، قوانینی که سعی داریم در جهت آن تغییرات ایجاد کنیم، زیرساخت هایی که قرار است برای اجرای آن ها نظارت کنیم همه ی این ها را در دستور کارمان قرار دادیم، شما فرض را بر این بگذارید که ما پیروز نمی شویم اما یک صحبتی را در جامعه پخش می کنیم که از دل آن منتقدان، دغدغه مندان و نخبگانی که گوشه گیر و طرد شدند به وسط میدان بیایند و حتی بعد انتخابات یک مطالبه گری کنند و این یک طرف قضیه است اما فرض کنید ما پیروز انتخابات شویم، ما برای پیروز شدن هم برنامه داریم، طرح هایمان مشخص است و مطمئنا پیروزی ما به ازای حمایت نخبگان است و این نخبگان هم حتما در ادامه راه همراه ما می شوند چون لازمه مبارزه داشتن همرزمان است.

اَفتونیوز:  ما الان در یک میدانی قرار داریم که یک سری قواعدی دارد یعنی میدان انتخابات در یک شهر کلان شهری مثل شیراز قواعد مشخص و متناسب با خودش را دارد، قواعد میدان انتخابات در کهگیلویه در ریش سفیدی است یعنی می‌توان گفت،  قدرت در حال توزیع به صورت ریش سفیدی است، در میدانی که ریش سفیدان تعیین کننده هستند، در این شرایط  حتی نخبگان که به زعم شما اگاه  هستند، اگر وارد میدان شوند چه کاری می توانند انجام دهند؟ در میدانی که قواعد بر علیه شان است اصلا نمی توانند ایفای نقش کنند، نمی توانند ابراز وجود کنند در این میدان ریش سفیدی این ها حتی اگر بخواهند وارد فضا شوند چه تغییری قرار است این ها انجام دهند.

اندرزیان: اولا این ظرفیت وجود دارد یعنی سال هاست این مسئله تعریف می شود که ساختار عشیره ای، قومی و طایفه ای که باز اسمش را فرادستان می گذاریم و جامعه الان منتقد این مسئله است اما راه حل برای آن نداشته و ندارد ما آمدیم آن راه حل را به جامعه ارائه دهیم، سوال شما اینگونه متبادر می شود که تلاش شما در واقع بیهوده است و این برداشت من است اما اعتقاد بنده این است که بیهوده نیست، چرا که در یکی دو ماه اخیر که درگیر فعالیت های انتخاباتی بودیم،هر چند کمی دیر ولی متوجه شدیم که جامعه فقط نیاز دارد خودش را باور کند که امکان تغییر وجود دارد.

اَفتونیوز: شما متولی کاروانسرای بلادشاپور هستید کاروانسرایی که یکی از المان های هویتی این شهرستان تلقی می شود و یک نکته که وجود دارد به هر صورت یک سری فعالیت های اقتصادی داشتید مشخصا با اتاق بازرگانی فعالیت داشتید ولی رقبای شما یک رزومه بلند و بالا دارند و به زبان دیگر شما فردی کم تجربه در انتخابات به نظر می رسید در واکنش به این عنوان که شما را کم تجربه یا بی تجربه بدانند چه دفاعی از خودتان دارید؟ آیا خودتان را کم تجربه می دانید یا نه؟

اندرزیان: اولا در مقیاس سن اگر قرار دهیم من می توانم بگویم از همه آن ها با تجربه تر هستم، دوتا مدرک تحصیلی تسلط به زبان بین المللی، حضور در فضای دولتی یا کار اجرایی، موردی بخواهم عرض کنم به عنوان کارشناس شرکت مهندسی نیروگاه بوشهر به عنوان کارشناس پژوهشی انرژی در پژوهشکده مجموعه تشخیص مصلحت، به خواسته خودم وارد فضای بخش خصوصی شدم چون اعتقادم بر این است که بخش خصوصی اولا استقلال خودش را دارد، امکان بروز استعداد وجود دارد و آنجا هم در جبهه های مختلف یا فضاهای مختلفی شرکت کردند یک شرکت بازرگانی همان جوری  که فرمودید مجموعه گردشگری بلادشاپور، حضور در اتاق بازرگانی، عضو کمیته های علمی دانشگاه ها در عین حال استاد دانشگاه بودن این ها برای یک جوانی که اون هم دهه ۶۰ که باید مقاطع مختلف تحصیلی را بگذراند تا دکترا که این خود تا ۲۸ یا ۲۹ سالگی طول می کشد بعدش بخواهی استاد دانشگاه و کارمند باشی، فعال بخش خصوصی باشی این ها از نظر سنی به عبارت علمی چگالی اش بیشتر از افرادی است که از ابتدای عمر تا الان نماینده بودند، یا اینکه اگر نماینده نبودند بیکار بودند و یا اینکه در هلدینگ های مختلف به عنوان مدیرعامل بودند.

اَفتونیوز: می خواهم واکنش مخاطبان را نسبت به حضور شما بگویم، مخاطبین احساس می کنند شما یک آقازاده هستید و بایک فیگور اقازادگی وارد انتخابات شدید یعنی حتی اون قشری که جوان می نامید و داعیه دار نمایندگی آن ها هستید حتی شاید آن ها شما را یک اقازاده بدانند و جوانی که مجبور است چند شغل داشته باشد  اسنپ کار کند و همزمان درس بخواند احساس می شود از آن جنس نیستید خودتان این دیدگاه را قبول دارید؟

بخشی از آن را قبول دارم و بخشی را قبول ندارم در واقع آقازاده می شود طبقه ی مرفه یا فرادست خودمان.

ما طبقه متوسط جامعه هستیم نه فقیر بودیم و نه مرفه یا فرادست بودیم طبقه متوسط بودیم و طی آن رزومه یا اطلاعاتی که خدمت شما دادم، ببینید دانشگاه دولتی بودم نیاز به پول نداشت، بعد کارآفرین بودن یا بخش خصوصی بودن را در واقع من از صفر شروع کردم، وابستگی به عبارت آقازادگی نداشت اما سرمایه اجتماعی پشت سرما بود و قابل انکار نیست اما من همیشه درگیر طبقه ی با عبارتی فرودست بودم حتی جایی که کار کارمندی را رها کردم و وارد بخش خصوصی شدم، بخشی از آن به همین علت بود بخشی به علت عدم بروز استعداد و بخشی به خاطر تعامل با افرادی که پذیرش خیلی از مسائل را نداشتند.

بخش های بعدی این مصاحبه در روزهای آینده منتشر خواهد شد.