اَفتونیوز| شهرستان های بویراحمد، دنا و مارگون انتخابات پر چالشی را سپری کردند، انتخاباتی که از ماه‌های پیش از انتخابات به دلیل حضور مستمر و اثر گذار محمد بهرامی و نادر منتظریان در کنار مهدی روشنفکر به یک مثلث رقابتی تبدیل شده بود.

البته تیم روشنفکر در این مدت تلاش می‌کردند این انتخابات به سمت دو قطبی شدن پیش نرود چرا که در آن صورت به زیان آنها تمام می‌شد.

بی پرده باید گفت انتخابات امسال از هر گونه معنا و مفهوم سیاسی و اندیشه ای تهی بود و در بسیاری از مولفه ها درگیر  یک پوپولیسم بود، در فضایی که شاهد نسبت دادن تمامی صفات مثبت به تمامی طوایف بودیم آنرا چیزی به جز ابتذال حاد نمی‌توان نامید.

محل محوری، منطقه گرایی و جغرافیا زدگی از مولفه های پرتکرار  انتخابات شهرستان های سه گانه بود.

در شرایطی که طی سه سال و نیم،  روشنفکر زیر فشار رسانه ای متهم به قومیت گرایی بود و رقبا بر روی آن تاکید کردند و  حتی گاهی شاید در این زمینه  سیاه نمایی و افراط شد.

در نهایت،  گارد گرفتن روشنفکر در مقابل این برچسب، باعث بازتولید طایفه گرایی در اردوگاه روشنفکر و حامیان اش نیز شد.

مهدی روشنفکر  از سال ۹۴ حرکتی را  تحت عنوان "حاشیه علیه متن " آغاز کرده بود در نهایت در انتخابات ۹۸ به بار نشست، این عصیان حاشیه نشینان و کمتر دیده شدگان شاید می‌توانست برای اجماع سازی و رای آوری اولیه در سال ۹۴ موثر باشد اما برای ادامه مسیر، نه تنها کار ساز نبود بلکه نوعی عقب گرد و افراطی گری محسوب می‌شد.

محمد بهرامی  در ادوار اخیر، با سیری صعودی مزد مقاومت و استمرار خود را دید،  او در سال ۱۳۹۰ توانست ۲۴ هزار رای کسب کند و این عدد به ترتیب در سال‌های ۹۴، ۹۸ و ۱۴۰۲ به ۳۵، ۴۱ و در نهایت ۷۰ هزار رای برسد. این نتیجه در حالی بدست آمد که از ماهها قبل، عده ای  پیش بینی می‌ کردند  به واسطه مشارکت پایین تر، بهرامی نتواند سبد رای بهتری را کسب کند.

اما بهرامی چرا و چگونه پیروز انتخابات شد؟ فارغ از حواشی بعد از انتخابات ( در این مقطع از منظر حقوقی قابلیت تایید یا رد ندارد) می‌توان گفت بهرامی از چند جهت بهرامی با اقبال ها روبه رو شده بود.

برخلاف برخی تحلیل ها پافشاری بهرامی بر روی یک گفتمان که خمیر مایه آن توسعه و آبادانی همراه با میانه روی سیاسی بود در انتخابات اسفند ۱۴۰۲ جواب داد و مردم از طبقات مختلف متقاعد شدند که به او فرصتی دهند تا ایده های خود را دنبال کند.

البته صرفا  استمرار بهرامی چاره ساز نبود چرا که او  علاوه بر این تداوم، در این سالها او دست به ایجاد یک تشکیلات زد که در مناسبت ها و به بهانه های مختلف به مسائل مهم محلی و منطقه ای واکنش نشان می‌داد، در زمان حادثه، قهرمانی یک ورزشکار، مرگ یک ریش سفید و هر رخداد دیگری بلافاصله شاهد واکنش های بهرامی بودیم و اما مهم تر اینکه،  شبکه ای از افراد در رسانه، فضای مجازی از طرف وی ساماندهی شده بود، جامعه هدف بهرامی بخش زیادی از گروه های جوان و نوجوان بود، آنچنان که حضور این گروه های سنی پیرامون بهرامی در انتخابات اخیر  پررنگ و ملموس بود.

عدم تأیید صلاحیت و غیبت دو هفته ای بهرامی از فرآیند انتخابات نیز به مدد او آمد، چرا که او در این رفت و برگشت،  پیش از پیش در معرض دید عموم قرار گرفت، در واقع کنار رفتن کوتاه مدت او، از منظر افکار عمومی برایش محبوبیت ایجاد کرد.

در فاز بعدی اما حضور غلام محمد زارعی در انتخابات بود که برای بهرامی و منتظریان دردسر ساز شده بود، در نهایت زارعی کنار رفت و پیش بینی می‌شد آرای او بین منتظریان و بهرامی تقسیم شود اما از آنجایی که طایفه منتسب به زارعی دارای پایگاه رای بین ۲۰ تا ۲۵ هزار نفری است، در این بین نقش بسیار تعیین کننده ای در انتخابات ایفا می کرد اما در نهایت این بهرامی بود که توانست آرای زارعی به  را به سمت خود بکشاند،

البته با توجه به پیشینه اصلاح طلبان و اعتدالی طایفه تیرتاجی تا حد زیادی این امر قابل پیش بینی بود.

شاید از ابتدای شروع به کار انتخابات بسیاری معتقد بودند که بهرامی و منتظریان رقبایی هستند که همدیگر را خنثی می کنند و وزنه انتخابات را به سمت روشنفکر می‌برند اما به نظر میرسد این موضوع به صورت معکوس رخ داد.

نزدیکی و قرابت  منتظریان به دولت رئیسی و اصولگرایان از یکه تازی و جولان تیم روشنفکر در بسیاری از ادارات جلوگیری کرد، در واقع حضور منتظریان به قدرت بروکراتیک روشنفکر در ادارات آسیب زد و اجازه  نداد آنها یک ترکیب کاملا (خودی) را در ادارات مختلف داشته باشد اما این همه ماجرا نبود و در روزهای منتهی به انتخابات این منتظریان بود که جلوی درب استانداری اعتراضات خود را وارد کرد و ظاهرا در نتیجه همین اعتراضات تغییراتی در برخی حوزه های انتخاباتی رخ داد و در اینجا می‌توان مدعی شد منتظریان سبب تقویت بهرامی و افزایش شانس پیروزی وی شد.

علاوه بر همه این موارد طبق شواهد از ظهر روز انتخابات حتی بسیاری از هواداران منتظریان زمانی که احساس کردند بهرامی رقیب روشنفکر است، آرای خود را به سبد او ریختند.

از دیگر پازل های انتخابات امسال حضور رقبای درون گروهی مانند خرامین، مقدم و آراوند بود، که گفته می شود حضور این سه نفر آسیب حدود ۱۰ هزار نفری به پایگاه رای روشنفکر زد

البته برخلاف ادعای طرفداران روشنفکر، خرامین چندان به آرای ندای وحدت آسیبی نرساند، چرا که وی در مارگون فقط ۱۸۸ و پاتاوه ۲۰۶  رای داشت، پس این ادعا به صورت کلی رد می شود. در واقع بخشی از قشر نخبگان اعم از چپ و راست به خرامین رای دادند،  در واقع آرای خرامین کاملا  کیفی بود و بسیاری از افرادی که  نتیجه انتخابات برای شان مهم نبود و و قصد داشتند صرفا بر حسب  شایسته سالاری رأی دهند به او پیوستند، از طرف دیگر خرامین بارها گفته بود از جانب طایفه و قوم خاصی وارد صحنه رقابت نشده است.

در خلال انتخابات نیز بارها شاهد بودیم عقلای اطراف سه کاندید شاخص،  اِقرار  به کیفیت گفتمانی خرامین و برتری وی نسبت به بقیه کردند، موضوعی که در مناظرات نیز تثبیت شد و خرامین مورد ستایش بدنه مردمی نیز قرار گرفت. 

اما به گفته بسیاری از منظر روانی این سه نفر (خرامین، مقدم و آراوند) ضربات جبران ناپذیری به اردوگاه ندای وحدت وارد ساختند که به مراتب اهمیت بیشتری داشت.

نکته غیر قابل انکار این است که  مهدی روشنفکر نیز در شرایطی منحصر به فرد و علارغم همه انتقاداتی که به او وارد شده بود توانست آرای نزدیک به آرای دور قبل خود را اخذ کند، البته از نظر ترکیب و پراکندگی آرا روشنفکر شرایط متفاوتی را نسبت به دوره قبل تجربه کرد، در واقع پراکندگی آرای روشنفکر در دوره قبل بیشتر از دوره کنونی بود.

در واقع برخلاف تصور هواداران متعصب نماینده،  دلیل پراکندگی آرا و  شکست روشنفکر  نه امثال  خرامین، مقدم بلکه عملکرد ضعیف مدیران ( به ویژه آموزش و پرورش) و ضعف شدید اتاق فکر وی  در انتخابات ۱۴۰۲ بود، برخی از بی اخلاقی های افراد منتسب به ندای وحدت در فضای مجازی  نسبت به منتقدان و رسانه ها کار را به جاهای باریک کشاند و حسابی هزینه ساز شد که در نهایت همه گروه های سیاسی خواستگار شکست این جریان شدند.

مهم تر اینکه تیم ندای وحدت در دوره قبل  با هدایت خواه و اصولگرایان  تقابل داشت اما در این دوره افرادی مانند پیشوا و دانشی را جذب کرد، تلاش های برای نزدیک شدن به هدایت خواه و خلقی پور صورت گرفت، از طرف دیگر هر چه به انتخابات نزدیک شد با اصلاح طلبان و بهرامی به تقابل پرداختند و در نهایت خطاب قرار دادن رقیب با صفت(بزدل) دوگانه انتخابات را تکمیل  و به زبانی به خودکشی سیاسی مشغول شدند. اتاق فکر روشنفکر برخلاف دوره قبل، در این دوره ضعف مفرط داشت، چرا که تقابل دو نفره با اصلاح طلبان و بهرامی نمی‌توانست خیری برای آنها داشته باشد، از طرفی حمله مجدد به اصولگرایان دمُده و تکراری شده بود و همچنین هم پیمانی با آنان نیز نوعی تناقض محسوب می شود، در نهایت روشنفکر و یاران اش در این شرایط آچمز ماندند.

نادر منتظریان دیگر چهره مهم پازل انتخابات بویراحمد بود، به نظر می‌رسد او طبق یک  و برنامه مشخص حرکت کرد اما در نهایت برخی رخداد های غیر قابل پیش بینی محاسبات او را بهم زد، در انتخابات سال ۹۸ منتظریان  ۳۶ هزار رای آورد، در آن زمان گفته می‌شد ۲۵ تا ۳۰ هزار رای او از طیف هدایت خواه و اصولگرایان جذب شده بود و مابقی به دلیل تعلقات قومی و منطقه به سمت او آمده بودند، حاج نادر به فراست می‌دانست با پایگاه رای قومی و هدایت خواه نمی‌تواند وارد بهارستان شود، پس بصورت لایه به لایه در بین گروه های مختلف طایفه ای و حتی سیاسیون و اصلاح طلبان رسوخ کرد و تا حد زیادی نیز موفق بود، به گونه ای که گفته می‌شود حتی بخش زیادی از آرای روشنفکر در سادات محمودی، لوداب را از آن خود کرد، منتظریان ادبیات متفاوتی نسبت به فیگور گفتمانی اش اتخاذ کرد و به موضوعاتی مانند فساد سیستماتیک ورود کرد و بارها گفت مشکل ما پوشش دختران و تار موی آنها نیست، صحبتی که در تضاد با ایده اصولگرایان حامی هدایت خواه بود،  مننظریان قصد داشت نشان دهد راه جداگانه خود را در پیش گرفته است اما جامعه و نسل جوان خیلی از او چنین سنت شکنی های را نمی پذیرفتند، نشست های متعدد منتظریان با اصلاح طلبان در این سالها تداوم داشت اما به یکباره رفتن و برگشت بهرامی در تایید صلاحیت ها همه معادلات را بهم ریخت، چرا که برای برخی اصلاح طلبانی که به سمت او رفته بودند دیگر هزینه ساز بود مقابل بهرامی باایستند، اینک منتظریان که تا رگ گردن به اصلاح طلبان نزدیک شده بود نمی‌توانست مطلوب هدایت خواه باشد، او هم برای اینکه منتظریان مقابله او صف آرایی نکند و هم اینکه حلقه او را تا حدی نادیده گرفته است، به بهانه زیارت به خارج از کشور رفت  و عملا به انتخابات استان پشت کرد، در نهایت منتظریان نه به یار رسید و نه به دوست!

از منظری دیگر، گفته می شود شاید هدایت خواه با نشست های منتظریان با اصلاح طلبان مشکلی نداشت چرا که قبلنا وی نیز با اصلاح طلبان چنین نشست های انتخاباتی را برگزار کرده بود، در حقیقت، مساله هدایت خواه عدم همسانی گفتمانی با منتظریان است، پس او  با افکار و ایده های منتظریان در خصوص مسائلی مانند حجاب  مشکل داشت و نکته استراتژیک دیگر،  هدایت خواه احتمالا  ترس داشت در کنار منتظریان بار دیگر  شکست بخورد و پرونده شان بعد از شکست های متوالی، برای همیشه بسته شود.

اما ماجرا جایی جالب تر می شود که بدانیم با توجه به دو نماینده ای شدن انتخابات بویراحمد، وی قصد دارد مجدد شانس خود را امتحان کند.

در نهایت منتظریان می‌تواند به خود مفتخر باشد که بدون کمک هدایت خواه و یاران اش توانست بصورت مستقل ۴۱ هزاری در سه شهرستان اخذ کند.

در یک تحلیل نهایی انتخابات پر فراز نشیبی را در بویراحمد سپری کردیم که تا روز نهایی نتیجه انتخابات چندان شفاف و محرز نبود و هر کدام از کاندیدا خود را پیروز انتخابات می‌دانست و همین موضوع کار را برای تحلیل دشوار میکرد، از جانب دیگر بسیاری معتقدند بسیاری از خانواده ها در این انتخابات سعی کردند تا روز پایانی فضا را رصد و آنالیز کنند تا به کاندیدا برنده رای دهند.

(این تحلیل ورای  همه شائبه های تخلف و پول پاشی و امثالهم نوشته شده است و تا زمان نهایی شدن بررسی های نهاد های نظارتی و حقوقی نمی‌توان در خصوص این موضوعات اظهار نظر کرد).