افتونیوز|  بسامد کلمه «قرتی» با پخش کلیپ سخنان یک روحانی حامی سعید جلیلی در جمعی انتخاباتی در یاسوج‌ شدت گرفت.

سیداقبال راستگویی تقریبا معرف بسیاری است و معرفی مجدد وی  ضرورتی ندارد. حتی ادبیاتی این چنینی و ناپسند گاهی در ایام تبلیغات انتخابات اجتناب ناپذیر است هر چند انتظار مردم از روحانیت چیزی خلاف این طزر بیان و هیجان انتخاباتی است.

سیداقبال راستگویی با لطایف الحیلی که خود بهتر آن را می داند به لطف سیدمحمد حسینی وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت محمود احمدی نژاد به مجموعه استانداری تحمیل شد. اینکه پیشتر وی کجا و به چه کاری مشغول بوده است بر کسی روشن نیست اما بعد از حکم‌مشاور روحانیت راستگویی از سوی قوام‌نوذری استاندار وقت استان، وی بیشتر در رفت و آمد و عدم حضور در مجموعه خدمت خود به مدد احکام‌ماموریت بویژه در دفتر نماینده اسبق بویراحمد و دنا بوده است.

این نحوه سخن گفتن تنها مورد عجیب و محیر العقولی نیست که از راستگویی در ذهن مردم به جا خواهد ماند. بلکه میزبانی وی از هدایتخواه و فردا شب آن‌میزبانی از غلام‌محمد زارعی نمونه ای دیگر از رفتارهای غیر مرسوم و غیر معمول این سید بزرگوار می باشد. 

سخنرانی برای سه نامزد انتخابات در سه حوزه انتخابیه در طول یک هفته در انتخابات دوزادهم مجلس از دیگر عجایب روزگار می باشد که از راستگویی سر زده است. راستگویی در کهگیلویه برای بزرگواری، در گچساران برای تاجگردون و در بویراحمد برای روشنفکر سخنرانی انتخاباتی داشت.

این رفتارها تصویر خوبی از کسی که می باید یک الگو باشد به ذهن ها مخابره نمی‌کند و انتظار بر اصلاح و عدم تکرار این رفتارهاست .

پرداختن بیش از این به شخص وی جایز نیست و تنها در تکمیل فرمایشات ایشان در مورد قرتی بد نیست ما هم مواردی را نه در مخاطب قرار دادن آذری جهرمی بلکه بصورت کلی اضافه نماییم.

قرتی کسی است که جز بدنامی و بددهنی از وی چیزی در ذهن جامعه وجود ندارد.

قرتی فردی است که حداقل حقوق شهروندی و انسانی  را رعایت نمی‌کند.

قرتی فردی است که حتی بر سر محل خدمت خود حاضر نمی‌شود.

قرتی کسی است که کاسبی را با تضییع حق‌الناس و عدم‌پرداخت مطالبات مردم اشتباه می‌گیرد.

قرتی کسی است که در عالم سیاست صرفا به پیروزی فکر می‌کند و با افراد پیروز است.

قرتی فردی است که نه در محل کار که در خانه نیز مورد اعتماد و همراه نیست.
و ‌...

البته در خود جریان اصولگرا روحانیون و چهره هایی حضور دارند که حقیقتا ضمن کار سیاسی سعی داشته اند به دور از رفتارهای هیجانی و ادبیات تند برخورد نمایند.