افتونیوز| علی ضامنی پور طی یادداشتی نوشت:

دهه چهل، شرکت ملی نفت ایران،  برای اینکه کهگیلویه  و بویراحمدی ها را سرگرم نگه دارد و به آسودگی نفت را بفروشد، در صحرای جوخانه و باشت و سوق برای مردم فیلم های سرگرم کننده پخش می کرد. اغلب در ابتدای فیلم، خدمات شرکت را برای پیشرفت و آبادانی مردم، داستان سرایی می کرد تا کارش را در آسودگی جلو ببرد؛ راحت الحلقوم بودن منابع این خطه از سرزمین ایران، زمانی کشف شد که با توجه به ارتفاء بالای گچساران نسبت به جزیره خارک؛ نفت را بدون کمترین فشاری به سمت جنوب ایران سرازیر می کرد. همان دوره؛ به جای احداث پتروشیمی در لیشتر، کارخانه را در شیراز احداث کردند و مشتقات نفتی را برای آنجا فرستادند. در سالهای بعد از انقلاب و در روزهای سرمستی مدیران و شور انقلابی مردم، آب زاگرس جنوبی را برای دشت های خوزستان و بعدها عسلویه و پارسیان بردند؛ در تمامی این سالها نتیجه نفت و آب برای کهگیلویه و بویراحمد چه بود؟! هیچ!! هنوز ساده لوحانه می خندیم که مرحوم میراحمد در روز افتتاح سد کوثر چنین و چنان گفت.

گفتن این مقدمه نه برای ایجاد اختلاف و بد دلی در میان ملت، که نشان دادن حجم «بی عدالتی» و «نابرابری» است و اینکه یادآوری کنیم، مدیران ناکارآمد با زبردستی مافیاهای قدرت و ثروت در سکوت و همراهی ما مردم، نعمت های خداداد منطقه را ناعادلانه تقسیم کردند، چنانچه می توان گفت سهم ما از این همه دارایی خداوندی، هیچ بود تقریباً هیچ! کسی نیست بگوید: از بس از سینه دنا، شیر مکیدید که خونابه بیرون آمده است!

اکنون که غمباد و دردمند این سطور را می نویسم؛ ممکن است بعد از صدور حکم درخشان دادگاه بدوی استان در خصوص سد خرسان«سه»، دوباره به جریان افتد؛ گرچه قاضی دادگاه بدوی، استوار ایستاد و مردانه و عالمانه رأی سد خرسان سه را صادر کرد، ولی هنوز خطر وجود دارد؛ زیرا اگر سد در محاکم بالاتر حکم بگیرد، سد ماندگان هم با قدرت ادامه می¬دهد و بخش زیادی از دامنه دنا را در استان کهگیلویه و بویراحمد ضمیمه خود خواهد کرد به ویژه در سالهای پرآب.

امروز نباید در مسأله دنا، کوتاهی کنیم؛ اگرچه به کنشگران زیست محیطی و دلسوز استان، که مسئولانه در این سالها فعالیت کردند، به فعالان رسانه ای که به مقابله با این یغماگری ها رفتند و به زنان و مردان شریفی که داد از این بیداد خواستند، امید داریم؛ ولی نباید این بار را بر عهده عده کمی بگذاریم.

مهم است بدانیم «بحران آب» دامن همه را خواهد گرفت و همه ایران را درگیر  خواهد کرد؛ در آینده اگر فکری نشود، اعتراضات اجتماعی و سیاسی را حتماً وارد مرحله جدی تر و خطرناک تری خواهد کرد، مردم فلات مرکزی را به جان هم خواهد انداخت و پای مردمان زاگرس را به این بی تدبیری ها خواهد کشاند و اینکه «مافیای آب» با خود محوری و خودخواهی؛ دنا و دماوند و سبلان را به بلای بیابان مرکزی گرفتار خواهد کرد. در این راه همه ما آسیب خواهیم دید و تخم کینه و بد دلی میان مردمان پراکنده خواهد شد.

مهم تر اینکه بدانیم مافیای آب، نه اشتهایش کم می شود و نه از تخریب کوه ها و خشک کردن و رودخانه ها دست بر می¬دارد.؛ نه از بدنامی عار دارد و نه از ننگ، هراس. این مافیا جز با بیداری مردم سر فرو نخواهد آورد، زمین و زمان با آنهاست،  خود را آشکار نمی کند و با فرعونیتی که دارد ظاهر نمی شود! در خبر است که  همزمان با اعتراض ما، سد ماندگان در حال فعالیت است!

و لازم است بگوییم از نماینده مجلس، دولتی و ملتی و منبری و پامنبری و شیخ شهر و هر کس دیگری که در مقابل این بیداد سکوت کند خیانت کرده است؛ تا همین جا همه مقصریم هیچکس نمی¬تواند دیگری را مقصر بداند، آنهایی که انگشت اتهام را به سمت دیگری گرفتند بدانند که :

دیشب که نسیم پیش گلها بوده است

از یک یکشان بند قبا بگشوده است

نرگس تو نگو کجا و کی بیهوده است

دامان تو هم به شبنمی آلوده است

دنای تنها، منتظر کنشگری ما شهروندان کهگیلویه و بویراحمدی است؛که چشم امید به همه کنشگران محیط زیست کشور دارد. این فرصتی است که نباید از دست برود.