افتونیوز|  پدر ناصر نظامی بود. سال ۱۳۵۱ بنا به شغل پدر به دهدشت می آیند. ناصر در آن زمان دانش آموز کلاس دوم یا سوم دبستان بود. ۹ ساله بود که در دبستان ششم بهمن دهدشت (امام خمینی کنونی) با بچه های بومی دهدشت همکلاس شد. چون تعداد غیربومی های شهر انگشت شمار بود بین همکلاسی ها به چشم می آمد. روحیه لطیف و مهربانی که داشت باعث می شود خیلی سریع با همکلاسی ها صمیمی شود و چون شوخ طبعی خاصی هم داشت ارتباط عاطفی و عمیقی بین ناصر با دوستان و همکلاسی ها برقرار می شود.

«ناصر موسی زاده» در بین همکلاسی ها به «ناصر تهرانی» مشهور می شود و دوستان وی را به همین نام صدا می زدند. احتمالا به این دلیل که تنها تهرانی بود که در آن سالها دانش آموز مدرسه ششم بهمن بوده است. ناصر دوران خوب و خوشی را با همکلاسی ها در دهدشت سپری می کند.

سال ۱۳۵۶ از راه می رسد و بچه ها در مدرسه راهنمایی کیوان دهدشت(طالقانی کنونی) ثبت نام می‌کنند اما خبری از حضور ناصر تهرانی نمی شود. همکلاسی ها سراغش را می گیرند. ناصر ناراحت در خانه نشسته است. به بچه‌ها می گوید که ماموریت پدرش در دهدشت به پایان رسیده و باید به تهران برگردند. ارتباط عاطفی و صمیمانه ای که در این چندسال بین ناصر و همکلاسی و خوشی ها و سرخوشی هایی که داشتند جای خود را به فضای حزن و اندوه می دهد. برخی از بچه ها به ناصر می گویند که در دهدشت بماند! اما وی نمیتواند و به اقتضای شغل پدر باید به همراه خانواده به تهران برگردند. همین اتفاق نیز می افتد.

دوران خوش کودکی و نوجوانی در دهدشت همیشه در ذهن ناصر تهرانی ماندگار بود. شرایط زندگی به گونه ای پیش رفت که ناصر نتوانست دیگر به دهدشت بیاد و با دوستانش تماس یا دیداری داشته باشد.

دیداری بعد از حدود نیم قرن

هر کسی کاو دور ماند از اصل خویش / بازجوید روزگار وصل خویش

فروردین ۱۴۰۳ از راه می رسد. ناصر تهرانی که اکنون حدود ۶۰ سال سن دارد و در بازار معاملات املاک و مستغلات و خرید و فروش خودرو فعال است به بهبهان که ۵۰ کیلومتر با دهدشت فاصله دارد می آید.  ناصر پس از انجام کارش در بهبهان، در مسیریابی فاصله دهدشت تا بهبهان را سرچ می کند. بلافاصله به دهدشت می آید که تمام خاطرات کودکی اش را در خود دارد. ناصر که اسم و فامیل برخی از همکلاسی ها و دوستان و معلمهایش را هنوز در ذهن داشت با پرس و جو از مردم آنها را پیدا می کند. وقتی ناصر یکی از این دوستان را بعد از حدود ۵۰ سال می‌بینند اشکها سرازیر می شود و همدیگر را بغل می‌کنند. همکلاسیهایی که اکنون حدود ۶۰ ساله هستند. (به صورت اتفاقی یکی از خبرنگاران  افتونیوز صحنه احساسی دیدار دو دوست بعد از سالها را دیده و از آن فیلم گرفت) 

ناصر تهرانی سراغ دیگر دوستان و معلمان را نیز می گیرد. آقای توفیقیان معلم آن دوران به رحمت ایزدی رفته بود. با آقای مهرنوش آروین مدیر مدرسه که اکنون حدود هشتاد سال سن دارد نیز دیدار دارد و سپس به دیدار بقیه دوستان می رود و دیدارها تازه می شود.

خبرنگار افتونیوز گفتگوی کوتاهی با ناصر تهرانی داشته که کلیپ آن را می توانید در زیر مشاهده و دانلود کنید.

مسعود آرام