افتونیوز| استان کهگیلویه و بویراحمد ۱ درصد جمعیت کشور و ۱۰ درصد روان‌آب‌ها ،۹درصد جنگل‌ها( ۲۰ درصد زاگرس) را درون خود دارد.

با وجود این تقسیم بندی از سال گذشته تا کنون شاهد اعتراض نقاط مختلف استان در مورد کمبود آب بودیم.

این اعتراضات به طوری رخ داد که هیچ شهرستانی در استان نداشتیم که  با مشکل کمبود آب دست و پنجه نرم نکند و تعدادی از این اعتراضات نیز توسط خود ما رسانه‌ای شد

اینکه سد کوثر تامین کننده آب آشامیدنی استان‌های همجوار باشد اما شهرستان گچساران و روستاهای همجوار آن با مشکل کم آبی مواجه باشند بیشتر به ظلم در حق مردم شبیه است.

از طرف دیگر ما در کهگیلویه نیز وضعیت مطلوبی نداریم و طرح آبرسانی از کوثر برای ۴ شهر دهدشت،چرام ،لنده و سوق و روستاهای مسیر مدت زمان زیادی است که در دستورکار است و هنوز به سرانجام نرسیده است و مردم در کم آبی،به سر می‌برند.

کمی آن طرف‌تر چاروسا و دیشموک نیز از کیفیت و کمبود آب بارها گلایه‌های متفاوتی داشتند.

در شهرستان باشت کمبود آب سبب شد اعتراضات به خطبه‌های نماز جمعه برسد.

شهرستان‌های دنا و مارگون و بویراحمد نیز در این زمینه آرمان شهر نبودند و مشکلاتی داشتند.

پس باید پرسید حق این استان چنین وضعیتی است؟! که برای کمترین حق خودم که کل کشور از آن بهره مند هستند و اتفاقا منابع آبی بسیاری نیز دارد این چنین با مشکل و سختی مواجه باشد؟!

استان‌های دیگر صنایع مختلفی برای گذران زندگی دارند اما دارایی مردم ما آب و درختان بلوط است روا نیست حتی از این نعمت نیز بهره نبریم و جدای از ایجاد شغل کام مردم استانمان تشنه باشد و فرزندانشان آواره دیار غربت.

مصداق ضرب‌المثل  چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است  اینجا نمود دارد که در حالی که مردم و دشت‌های کهگیلویه و بویراحمد تشنه هستند انتقال آب این استان مصداق بی‌توجهی به مردم است.

جا دارد استاندار جدید کهگیلویه و بویراحمد به این مهم ورود کرده و حداقل از منابع آبی استان آب آشامیدنی مردم را تامین کند.

اگرچه سالهاست این دست مطالب گفته می شود اما همچنان ما در استثمار آبی بسر می‌بریم، از شواهد قرائن مشخص است که سد های ماندگان و خرسان احداث خواهند شد و تکاپوی خاصی برای احداث سد آبریز دیده نمی شوند.