افتونیوز| خداکرم فتحی در یادداشتی خطاب به مدیرجدید آموزش و پرورش چاروسا نوشت:

هرکس به تفنگ قسم می خورد،من به قلم! ن والقلم و ما یسطرون

بهترین هدیه خداوند به انسانها سلام است. سلام به جناب آقای شهیدنیک و مخاطبانی که چشم شان به خواندن این سطور خواهد افتاد.

جناب آقای شهیدنیک خیرمقدم عرض می کنم اما در پایان دوره مدیریت نیز تبریک خواهم گفت به شرط آنکه پیروز عرصه زیبای فرهنگ و ادب باشی و عمکردتان متمایز از ادوار پیشین باشد.

کمتر معارفه ای را دیده بودم-بهتر بگویم، شاید اولین معارفه بود- که این چنین تأیید و تشویق و دست زدن به همراه داشت.حاضران در سالن می دانند و همچنین در نخستین روز کاری با حضور در گلزار شهدای شهر قلعه رئیسی و متعاقب آن دیدار با امام جمعه منطقه،به صراحت بیان کردید: «برای حل مشکلات آموزش و پرورش نیازمند وحدت و همکاری هستم» و «مردم در آینده عملکردهای ما را قضاوت خواهند کرد.امیدوارم در این مسیر سر بلند باشم»

این صراحت و صداقت در کلامت مرا واداشت که به کمک آیم و همه ما قیام کنیم تا سجده گاه ما،کتاب و قلم دانش آموزان باشد و آنان را پشت میز و نیمکت ها به نیکی نظاره کنیم.بی تردید،گشودن درهای پیشرفت و اعتلا در گرو قنوت خیر آنان است ان شا الله

شما بنا به چند خصیصه بارز،شایسته این جایگاه هستید از جمله: صبر و حوصله،سعه صدر،تفکر پیش از عمل،عطوفت قلبی،استوار در عقیده،ایمان به مشورت و خرد جمعی،احترام در خانواده و طایفه که ویژگی بسیار ارزشمندی است. در همین راستا،اینحانب با افتخار به هنر فرهنگی خویش که سالها از نزدیک رنج و مشقت دانش آموزان و فرهنگیان را دیده ام و نیز لبخندها و تبسم هایشان را، نکاتی چند به عرض می رسانم.امیدوارم که مقبول حضرتتان واقع گردد بقول مولوی:

نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست تر دارند

جوانان سعادتمند پند پیر دانا را

۱-روح نشاط،شادی و بالندگی از مدارس رخت بر بسته است. به قول آن بیدار دل: «در شهر بی سامان ما، آواز مرغی هم نمی آید و گوش»! موسیقی،غذای روح بشر است نه تنها در عالم انسانها بلکه بر درختان،گلها و ریاحین نیز اثر دارد.زمانی که مدیریت دبیرستان و در برهه ای مدیریت شهری را بر عهده داشتم، زنگ تفریح را با پخش موسیقی همراه می کردم تا دانش آموزان خستگی را از تن بزدایند و با نشاط و فرح و روحی شاد به کلاس برگردند.

با الهام از سخن پیامبر اکرم (ص): «المؤمن بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه»:«مؤمن شادیش در چهره اش و اندوهش در قلبش است» این ضرورت برای جامعه بویژه نوجوانان و دانش آموزان احساس می شود.

۲-رشته های علوم تجربی و ریاضی فیزیک مورد بی مهری قرار گرفته اند. جای گلایه نمانده که فریاد باید زد!.خدا می داند چه استعدادهایی در این منطقه،به دلیل ناداری و مشکلات مالی نتوانستند در شهرهای دور دست تحصیل کنند و ناچار به رشته هایی روی آوردند که با علاقه و استعدادشان هم‌خوانی ندارد.در واقع آنها قربانی شرایط نامساعد شدند و اکنون زیر خاکستر غمبار نارضایتی اند.

ندیدم دادخواهی هر چه کردم شیون و زاری

ز ناچاری شدم خاموش، نگاه دست و پا کردم.

ملتمسانه می خواهیم که در دوران تصدی جنابعالی،تبسم شادی بر لبان خانواده های این دیار جاری شود.

۳-آزمایشگاه ها و کارگاه های مدارس و مقاطع تحصیلی، خصوصاً در رشته های تجربی و فنی در ابتدایی ترین سطح امکانات قرار دارند و گاهی تعطیل اند. بر اساس نظریات آزموده شده،آن چه با دیدن و کار عملی یاد گرفته می شود،سالها با شنیدار و آموزش تئوری حاصل نخواهد شد:

آنچه یک دیدن کند ادراک آن

سالها نتوان نمودن با بیان

۴-هنرستان شهدای چاروسا در ابتدا با هدف جذب دختران روستاهای این بخش محروم کلنگ زنی شد تا آنها بتوانند در رشته ها و فنون مختلف تحصیل کنند و از امکاناتی نظیر اسکان،غذا و خوابگاه بهره مند شوند اما تغییر مسیر این پروژه، نگرانی هایی به همراه داشته است. دختران نجیب ایل، هرگز این مدرسه مجهز و خانه رؤیایی خود را ندیده و یک روز در آن وارد نشده اند.

۵-نهاد «شورای آموزش و پرورش» که متشکل از رؤسای ادارات منطقه، نمایندگان انجمن اولیا و مربیان، بخشدار،امام جمعه و نماینده مقاطع تحصیلی است باید جدی گرفته شود. خاطره تلخ من از جلسات اداری و آموزشی،همین بود که در پایان جلسات، بدون تدوین مصوبات و صورتجلسه،تنها از اعضا امضا گرفته می شود.تا کنون خبری از مصوبات مکتوب نداریم انتظار می رود که جنابعالی این سنت را تغییر دهید و دبیر و نویسنده ای برای جلسات شورای آموزش و پرورش تعیین کنید تا مصوبات را ثبت کند وانگهی نسخه ای از آن به هر کدام از اعضا تحویل داده شود.

۶-اردوها،تفریح و تفرج دانش‌آموزان بیش از پیش در برنامه مدیران گنجانده شود. چه زیباست در چنین روزهایی پدران و مادران نیز میهمان ما و فرزندانشان باشند تا روزی خاطره انگیز رقم خورد.

۷_آموزگاران،دبیران،دانش آموزان، نیروهای آموزشی، ورزشی و هنری که حائز رتبه های برتر و افتخاراتی شده اند شایسته است به موقع تحلیل و تشویق شوند تا موجب افزایش راندمان شود، نه اینکه لوح تقدیر و هدایای یک ترم او به شش ماه بعد (هفته نکوداشت مقام شامخ معلم) یا حتی سال آینده موکول کرد. بعضاً مشاهده شده که ذینفع از رهگذر عبور به اداره، لوح خود را در خواست می نمود.

برای اینکه این مرقومه به طول نکشد، پیشنهاداتی مهم و کاربری دیگری دارم که در دفتر جنابعالی حضور خواهم یافت.

با آرزوی توفیق و سربلندی برای شما و جامعه فرهنگی کشور

یادی کنم از کلاس و درس و روانه قلبم به آن فضای قشنگ و ماندگار:

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

یادگاری که در این گنبد دوار بماند

۳/اسفند ماه/۱۴۰۳ قلعه رئیسی، خداکرم فتحی