سرهنگ ابراهیم جانی نسب روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: ۸۴ هزار متر مربع در بویراحمد (معصوم آباد، کاکان و پریکدان)، ۱۶ هزار متر مربع در گچساران‌ و یکهزار متر مربع در شهرستان دنا به عرصه ملی بازگشته است.

وی با تاکید بر اینکه حراست از انفال و منابع طبیعی را با تمام توان و بدون تعطیلی انجام می دهیم، بیان کرد: با هوشیاری ماموران یگان حفاظت کهگیلویه وبویراحمد این میزان عرصه طبیعی از دست سودجویان خارج شده است.

جانی نسب ابراز کرد:بیشتر این سودجویان متخلف با کاشت نهال هایی از گونه های انگور، بادام، گردو، آلو، سیب قصد استفاده غیرقانونی از عرصه های ملی را داشتند.

وی با اشاره به اینکه براساس تبصره یک ماده ۵۵ قانون حفاظت از جنگل ها هر نوع کاشت درختان مثمر در این عرصه ها جرم است تاکید کرد: سودجویانی که اقدام به قطع درختان جنگلی کنند براساس میزان قطر درختان جریمه می شوند.

فرمانده یگان حفاظت منابع طبیعی کهگیلویه وبویراحمد تاکید کرد: شهروندان مشاهدات خود را درباره تخریب، تصرف، زمین خواری، قطع درخت، تولید و قاچاق زغال و چوب و ریشه کنی گیاهان مرتعی، را به شماره های ۱۵۰۴ و ۱۳۹ گزارش دهند.

استان کهگیلویه و بویراحمد ۸۷۴ هزار هکتار جنگل دارد که بیش از ۵۰ گونه درختی و درختچه ای دارد که ۷۰ درصد جنگل های استان را ، درخت بلوط پوشش می دهد این استان همچنین ۵۱۲ هزار هکتار مرتع خارج از جنگل دارد که بیش از ۳۰۰ هزار هکتار از اراضی ملی این استان دارای پوشش گیاهی مرتعی است.

با وجود تصویب قانون مبارزه با زمین خواری از ۷۰ سال پیش تاکنون، این قوانین شاید در برهه ای توانسته سرعت هجوم زمین خواران به اراضی ملی را کاهش دهد اما موجب توقف آنها و به صفر رسیدن این پدیده نامبارک نشده است.

روزهای پایانی سال ۱۳۹۳ رهبر فرزانه انقلاب اسلامی با انتقاد از شیوع پدیده‌ شوم زمین خواری فرمودند: «حالا بحث زمین خواری، یواش یواش شده کوه خواری. بنده گاهی که می‌روم ارتفاعات شمال تهران را نگاه می‌کنم، انسان واقعا خیلی متاسف می‌شود، بارها من در دیدار با مسئولان شهری و مسئولان دولتی و مانند این‌ها مسائل را در میان گذاشته ام، خب تلاش هم کرده اند، لیکن قاطع باید برخورد کنند، مسئولان باید در مقابل این سوءاستفاده کننده ها، قاطعیت به خرج دهند، عُرضه به خرج دهند».

متصرفان اراضی ملی، کار خود را ابتدا با شخم زدن این زمین ها به بهانه احیای آن آغاز کرده و هر چند مدتی به سمت اراضی ملی پیشروی کرده و کم کم آن را به عنوان اراضی شخصی ثبت و ضبط می کنند و مدعی مالکیت آن می شوند.