بیمه سلامت نهادی است که باید پناهگاه مردم در روزهای سخت بیماری و فشارهای اقتصادی باشد؛ جایی که مردم انتظار دارند خدمات به‌موقع و شفاف دریافت کنند و هیچ خانواده‌ای به خاطر کوتاهی مدیریتی متضرر نشود.

اما در کهگیلویه و بویراحمد، علی رغم سیاست‌های کلان حمایتی دولت در چارچوب برنامه توسعه هفتم، بیمه سلامت این نقش حیاتی را به‌ درستی ایفا نمی‌کند و مشکلات گسترده‌ای در حوزه مدیریت و عملکرد این نهاد به چشم می‌خورد. پرسش اساسی اینجاست:

آقای رحمانی! چرا در برابر این وضعیت نگران‌کننده سکوت کرده‌اید و مدیران جامانده از دولت قبل بدون داشتن تخصص  و شایستگی لازم به صرف لابی گریهای بی حد و حصر همچنان بر مسند مانده‌اند؟

 یکی از نمونه‌های برجسته این وضعیت، حضور خانم شباهنگ بر کرسی مدیریت بیمه سلامت استان است. خانمی که در گذشته برای پست معاونت توسعه رسماً نامه عدم احراز شرایط دریافت کرده بود، اما تنها چند ماه بعد با فشار سیاسی نماینده وقت، و مسامحه استاندار وقت و تاثیر پذیری مدیران وقت سازمان بیمه سلامت حکم معاونت برای او صادر شد؛ بدون اینکه کوچک‌ترین تغییری در شرایط قانونی و تخصصی رخ داده باشد.

همین سابقه معاونت بعدها زمینه‌ساز انتصاب او به‌عنوان مدیرکل بیمه سلامت در اواخر سال ۱۴۰۲ شد. رشته تحصیلی وی لیسانس ریاضی و فوق‌لیسانس آمار است و هیچ ارتباطی با حوزه درمان و بیمه ندارد.

 حضور چنین مدیری باعث نارضایتی و دلسردی و یاس کارکنان و موسسات درمانی شده و پیام نگران‌کننده‌ای به جوانان متخصص استان می‌دهد: نه قانون ملاک است و نه تخصص؛ تنها رابطه و فشار سیاسی مسیر ارتقا را تعیین می‌کند.

انتصاب مدیر شهرستانی بدون رزومه قانونی

واضح است که حق مردم و عدالت اجتماعی بیمه سلامت جایی برای آزمون و خطا نیست؛ هر ضعف مدیریتی در این مجموعه، مستقیم بر دوش خانواده‌های بیماران و بخصوص اقشار خاص ، صعب العلاج و مددجویان و خانواده ایثارگران  سنگینی می‌کند. مردم انتظار دارند هزینه‌های درمانشان با سرعت و عدالت تأمین شود، نه اینکه در پیچ‌ و خم ناکارآمدی مدیریتی گرفتار شوند.

تداوم حضور مدیرانی که با فشار سیاسی (آن هم با انتصاب جناحهای غیر همسو با دولت) و بدون صلاحیت تخصصی و حتی فن بیان مناسب منصوب می‌شوند، بزرگ‌ترین ضربه به عدالت اداری و اعتماد نسل جوان متخصص استان است؛ نسلی که با دیدن این بی‌عدالتی‌ها امید خود را به شایسته‌سالاری از دست می‌دهند.

پرسش مستقیم از استاندار

آقای رحمانی!

وقتی بیمه سلامت به‌جای خدمت‌رسانی شفاف به مردم، به جولانگاه رابطه‌گرایی و ناکارآمدی تبدیل شده است، دلیل تعلل در تغییر این مدیران چیست؟

در دولتی که خواستگاهش نیروهای علمی توانمند است، نه جای بزله گویان دیروز شانایی و پایداری،که امروز خود در لباس مجاهدین شنبه، مشاورین بانوان استاندار سابق و... عمدتا با حضور در محافل جریان خاص به اریکه قدرت رسیدند و امروز لبخند بر لب، طعنه بر دل دوستان واقعی دولت دکتر پزشکیان میزنند. آیا زمانش نرسیده این بساط برچیده شود؟

آیا قرار است شعار شایسته‌سالاری و تحول مدیریتی همچنان در حد حرف باقی بماند و سهم مردم این استان از عدالت و شفافیت، تنها وعده‌های تکراری باشد؟