افتونیوز|  دکتر ناصر اقبالی در یادداشتی نوشت:

شفافیت و «دیپلماسی ارتباطی» دو بال مهم جریان سیاست‌گذاری‌اند؛ بال‌هایی که مردم را با سیاست‌گذار همراه می‌کنند و سیاست‌های خوب را با دقت بیشتری به هدف می‌رسانند. «شفافیت» به این معنا که سیاست‌گذار جزئیات سیاست‌های  خود  را در اختیار عموم قرار دهد؛ یعنی اگر سیاست جدیدی طراحی و اجرا می‌شود، تمام سوابق و جزئیات آن به اطلاع عموم برسد تا مردم در محیطی شفاف و عاری از هرگونه ابهامی دست به انتخاب  وتصميم گيري بزنند.

«دیپلماسی ارتباطی» به معنای صحبت کردن با مردم و تشریح مزایا و معایب و همین‌طور خطرات احتمالی سیاست‌های جدید است.

در صورتی که عموم جامعه در جریان مزایا، معایب و لایه‌های پنهان یک سیاست قرار گیرند، احتمال همراهی با سیاست و در نتیجه موفقیت آن بیشتر می‌شود. اما درصورتی که سیاست‌گذار نسبت به دو بال یادشده بی‌اعتنا باشد و سیاست‌ها را در محیطی مبهم پی‌ریزی کند، مردم نه تنها این سیاست را همراهی نمی‌کنند، بلکه احتمالا به تقابل با آن می‌پردازند.

این بی‌اعتنایی در صورتی که در سیر زمان دنباله‌دار باشد، بی اعتمادی به فضای سیاست‌گذاری را به حدی افزایش می‌دهد که جامعه حاضر به پذیرش سیاست‌های خوب جدید نیز نباشد. به عبارتی دیگر، غفلت از این دو بال یا مانعی بر سر جریان اصلاحات ایجاد می‌کند یا این جریان را کند می‌کند.

مفهوم « شكاف انتظارات» چه نقشی در جریان سیاست‌های جدید ایفا می‌کند؟ مدیریت انتظارات تا چه حد می‌تواند یک سیاست را به مقصود برساند؟ انتظارات تمام تصمیمات آحاد اقتصادی و سياسي  را تحت تاثیر قرار می‌دهد. یک سیاست خوب می‌تواند با عدم توجه به مفهوم انتظارات، با همراهی عمومی مواجه نشود و در مقابل یک سیاست بد ممکن است به لطف همراهی اجتماعی به خوبی پیاده شود.

براساس تئوری‌های اقتصادی، نطفه انتظارات به کمک دو دسته اطلاعات در اذهان عمومی شکل می‌گیرد؛ «انتظارات تطبیقی یا عقب‌نگر» و «انتظارات عقلایی یا آینده‌نگر». سیاست‌گذار می‌تواند با استفاده از دو بال «شفافیت» و «دیپلماسی ارتباطی» به هدایت این دو نطفه بپردازد.

با استفاده از شفافیت مطلوب و دیپلماسی ارتباطی موثر، آحاد اقتصادی نه‌تن‌ها سیاست‌های جدید را می‌پذیرند بلکه به فضای سیاست‌گذاری اعتماد می‌کنند. اما در صورتی که سیاست‌گذار با جامعه شفاف نباشد و نقاط ضعف و قوت سیاست‌های جدید را در اختیار عموم قرار ندهد، جامعه نه تنها سیاست‌های جدید را نمی‌پذیرد بلکه با سیاست‌های خوب آینده نیز به تقابل برمی‌خیزد. در مورد روش و عملكرد دكتر بهرامي در يكساله گذشته شايد نتوان به درستي در مورد موفقيت ويا عدم موفقيت ايشان به اين زودي قضاوت نمود ولي ان چيزي كه در حال حاضر مي توان به درستي برداشت كرد ايجاد شكاف انتظارات مردم از ايشان هست چرا؟. نه به دليل اينكه عملكرد ايشان ضعيف بوده است بلكه به دليل انكه انتظارات از ايشان به دليل دانشگاهي بودن ايشان از اسلاف خود بيشتر هست واگر اين شكاف انتظارات به درستي وبه موقع كنترل نشود تبديل به شكاف عملكردي خواهد شد لذا جا دارد كه در مدت زمان باقيماند ايشان در كسوت نمايندگي مردم نقاط ضعف وقوت خود را بازنگري و از ايجاد شكاف عملكردي جلوگيري نمايد تا خداري ناكرده شكست برنامه هاي ايشان باعث زير سوال رفتن وجهه دانشگاهيان نشود