افتونیوز|  در روزهای اخیر پارک محله‌ای واقع در بلوار شهید رواز یاسوج، روبه‌روی جمعه‌بازار و دقیقاً کنار ساختمان شهرداری ناحیه دو، تخریب و خاک‌برداری شده است. این اقدام با توجیه «خشک بودن چمن و درختان» انجام شده؛ توجیهی که نه‌تنها شهروندان را قانع نکرده، بلکه موجی از انتقاد و پرسش را در میان مردم و فعالان محیط‌زیست برانگیخته است.

مشاهدات میدانی نشان می‌دهد در فاصله‌ای کمتر از ده متر از محل این پارک محله‌ای، درختان موجود در حاشیه بلوار سرسبز و زنده‌اند و از شرایط رشد طبیعی برخوردارند. همین امر احتمال عمدی بودن کم‌توجهی به آبیاری و نگهداری پارک را تقویت کرده است. برخی از شهروندان می‌گویند این‌گونه خشکاندن تدریجی فضای سبز، شگردی تکراری برای آماده‌سازی افکار عمومی پیش از تخریب و ساخت‌وساز جدید است.

اما نکته تلخ و در عین حال طنزآمیز ماجرا این‌جاست که در کنار همین پارک، مرکز عمران و بازآفرینی شهرداری یاسوج و شهرداری ناحیه 2 قرار دارد! یعنی درست در جایی که باید نماد توجه و حفاظت از فضای شهری به ویژه فضای سبز و پارکهای محله‌ای باشد، پارکی با خاک یکسان شده است. این تناقض، سؤالات جدی درباره عملکرد و نظارت شهرداری در حوزه صیانت از محیط‌زیست شهری ایجاد کرده است.

یاسوج سال‌هاست با شعار «پایتخت طبیعت ایران» شناخته می‌شود، اما در عمل، هر روز بخشی از طبیعت شهری آن قربانی توسعه‌های بی‌برنامه و ساختمان‌سازی‌های بی‌هدف می‌شود. امروز یک پارک محله‌ای در بلوار شهید رواز، فردا شاید یکی دیگر در محله‌ای دیگر؛ روندی که به تدریج ریه‌های سبز شهر را از بین می‌برد و جای آن را بتن و آهن می‌گیرد.

شهروندان یاسوجی از شهرداری انتظار دارند به جای گسترش ساختمان‌ها و پروژه‌های نمایشی، پاسخ دهد که چرا پارک‌ها خشک می‌شوند؟ چرا درختان بی‌صدا حذف می‌شوند؟ و چرا هیچ گزارشی از تصمیمات مربوط به تخریب فضاهای سبز به مردم ارائه نمی‌شود؟

در شهری که اداره فضای سبز آن در چند قدمی محل تخریب مستقر است، دیگر نمی‌توان ضعف را تنها به گردن کمبود آب یا شرایط جوی انداخت؛ این‌جا پای بی‌توجهی، بی‌برنامگی و شاید منافع پنهان در میان است.

حالا افکار عمومی منتظر است شهرداری یاسوج شفاف‌سازی کند: قرار است در این نقطه چه ساخته شود؟ و آیا ساخت‌وساز می‌تواند جایگزین نفسی باشد که این شهر از درختان و پارک‌هایش می‌گیرد؟