پیام واحد در یادداشتی نوشت:

خیلی خوب یادم هست. اوایل دهه هشتاد را می گویم. تبِ جایگزینی سوخت سی‌ان‌جی بجای بنزین داغِ داغ بود. هر روز در یک جای شهر تهران و شهرهای دیگر کشور با برپایی همایش‌ها و سمینارها بر طبل خوشنامی و درمان‌گرایانه سی‌ان‌جی می کوبیدند. البته در هیاهو و هلهله‌‌ی گازسوز‌کردن خودروها و تغییر سوخت از بنزین به سی‌ان‌جی صدای نقد اندک کارشناسان عالم و دلسوز خودرو چندان شنیده نشد.

تازه در رشته کارشناسی‌ارشد مهندسی مکانیک گرایش تبدیل انرژی در یکی از دانشگاه‌های تهران قبول شده بودم. هر فرصتی که می یافتم در آن سمینارها و همایش‌ها شرکت می کردم. ابتدا با کیت‌های گازسوز خودرو آشنا شدم. سیستمی که برروی خودرو‌های بنزین‌سوز نصب می کردند تا بجای سوخت‌رسانی بنزین به موتور، سوخت سی‌ان‌جی را به خورد موتور دهد. بعد از مدتی هم برای اقناع منتقدین کیت‌های گازسوز، از موتور با پایه گازسوز سخن به میان آمد.

کمی بیشتر که با کیت‌های گازسوز آشنا شدم، با سه اشکال اساسی که محققان هم بر آن صحه ‌گذاشته بودند مواجه شدم.

۱. عملکرد موتور به شدت افت می‌کند.

۲. عمر کاری موتور به شدت کاهش می یابد.

۳. آلاینده‌های تولید شده نیز بسیار زیاد است.

تا اینکه بعد از مدتی کلا از یادها رفت و دوران اقتدار کاریکاتوری‌اش خیلی زود فراموش شد.

اکنون از آن روزها سالها می گذرد و من هم استاد دانشگاه شده و از قضا دانش اندکی در زمینه موتور خودرو یافته و به همین سبب این درس را در دانشگاه تدریس می کنم.

امروز صبح نوزدهم آبان‌ماه و در فراق باران‌های پاییزی و مغبون از فشارهای سنگین اقتصادی تحمیل شده به ملت، و بعد از سالها، دوباره صدای امواج واژه «کیت‌های گازسوز» از رادیو ‌پیام به گوشم رسید.

ابتدا سرم را به راست و چپ تکان دام تا مبادا خواب دیده باشم و یا معجزه‌ای برایم رخ داده و توانسته‌ام ماشین زمان را کنترل و جهت آن را برعکس کنم.

اما! نه خواب دیده بودم و نه معجزه‌ای رقم خورده بود. هر آنچه شنیده بودم واقعیت داشت.

فراخوان ملی برای نصب کیت گازسوز برروی خودروها و گازسوز کردن خودروها بصورت رایگان دائم از رادیو پخش می‌شد.

خیلی دلم سوخت. اینکه چرا و به چه سبب دولت به سمت سیاست‌های شکست‌خورده رو می‌آورد!؟

درحالی که دنیا در راستای تکریم انسان‌ها و محیط زیست پروتکل‌های محیط‌ زیستی مانند استانداردهای آلایندگی خودروها را هر سال سخت‌تر و سخت‌تر می‌کند، در کشورمان مردم را تشویق و ترغیب می کنیم تا از بیت‌المال هزینه سیاستی کنند که حدود سه دهه قبل به دلایلی که در بالا برشمردم شکست خورده بود.

آنها که اندکی دانش در زمینه خودرو داشته باشند، می دانند که احیای این سیاست شکست خورده نه لطف بلکه خیانتی بزرگ در حق ملت شریف ایران است که من از آن به «مردم آزاری با سیاست‌های ورشکسته» یاد می کنم.

در روزگاری که دولت‌مردان دیگر کشورها برای رفاه، سلامت و امنیت مردمان به موتورهای بنزینی با سوخت‌های با کیفیت رضا نداده و درصدد رونق دادن خودروهای برقی هستند، دولت‌مردان ما چون بر اثر بی‌تدبیری و شیوه‌های نادرست حکمرانی نمی توانند همان شرایط سه دهه قبل یعنی تامین بنزین با کیفیت را برای مردم فراهم کنند، می خواهند به قیمت زندگی و جان مردم به سوی سیاست‌های ورشکسته رو آورند.

پیام واحد