نصر پارسه از مخاطبین این سایت خبری در یادداشتی نوشت: 

این چند روز فکر می‌کردم این عکس و اسم چقدر برایم آشنا است…

شماره‌های ذخیره شده در گوشی را جستجو کردم و تقریبا مطمئن شدم...

مرحوم حسین آذرنوش، یکی از قربانیان تصادف جاده‌ای اتوبوس تهران-یاسوج؛ دو سال پیش یک بسته از یاسوج برایم آورده بود، دو تا از پسرعموهایم را می‌شناخت همین هم باعث شد بیش از یک سلام و علیک ساده گپ بزنیم...

مسیر تهران تا یاسوج؛ این مسیر تا اصفهان که تقریبا ثابت است. بعد از اصفهان؛ اتوبوس‌ها معمولاً مسیر اصفهان-سمیرم-یاسوج را انتخاب می‌کنند. این مسیر انتخاب اصلی اتوبوس‌هااست چون نسبت به مسیر دیگر، فعلاً کاربردی‌تر است و شرکت‌های مسافربری آن را ترجیح می‌دهند.

یک مسیر دیگر هم هست که از بزرگراه اصفهان–شیراز (شاهچراغ) می‌آید و سپس از جاده اقلید-یاسوج وارد یاسوج می‌شود، اما چون بخش کوهستانی جاده اقلید-یاسوج سخت‌تر و پرپیچ‌وخم است، فعلاً انتخاب اتوبوس‌ها نیست.

اگر این مسیر اقلید–یاسوج استاندارد و مناسب شود، مطمئناً به‌عنوان یک گزینه جایگزین بهتر و امن‌تر نسبت به مسیر سمیرم انتخاب خواهد شد — چون به‌جای بخش طولانی و دشوار سمیرم، بخشی از مسیر از بزرگراه استاندارد (اصفهان-شیراز) می‌گذرد.

از یاسوج به تهران؛ حرکت اتوبوس‌ها حوالی ساعت ۱۷ و رسیدن حدود ۵ صبح به تهران؛ باعث می‌شود کسانی که برای کار به پایتخت می‌روند در تاریکی و خستگی به مقصد برسند — وضعیتی که خودش جزء سختی‌ها و مشقت‌های سفر است.

گزینه هوایی هم دیگر خیلی انتخاب مردم نیست، چون بلیط هواپیما بیش از ۴.۵ میلیون تومان شده و برای بسیاری سنگین است.

نکته دیگر اینکه یاسوج هنوز به شبکه ریلی کشور وصل نشده — نقطه‌ای که می‌توانست بسیاری از سختی‌های سفر، هزینه و حتی بخش زیادی از محرومیت‌های ارتباطی استان را کم کند، اما هنوز عملی نشده است.

مسیر یاسوج به شیراز هم همین داستان‌ها، خطرها و پیچیدگی‌ها را دارد.

این مسیرهای پرپیچ خم فقط بیراهه و خود خطر نیستند؛ این‌ها بخش مهمی از واقعیت زندگی و نشان دهنده عدم توسعه و اوج محرومیت در استان کهگیلویه و بویراحمد هستند.

همه‌ی این‌ها باعث شده است:

یاسوج که بخاطر ظرفیت‌های طبیعی‌اش می‌توانست بهشت طبیعت‌گردها باشد، کابوس راننده‌ها و مسافران لقب بگیرد.

خیلی از دوستان و همکاران از زیبایی‌های یاسوج که می‌شنوند هوس دیدن یاسوج می‌کنند اما از راه سخت که با خبر می‌شوند، از ترس اینکه مبادا قصه‌ی سختی را تجربه کنند، راه دیگری در پیش می‌گیرند...