افتونیوز|  عارف یزدانی - فعال حوزه انرژی

در سال‌های اخیر، محدودیت‌های انرژی، افزایش هزینه زمین و اشباع ظرفیت صنعتی در برخی استان‌های کشور، معادلات سرمایه‌گذاری در صنایع بزرگ را دستخوش تغییر کرده است. در چنین شرایطی، توجه به استان‌هایی که هنوز از چرخه اصلی توسعه صنعتی دور مانده‌اند اما مزیت‌های پایه را در اختیار دارند، اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است. استان کهگیلویه و بویراحمد از جمله این مناطق است و بررسی آن از منظر صنایع فولادی و پتروشیمی می‌تواند برای سرمایه‌گذار داخلی قابل توجه باشد.

یکی از شاخص‌های اصلی توجیه‌پذیری سرمایه‌گذاری صنعتی، دسترسی به انرژی پایدار و ارزان است. صنایع فولادی و پتروشیمی به‌طور ذاتی انرژی‌بر هستند و تجربه نشان داده است که هرگونه ناپایداری در تأمین انرژی، حتی واحدهای صنعتی باسابقه را با چالش مواجه می‌کند. موقعیت کهگیلویه و بویراحمد در نزدیکی منابع گاز و شبکه انرژی جنوب کشور، این استان را از منظر تأمین انرژی در موقعیت رقابتی قرار داده است.

در حوزه پتروشیمی، توجه صرف به تولید مواد پایه کافی نیست؛ توسعه زنجیره ارزش عامل تعیین‌کننده بازده سرمایه‌گذاری است. سرمایه‌گذاری زمانی مؤثر خواهد بود که صنایع پایین‌دستی مرتبط نیز همزمان یا در مرحله بعد شکل بگیرند. ظرفیت زمین صنعتی، نیروی انسانی جوان و هزینه‌های کمتر استقرار واحدهای تولیدی، امکان ایجاد خوشه‌های صنعتی پتروشیمیایی در استان را فراهم می‌کند؛ خوشه‌هایی که ارزش افزوده بیشتری نسبت به فروش خام محصولات ایجاد خواهند کرد.

در خصوص صنایع فولادی، پیشنهاد می‌شود رویکرد مرحله‌ای و مقیاس‌پذیر اتخاذ شود. به جای تمرکز بر مجتمع‌های عظیم و پرهزینه، توسعه واحدهای میانی و پایین‌دستی مانند تولید شمش، مقاطع فولادی و قطعات صنعتی، با شرایط بازار داخلی سازگاری بیشتری دارد. این روش علاوه بر کاهش ریسک سرمایه‌گذاری، امکان تطبیق تدریجی با نیازهای بازار و شرایط اقتصادی کشور را فراهم می‌کند.

از منظر هزینه‌های جانبی، کهگیلویه و بویراحمد همچنان استانی است که هزینه زمین، نیروی کار و خدمات صنعتی در آن پایین‌تر از مناطق صنعتی اشباع‌شده است. این مزیت به ویژه برای سرمایه‌گذار داخلی که با محدودیت منابع مالی مواجه است، می‌تواند در حفظ حاشیه سود نقش مهمی ایفا کند.

با این حال، سرمایه‌گذاری موفق نیازمند توجه به ملاحظات عملی است. مدیریت منابع آب، رعایت الزامات زیست‌محیطی و ایجاد زیرساخت‌های تکمیلی، از جمله مواردی هستند که باید در مطالعات امکان‌سنجی لحاظ شوند. پروژه‌هایی که این نکات را نادیده بگیرند، در مراحل بعدی با هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی مواجه خواهند شد.

در مجموع، کهگیلویه و بویراحمد پنجره فرصت سرمایه‌گذاری صنعتی خود را هنوز بسته نشده می‌داند. برای سرمایه‌گذار داخلی، ورود به این استان بیش از آنکه مبتنی بر ریسک و هیجان باشد، یک تصمیم محاسبه‌شده و راهبردی است؛ تصمیمی که اگر با نگاه زنجیره‌ای، مقیاس‌پذیر و مبتنی بر واقعیت‌های بازار اتخاذ شود، می‌تواند در میان‌مدت به بازدهی قابل اتکا منجر شود و موقعیت سرمایه‌گذار را در بازار تثبیت کند.