افتونیوز| بویار پارسه

بهانه این نوشته

بهانه این نوشته، یک فایل پی.دی.اف  ۵۱۲ صفحه ای می باشد. عنوان این فایل «جایگاه اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی استان های کشور» می باشد.این فایل را مرکز آمار ایران نشر داده است.

بعد از ظهر روز جمعه در ادامه یک بررسی جانبی مربوط به رشته تخصصی خود در سایت وزارت نیرو، به دنبال آمار تولید و مصرف برق ایران می گشتم. آماری چون سهم تولید نیروگاه های مختلف (اتمی، آبی، بخاری، گازی، سیکل ترکیبی و ...) و میزان درصد مصارف مختلف (خانگی، صنعتی، کشاورزی، تجاری،روشنایی معابر و ...). در ادامه این جستجوها به سایت مرکز آمار ایران هدایت شدم. نتیجه سرک کشیدن در سایت مرکز آمار ایران، دانلود فایل پی.دی.اف ۵۱۲ صفحه ای مذکور شد.

نمی دانم چقدر طول کشید، فقط می دانم ۵۱۲ صفحه ی آن را خیلی سریع از نظر گذراندم.

حتی برای این قلم که نه تخصصی در زمینه های ثبت شده دارد و نه کارشناس این موضوع است، برخی آمار و ارقام مربوط به استان معنی دار به نظر می رسد. حتی اگر معنی دار به نظر نرسد، مبنا قرار دادن آمار و ارقام البته که واقعی،  می تواند چراغ راه مسئولین و افراد در قدرت قرار بگیرد.

سیاستمداری که عدد نداند، به درد نمی خورد

این قلم صغری و کبری چید و در ادامه نیز انجام خواهد داد که تنها یک چیز بگوید. که خطاب به کاندیداهای مجلس استان بگوید: به هر آنکه می پرستید، کارشناسان و متخصصانی در کنار خود بکار بگیرید، که علم آمار و نگاه تخصصی را بفهمند. متخصصانی که آمار و معیارها را مورد مطالعه قرار دهند و از دل آن برنامه ریزی و کار تخصصی در بیاورند.

ما می دانیم شما سوراخ دعا را در خونه به خونه سر زدن، جلسات خانوادگی و مراسمات فاتحه خوانی پیدا کرده اید. شاید این سوراخ دعا شما را به خواب خوشی فرو برده باشد، اما اصل جنس این‌ خواب، از نوع غفلت است. خوابی که صبح بیداری اش ظفر آفرین نخواهد بود. اگر هم ظفری دست دهد، بلاشک به عاقبت خیری ختم نخواهد شد. اصلا همه ی این مراسمات هم واجب و مطمئنا به نوبه ی خود ارزشمند. اما کمی هم در حرف های تان نشان دهید، که ما بدانیم اهل عدد و رقم هستید. که بدانیم اهل مطالعه، و بررسی و برنامه ریزی هستید. آیا واقعا هستید؟

بخاطر پاره ای ملاحضات، این قلم حداکثر سعی اش را کرد که در این نوشته تلخ و گزنده نباشد. اما یک نکته را باید بدون لکنت بگوید: سیاستمداری که عدد نداند و با آمار و رقم بیگانه باشد به درد لای جرز دیوار هم نمیخورد.

عده ی زیادی تاجگردون را نماینده ی موفقی می دانند. که حتما بخاطر عملکردش بوده است. مطمئنا یکی از مهم ترین دلایل این عملکرد موفق بیگانه نبودن با عدد و رقم بوده است.

آمار ارائه شده در فایل ذکر شده

خالی از لطف نبود که برخی از آمار فایل ۵۱۲ صفحه ای در اینجا مورد اشاره قرار بگیرد. نیت نگارنده هم همین بود و حتی متن آن هم آماده شده است، اما با توجه به طولانی شدن متن نوشته، از آن صرف نظر شد. متن مربوط به آمار مذکور به زودی در نوشته ی جداگانه ای نشر داده خواهد شد. آماری چون رتبه اول استان از نظر میزان جنگل ها نسبت به مساحت استان حتی جلو تر از استان های شمالی، و رتبه های قابل تاسف ۳۱  در برخی آمارهای دیگر.

نشان دهید بر کوس بیهوده و خل نمی کوبید

هنگام انتخابات شورای شهر؛ تمام هنر و ذوق و استعداد کاندیداها در نحوه ی انجام ثبت نام خلاصه می شد.  ثبت نام با اسب و طبل کوس. همان زمان خطاب به کاندیداهای محترم خوش ذوق نوشتم: یک نفر از بین تان سر بلند کند و بجای انتخاب عجیب ۱۵ اردیبهشت که عام و خاص می دانند، روز شیراز است، یک روز را به عنوان روز یاسوج پیشنهاد بدهد. تا ما مردم استان هم یقین پیدا کنیم که تخصص دارید در مسائل شهری  نه اینکه عده ای کثیری شک کنند که آیا بر کوس هایی که می کوبید همگی بیهوده و خل هستند.

حال باید خطاب به کاندیداهای مجلس بیان داشت: نماینده ای می تواند از کارشناسان و مدیران متخصص حمایت کند، که خود حداقل در یک زمینه خاص متخصص باشد. که خود اهل عدد و رقم و نگاه کارشناسی باشد. مدیری که خود متخصص نباشد، بلاشک و بدون تعارف پخمگان نیز دوره اش خواهند کرد.

چه بسا آمار تناقض هم داشته باشند. با نگاه تخصصی، بر همین تناقضات نیز نور تابیده خواهد شد. از دل بررسی اعداد است که برنامه ریزی اصولی بیرون می آید. از دل تحلیل اعداد است که پیشرفت حاصل می شود. از دل تحلیل اعدام و ارقام است که می توان پی برد، کمبود مردم چیست؟ نیازشان کجاست؟ نقاط ضعف شان چیست؟ نقاط قوت شان کجاست؟ دردشان چیست؟ بدبختی شان کجاست؟

پی نوشت: این قلم پیش از این با نام نصرالدین پارسه زده می شد. اما به یاد و احترام پدر عزیزتر از جانم که «بو‌» صدایش می زدم، و در یک غروب جمعه غم انگیز، ناگهانی و بر اثر تصاف از این دنیا رفت، زین پس با نام «بویار پارسه» زده خواهد شد.